مجلس دست یاری به سوی دولت دراز کند

نمايندگان مجلس با حجم وسيعي از شعارها و وعده‌ها به مردم آمده‌اند و در راستاي جا انداختن خود مجلس قبلي را به‌شدت مورد سرزنش قرار مي‌دهند. اين دوماه که مجلس تشکيل شده به‌رغم رونمايي از طرح ‌اقتصادي و... عملا نتوانسته اتفاقاتي را رقم بزند. اکنون مجلس در خصوص عملکرد خود نزد افکار عمومي دچار پارادوکس شده است. مخصوصا طيف اصولگرا که طيف مطالبه‌گر از جريان خود هستند، نگرانند که مردم از عملکرد مجلس يازدهم و انتخابات قبلي درس بگيرند و 1400 ديگري رقم بزنند. چرا که اگر اصولگرايان در اين مجلس موفق نشوند قطعا مردم در انتخابات رياست‌جمهوري سال 1400 تصميم ديگري خواهند گرفت. براي همين اکنون فشار بسيار بالايي از سوي افکار عمومي و بالادستي‌هاي اصولگرايان وارد مي‌شود که اين مجلس کاري انجام دهد. درحالي‌که اين نمايندگان ظاهرا کاري براي انجام دادن ندارند. از اين رو بايد انگشت اتهام را به سمتي ببرند و لذا نزديک‌ترين هدف را که دولت باشد انتخاب کرده و انگشت اتهام را به سمت دولت مي‌گيرند. البته نبايد از اين موضوع مهم گذشت که اين مجلس دولت را سرزنش مي‌کند که به نوعي آدرس غلط بدهد. اگر مرکز پژوهش‌هاي مجلس يک افکارسنجي نسبت به شنيدن نطق‌هاي نمايندگان در جامعه انجام دهد به‌راحتي خواهد فهميد که به دليل تکراري بودن نطق‌ها، سرزنش و رقابت بر سر تخريب دولت، مردم برخلاف سنوات گذشته ديگر نطق‌هاي نمايندگان را چندان گوش نمي‌دهند. اتفاقي که در اين ميان رخ داده اين است که مردم خيلي از اين مساله متاثرند. بنابر اين به نظر مي‌رسد که اکنون قوه عاقله مجلس بايد استراتژي خود را تغيير دهد و قول و فعل را کنار بگذارد و دست دوستي به طرف دولت دراز کند که آن را براي برون‌رفت از اين شرايط کمک کند. در ابتداي دوره دهم جلسه‌اي با دولت داشتيم و آقاي کاظم جلالي از جانب نمايندگان صحبت کرد و در حضور رئيس‌جمهور نکته جالبي گفت که از اين لحظه دولت هر چه فکر مي‌کند مجلس بايد تاييد کند يا مجوز بدهد، بگويد. طبق قانون اساسي دولت بايد مجوزهايي را که مي‌خواهد از مجلس بگيرد. اين به نوعي تعامل دوگانه بود که مجلس دهم لوايح دولت را تصويب کند و دولت نيز قول دهد که مشکلات مردم را کمتر کند. از اين رو مجلس به جاي درگيري، تنش و سوال که حق نمايندگان است و کسي منکرش نيست اکنون بايد به سمت‌وسوي کمک به دولت حرکت کند. چرا که در حال حاضر و با توجه به شرايط فعلي افکار عمومي ديگر رفتارهاي تقابل‌آميز و تنش‌زا را قبول ندارد. اکنون بحث مکانيسم ماشه و بازگرداندن تحريم‌ها که از سوي آمريکايي‌ها مطرح شده يک نگراني به‌وجود آورده است. اما اگر براي رفع اين نگراني مسئولان نيز به مجادله با يکديگر بپردازند جامعه نيز با نگاه به اين نحوه رويکرد به مجموعه مسئولان و دست‌اندرکاران را تغيير خواهد داد. تمام وقت مجلس را رفت‌وآمد وزرا و سوال از آنها پر مي‌کند درحالي‌که اين نحوه عملکرد مشکلي را حل نخواهد کرد. مجلس بايد با دولت بنشيند و بگويد که فلان کار را با اين ضمانت اجرايي انجام خواهيم داد. مسلما تعامل دولت با مجلس مي‌تواند بسياري از مشکلات را حل کند.