باران کجا برود؟

مجید ابهری‪-‬ نمیدانم چرا بعضی از افراد، دلسوزی به حیوانات ویا کمک به آنها را نشانه‌ای از ژست‌های بی‌ریشه دانسته وگاه اینگونه کنشها را برنمی تابند. بر اساس باورهای دینی ما هیچ مسلمانی حق ندارد حیوان دارای نوزاد را از او جدا کند یا ازچهارپای باردار (حامله) کار سنگین کشد. موضوع مجوز شرعی برای نگهداری یا همزیستی با بعضی از جانوران مسئله‌ای است که باید توسط نخبگان دینی تعریف وتعیین شود. اما از نگاه انسانی واخلاقی ترحم بر حیوانات و دادن آب وغذا به آنها عین رفعت انسانی ودر تمام دنیا عملی پسندیده می‌باشد. مردم، جماعتی مملو از احساسات گسترده وپاک بوده و اگر گهگاهی فیلم یا عکسهایی از سنگدلی و آزار برخی افراد
در فضای مجازی می‌بینیم از سوی انگشت شماری
افراد سنگدل وبی احساس وعاطفه بوده
و نمی‌توان در موارد عمومی آن را تسری داد. خانواده‌ها ومدارس در اینگونه مبادی می‌توانند آموزه‌های ماندگار واساسی را به نوباوگان و سرمایه‌های ملی ما منتقل و تثبیت نمایند.


به هر حال موجودات زنده مخلوق خداوند سبحان بوده و باید مورد توجه ومراقبت قرار گیرند. گاه در باغ وحش‌های بعضی از شهرها مناظر تلخ وآزار‌دهنده‌ای از نحوه نگهداری وفقر توجه به جانوران را می‌توان مشاهده کرد. آلودگی‌های مختلف محیطی در کنار ضعف وگرسنگی این جانداران بی‌زبان و بعضا بیماری آنها موجب کمال تاسف وتاثر می‌گردد. بعضا بازدید‌کنندگان برخی از اقلام غذایی وتنقلات را به بعضی از حیوانات هدیه می‌کنند که هجوم آنها و شکل خوردنشان اشک بر چشم می‌نشاند. ضعف نظارت‌های بهداشتی و تغذیه‌ای باعث فقدان توجه به این موجودات بدبخت گردیده. هنگام بازدید از بعضی از باغ وحش‌های کشورهای مختلف مثل اروپا ویا همین ترکیه همسایه ما به بعضی از حیوانات آنجا حسادت می‌کردم. مقایسه وضع آنها با اماکن مشابه ما قیاس یک هتل لاکچری با مسافرخانه بی‌ستاره می‌باشد.ممکن است همین حالا عده‌ای بگویند:خدا پدرت را بیامرزد چه دل خجسته‌ای داری؟در حالی که برخی از افراد در سطل‌های زباله دنبال غذا می‌گردند تو صحبت از وضع حیوانات میکنی؟ جواب این دسته از افراد با صاحبنظران؛ اما علت تحریر این سطور سرنوشت تاسف‌آور میمونی بنام باران است که فاقد پدر ومادر بوده وتوسط یک دامپزشک دلسوز و
با وجدانی مورد مراقبت قرار گرفته. در دنیا فقط یک مرکز مخصوص در آلمان از این قبیل میمون‌ها نگهداری می‌کند. نگهداری این موجود در خانه مسکونی علیرغم دشواری‌های مختلف هزینه‌های قابل توجهی را می‌طلبد. حاِلا از مراقبت‌های بهداشتی ودرمانی که بگذریم عادت این حیوان یعنی باران به زندگی با انسان همزیستی وی را با هم جنسان و همنوعان خود تقریبا غیرممکن کرده و همین امر مانع از عودت وی به باغ وحش‌های معمولی بوده وتنها در آلمان میتوان از وی نگهداری کرد. خطر مرگ، گرسنگی و آزارهای جسمی پیش پا افتاده‌ترین موانع در بازگشت وی به باغ وحش معمولی می‌باشد. حالا این دامپزشک شریف ودلسوز مانده وباران..... اساسی‌ترین دلایل در ماندن باران در اینجا مشکلات اعزام وی
از نظر سازمان‌های متولی می‌باشد که امیدوارم با توجه ویژه ریاست محترم سازمان محیط زیست که همواره در امور خیر و مساعدت‌های مشابه پیشقدم بوده اند، مشکل باران نیز حل شده وفکری اساسی برای نظارت وکنترل باغ وحش‌های خصوصی گردد.