قهر مردم با صندوق تاثير منفی دارد

آرمان ملي- جواد باقري: انتخابات 1400بي‌شک يکي از مهم‌ترين انتخابات در تاريخ سياسي کشور به حساب مي‌آيد. انتخاباتي که با نگاه به آخرين انتخابات که در اسفند 98 برگزار شد در عرصه سياسي کشور اهميت دو چندان پيدا کرده است. با اين حال بحث انتخابات 1400 در شرايطي در محافل عمومي و خصوصي بر سر زبان‌ها افتاده که هنوز يک‌سال تا برگزاري آن زمان باقي است و هنوز جامعه هيچ‌گونه رويکردي نسبت به انتخابات پيش رو ندارد. جامعه با مشکلات بزرگي روبه‌روست که از آن جمله مي‌‌توان به اوضاع اقتصادي، معيشتي و شرايطي که کرونا در جامعه به‌وجود آورده اشاره کرد. با اين حال جريانات سياسي چندي است که به‌طور جسته و گريخته استارت انتخابات را زده‌اند و از هم‌اکنون درصدد برنامه‌ريزي براي 1400 هستند تا با توجه به شرايط پيش رو در ماه‌هاي آينده بتوانند تصميمات بهتر و موثرتري اتخاذ کنند. استعفاي عارف در جريان اصلاحات و تحرکات احمدي‌نژاد، از جمله مسائلي است که انتخابات رياست جمهوري را پيش از موعد به جامعه آورده است. براي بررسي شرايط جامعه، انتخابات 1400، نحوه کنش جريان‌هاي سياسي در اين انتخابات و چگونگي حضور و مشارکت مردم «آرمان ملي» با سعيد شريعتي فعال سياسي اصلاح‌طلب و عضو شوراي مرکزي حزب اتحاد ملت به گفت‌وگو پرداخته است که مي‌خوانيد.
با توجه به رخدادهايي که در جامعه در حال وقوع است و هر از چندي شاهد تغييراتي در حوزه‌هاي مختلف هستيم انتخابات 1400 و حضور مردم در اين انتخابات را چگونه ارزيابي مي‌کنيد؟
انتخابات 1400 در واقع نسبت به ادوار گذشته يعني 12دوره‌ قبلي رياست جمهوري بسيار پيچيده‌تر و پر از ابهام است. از هم‌اکنون حدس و گمانه‌زني‌ها نشان مي‌دهد که انتخابات پيش رو پر از ابهام است. نيمي از انتخابات گذشته به‌گونه‌اي برگزار مي‌شده که يک پاي آن، دور دوم رياست جمهوري قبلي بوده است. در انتخابات‌هاي برگزار شده شاهد اين امر بوديم که رئيس‌جمهور که 4 سال رياست دولت را بر عهده داشته در انتخابات دور دوم شرکت مي‌کرده و در دور دوم نيز پيروز صندوق‌هاي راي بوده است. در اين انتخابات‌ها به‌طور سنتي رقيب‌هايي هم حضور داشتند که فضاي رقابتي و جذابي را خلق مي‌کردند. هرچند که در تمام دوره‌ها روساي جمهور که در دور قبل به‌عنوان منتخب قبلي مردم بودند مجدد راي آورده و به پاستور رفته‌اند. البته همانگونه که مي‌دانيد بايد اين نکته را يادآور ‌شوم که دو رئيس‌جمهور که در ابتدا به‌عنوان رئيس‌جمهور انتخاب شدند دوره آنها به پايان نرسيد، رئيس‌جمهور نخست ابوالحسن بني‌صدر که عزل شد و دومين نفر محمد‌علي رجايي بود که به شهادت رسيد و عملا دوره رياست آنها به پايان نرسيد. لذا وقتي مي‌گويم انتخابات1400 داراي ابهام جدي است از اين جهت مي‌گويم که حداقل رئيس‌جمهور مستقر در پاستور در انتخابات شرکت ندارد و آرايش رقبا مبهم است و همه چيز از نقطه صفر بايد شروع شود.
موضوعي که در اين بين وجود دارد توجه به حضور حداقلي مردم در انتخابات مجلس يازدهم است. با توجه به فضاي حاکم در جامعه براي انتخابات پيش رو، آيا انتخابات 1400 هم با کاهش مشارکت روبه‌رو مي‌شود؟ شما دليل آن را چه مي‌دانيد؟


به سوال مهمي اشاره کرديد، نکته قابل توجه در اين باره شکاف بين جامعه و مسئولان است، جامعه آن هم‌افزايي سابق و به عبارتي انرژي قبل را ندارد و شرايط سياسي متاثر از عوامل مختلف قرار گرفته است. منظور از عوامل، روابط بين جامعه و دولت، دولت و جامعه و حتي روابط بين مردم خود مردم و حتي روابط ايجاد شده کشور در تعامل با جهان است که در اين موضوع دخيل شده و در حضور مردم و مشارکت آنها تاثير مستقيم دارد. اگر به پشت سر نگاه کنيم و معيار عمل خود را انتخابات مجلس يازدهم قرار ‌دهيم آنچه در اسفند 98 اتفاق افتاد بر ابهامي که گفته شد اضافه خواهد کرد،‌ زيرا هيچ‌تحول کلان خاصي از اسفند‌ماه تاکنون که حدود 4 ماه از راي‌گيري گذشته مشاهده نشده است. مردم با استقبال 60‌درصدي که داشتند شرايط را براي انتخابات بعدي پيچيده‌تر کردند، مي‌توان گفت که در کلانشهر‌ها ميزان مشارکت‌ مردم کمتر از 25‌درصد بود و به روشني واضح است که با عدم حضور خود نشان دادند که با صندوق راي قهر کرده‌اند. علت اين موضوع را مي‌توان در اين نکته پيدا کرد که مردم به اين باور نسبي رسيده‌اند که با حضور در انتخابات و يا حاضر نشدن پاي صندوق هيچ‌اتفاقي خاصي در روند فعلي زندگي و سياست‌کلان خود نمي‌بينند و اين در کنار ديگر عامل‌هاي موجود که در انتخابات مجلس يازدهم رخ داد دست در دست هم داده و مردم را براي حضور در صحنه دلسرد کرده‌ است.
شما علت عدم تمايل بخشي از مردم براي حضور در انتخابات را چه مي‌دانيد؟
علت اين اتفاق و موضوع مهم‌تر اين است که روند ثابت است و ما همچنان در ريل بازگشت قرار داريم و تغيير ايجاد نشده و متاسفانه وضعيت اميد و اعتماد اجتماعي و وضعيت انگيزش‌هاي سياسي اجتماعي در حال گسترش است. در حال حاضر بحث تحريم‌ها از يک طرف و از سوي ديگر شاهد سوء مديريت در سطوح مختلف هستيم. از آن سو کساني که راهي بهارستان شده‌اند با عملکرد خود نشان دادند که بحث آشتي ملي را در نظر و دستور کار خود ندارند. از آنها انتظار مي‌رفت که به پشت سر خود نگاه کنند و در جهت برطرف کردن فاصله و شکاف ايجاد شده بين مردم و صندوق راي قدمي بردارند. با توجه به اينکه ساختار مجلس يکپارچه و از يک جناح شکل گرفته، انتظار مي‌رفت زنگ خطر را مي‌شنيدند و چون در مجلسي حاضر هستند که يکپارچه بوده و براي شنيده شدن صداي رقيب خود جايي ندارند و توجه به اين موضوع که وضعيت اقتصادي سر و سامان نداشته و مردم هر روز از لحاظ اقتصادي و معيشتي در تنگنا قرار دارند بايد رويکردها را به سمت و سويي بکشانند که اين فضا شکسته شود.