روزنامه آرمان ملی
1399/06/04
ارزان‌فروشی ارز در ۴۰ سال
يکي از مصيبت‌هاي چهل سال اخير به تاراج دادن منابع ارزي بوده که به شکل‌ها و بهانه‌هاي مختلف که واقعي نيستند و بيشتر فريبند، صورت گرفته است. ارزان‌فروشي ارز در تمام 40 سال گذشته به اقتصاد ايران ضربه زده؛ چه موقعي که ارز را هفت تومان داده‌ايم درحالي‌که در بازار هفتاد تومان بود. چه موقعي که ارز را هفتاد تومان داديم و در بازار 110 تومان بود. چه موقعي که ارز را 110 تومان داديم و در بازار 170 تومان بود.چه موقعي که ارز را 170 داديم و در بازار 300 تومان بود. چه موقعي که ارز را 300 تومان داديم و در بازار 500 تومان بود. و چه موقعي که ارز را 500 تومان داديم و در بازار 960 تومان بود. درواقع تمام اين 40 سال مشغول تاراج ارز بوديم، هيچکس هم حواسش به اين موضوع نبود. هميشه هم در مجلس بحث مي‌کنيم، فرياد مي‌زنيم و خودمان را تکه‌تکه مي‌کنيم، براي اينکه دو زار بالاتر يا پايين‌تر بدهيم. ولي در ارز چه حاتم‌بخشي‌ها که نمي‌کنيم و ميليارد دلار به يکي مي‌دهيم تا بالا بکشد و بخورد. تاراج دادن منابع ارزي سُنَت غلط چهل‌ساله‌اي که خوشبختانه از سال 67 به بعد کمي حواسمان جمع شد و آخرين آن ، ارز 4200 توماني بود و درحالي‌که قيمت ارز چندبرابر بود با خوش‌خيالي ارز را 4200 تومان داديم، يک عده هم بردند. فکر مي‌کنيد کالاهايي را که با ارز 4200 توماني آوردند با چه قيمتي فروختند؟ مسلما با قيمت ارز آزاد. مابه‌التفاوت قيمت ارز 4200 توماني و قيمت بازار را چه کساني خوردند؟ آيا يک فرد، کاسب يا تاجر معمولي مي‌توانست ارز ارزان بگيرد؟ هيچ‌وقت، چون فسادهايي اتفاق افتاد و ارزهاي ارزان را به عده‌اي دادند و آنها هم خوردند، يک ليوان آب هم روي آن. الان هم جوابگو نيستند، تنها شلوغ‌کاري مي‌کنيم و بعد هم آب‌ها از آسياب مي‌افتد و فرزندانشان در کانادا و استراليا کيف مي‌کنند. مي‌خواهم متوجه فرمايش اخير رهبري انقلاب «بازگردانده نشدن 27ميليارد دلار ارز حاصل از صادرات که دلايل سودجويانه دارد» شويد که درواقع گوشه‌اي از وضعيتي است که هر وقت ارز را ارزان داديم به اقتصاد ايران لطمه زديم. بچه‌سوسول‌هايي که ريش‌هايشان درنيامده و پشت ماشين‌هاي چندميليارد توماني در خيابان‌هاي تهران دور‌دور مي‌کنند را که حتما ديده‌ايد. آيا پدرهايشان با عرق جبين و کد يمين اين پول‌ها را درآورده‌اند؟ اين پول‌ها از کجا آمده؟ از همين دلارهايي که مفت داديم و بردند خارج خوردند. لذا اشکال اصلي در يک کلمه است؛ «ارزان‌فروشي ارز» که از روز اول انقلاب ارز را هفت توماني داديم، ارزان‌فروشي کرديم و اين روند ادامه داشت. هرجا ارزان‌فروشي ارز کرديم، اسمش هرچقدر مي‌خواهد قشنگ باشد مهم نيست، محتوايش بد است، و اين در ادوار مختلف صورت گرفته است. الان هم ارز 4200 توماني را به اسم دارو مي‌دهيم ولي واقعا فقط دارو وارد مي‌شود؟ وزير بهداشت که مي‌گويد اقلام ديگر هم وارد مي‌شود! بنابراين ارزان‌فروشي ارز به هر شکلي در هر حالتي و به هر اسمي اشتباه است. اکنون وضعيت کشور طوري است که درآمدهاي ارزي به سختي با هزينه‌هاي ارزي برابري مي‌کند و بايد پول صادرات برگردد تا بتوانيم جواب نيازهايمان را بدهيم، نه اينکه صرف خريد ويلا در آنتاليا شود. اين پس‌اندازهاي مردم است که از دست مي‌رود و فقيرتر مي‌شوند. مقام‌معظم رهبري محترمانه فرمودند و ما بايد کمي آنطرف‌تر بگوييم که بايد ارز را از حلقومشان بيرون کشيد، نه اينکه نازنازي رفتارکنيم. وقتي دلارها به بازار داخلي برنگردد و با کمبود مواجه شويم، قيمت ارز بالاتر مي‌رود و به کسي که در آنتاليا و استراليا و کانادا نشسته صدمه‌اي وارد نمي‌شود و مردم آسيب مي‌بينند. بايد با قدرت عمل کرد و از پسِ گردنشان گرفت و بيرون کشيد. دستوري که خطاب به دولت، مجلس و قوه قضائيه است و همه بايد مصمم شوند تا هرکس صادر کرده، ارز را برگرداند.
سایر اخبار این روزنامه
سفر نرويد؛ برويد!
پاسكاری اتهام فوتبالی
ترامپ می‌داند راه‌حل توافق در کجاست
پاسخ آیت‌ا... امام جمارانی به شهردار تهران
همتی از بازار ارز و تقلب‌ها چه گفت؟
آسيب‌های اجتماعی با «نشنيدن صدای نخبگان» بدتر میشود
فتاح مغضوب بود، آ گهی داد، محبوب شد
ادغام بانک‌های نظامی به ایستگاه پایانی رسید
کربلا، تقابل دين حقيقي با غيرحقيقي
ارزان‌فروشی ارز در ۴۰ سال
سفری برای بسته شدن پرونده ایران
کربلا، تقابل دین حقیقی با غیرحقیقی
رنج مردم، بی‌خبری مدیران
