جدال 200 میلیونی ها

بازار خودروهای 200 میلیونی را احتمالا با کمی اغماض می‌توان منطقه‌ای فرض کرد که نه خیلی متنوع و جذاب و پررقابت است و نه خالی از گزینه. این جا انواع خودروهای صفر ایرانی نه چندان جذاب و نیز مدل‌های کارکرده چینی تولید شده در دهه 90 جزو مهم ترین انتخاب‌هایی هستند که با پرداخت 200 میلیون تومان قابل خریدند. سخت نگیرید. می‌دانیم زمانی با 200 میلیون تومان می‌شد رنو تالیسمان خرید. تورم همه چیز را از ما گرفته. دیر بجنبیم همین ها را هم نمی‌توانیم بخریم!
 
پژو 206  تیپ5
بهترین انتخاب ممکن با پرداخت 200 میلیون همین هاچ‌بک اصیل فرانسوی است. فعلا خریداران ایرانی از این خودرو  خسته نشده‌اند چون طرح ظاهری گیرایی دارد و چه در طرح داخلی و چه در فرم بدنه از بسیاری رقبای این رده جذاب‌تر است. سیستم ترمز خوبی دارد و موتورش واقعا کم مصرف است. کیفیت مونتاژش بعد از یک دهه افت کرده و این مورد در قطعات فنی هم بعد از 5 سال قابل لمس است اما اگر بتوانید به خوبی از این نسخه از 206 مواظبت کنید، خودرویی را خریده‌اید که در عبور و مرور شهری نظیر ندارد. چند آپشن مثل سیستم تهویه مطبوع دارد ولی کلا کابینش در ساده‌ترین شکل ممکن از شما پذیرایی می‌کند. موتور 206 هنوز هم برگ برنده این خودرو است.

آریو اس300 اتومات
در نسخه‌های اتومات 2 سال کارکرده 200 میلیون قیمت دارد. اس300 با الهام از یک تویوتای بومی ژاپن یعنی مدل آلیون ساخته شده و به رغم ارزان‌سازی، هنوز هم مشخصات خوبی دارد. خریدارانش می‌گویند نرم حرکت می‌کند و استهلاکش کمتر از سدان‌های مشابه داخلی است. این خودروی چینی که در نسخه دستی و اتومات در بازار قابل خریداری است، کابین جاداری دارد و رقیب مستقیم دنا، چری آریزو5 و ولیکس است. آریو امکانات خوب و صندلی‌های راحتی دارد و کیفیت مونتاژش هم بد نیست. اندکی قیافه این خودرو عجیب است که این مورد ناشی از الگوگیری از ساخته تویوتا بدون کم و کاست است. آریو جزو انتخاب‌های خوب این رده قیمتی است.



برلیانس H230 دنده دستی
از این محصول چینی چه در نسخه هاچ‌بک و چه سدان دفاع می‌کنیم. طرح خوب، قابلیت‌های مناسب و گنجایش بهتر نسبت به رقبا دلیل این حمایت است. البته این موضوع دلایل دیگری هم دارد. اول این که طرح آن پیشرو است و همین حالا از سوی مرسدس بنز هم مورد استفاده قرار گرفته. دیگر این که به معنی دقیق کلمه اقتصادی است و دردسر برایتان درست نمی‌کند. برلیانس اچ230 که با گیربکس اتومات هم در دسترس است، برای استفاده در شهر خودروی مناسبی است گرچه مانند بسیاری دیگر از چینی‌ها به دلیل وارداتی بودن قطعاتش هزینه نگهداری بالاتری حداقل نسبت به پژو 206 اس‌دی یا محصولات مشابه دارد.

لیفان X60
شاید انتخاب خوبی آن هم با پرداخت 180 میلیون نباشد، اما لیفان ایکس 60 یکی از اولین کراس‌اوورهای چینی مونتاژ داخل است و حکم پیش کسوت گروه را دارد. نسخه مجهز به گیربکس دستی این خودرو از سال 1391 به خطوط تولید کرمان موتور راه یافت. چهار سال بعد نیز مدل اتوماتیک آن وارد بازار کشور شد تا به عطش هواداران جعبه‌دنده‌های اتوماتیک نیز پاسخ گفته باشد، اما حضور رقبای تازه باعث شد تا خیلی زود از گردونه رقابت حذف شود و در یک گوشه به موفقیت چری، جک و چانگان خیره شود. این خودرو به رغم ضعف در محبوبیت بازار و مشتری پسندی، برای امور روزمره با این قیمت گزینه بدی نیست.

 گریت وال ولیکس C30
گویا با شاهین محصول تازه سایپا اشتراکات فنی دارد و در نسخه 95 بهایی نزدیک به 175 میلیون دارد. از آن جا که توسط گریت وال ساخته شده قابل اعتمادتر از باقی چینی‌هاست. تجربه سواری با این خودرو می‌گوید ولیکس حین حرکت کم صدا و در طول دوره استفاده کم استهلاک و کم مصرف است و از ترمز و سواری خوبی برخوردار است. هندلینگش را نمی‌توان خوشایند نامید اما برای این رده بد نیست. صندوق بار بزرگ و اتاق جادار جزو محاسن این محصول هستند. ضمن این که کمی ناشناخته است و فروشش در بازار با تاخیر نسبی روبه رو است. همین هم باعث شده قیمتش تا این سطح طی 3 سال کاهش یابد.

ام‌وی‌ام 315
بعد از دو سال کار و اندکی از تک و تا افتادن، هنوز طرح خوبی دارد و کمتر از 200 میلیون قابل خریداری است. انصافا مهم ترین دلیل انتخاب 315 فرم چراغ‌ها و جلوی پنجره جذاب آن است. اتاق نیز به رغم کیفیت نه چندان بالا قابل تحمل است. موتور نسبتا خوبی دارد، جایش بزرگ تر از ساندرو و 206 است و در این زمینه یکی از بهترین‌هاست. البته قطعا دوام و استهلاکش به پای محصول رنو یا پژو نمی‌رسد. این محصول به دلیل سابقه دیرین در بازار مشکلی بابت قطعات یا تعمیر ندارد و با وجود اشتراک مشکلات با دیگر محصولات ام‌وی‌ام، قابلیت نقدشوندگی بالاتری دارد. سری 315 با این قیمت یکی از انتخاب‌های خوب این رده است.