به روز باشیم

بابک خطی‪-‬ ویروس جهانگیر کرونا چندین ماه است که گریبان جهان را گرفته و خود را با سرعت بالای انتشار و بیماری سختی که در برخی موارد ایجاد می‌کند، شناسانده است و علیرغم اعمال همه پروتکل‌های بهداشتی در دنیا همچنان قربانی می‌گیرد.
با توجه به نبود درمان قطعی و واکسیناسیون امتحان‌ شده در مورد این ویروس، در کنار تحقیقات اصحاب علم پزشکی و امید به آنان چاره‌ای جز پیشگیری و عملی کردن عبارت پیشگیری بهتر از درمان است، وجود ندارد.
پرهیز از قرار گرفتن در فضاها و مکان‌های شلوغ و سربسته و حفظ دقیق فاصله اجتماعی از راه‌های بسیار موثری است که چرخه تولید و تکثیر ویروس را می‌شکند و کنترل نسبی بیماری را به عنوان یک هدف مهم انجام پذیر می‌نماید.
رسیدن به هدف پیشگیری و کنترل اقتضا می‌کند که هرجا که ممکن است پا به پای دنیا از روش دورکاری استفاده شود.


دورکاری فواید بسیاری از جمله: کاهش بار چشمگیر ناوگان حمل و نقل، ذخیره قابل توجه وقت در مورد رفت و آمد به محل کار،کاهش موثر مواردنیازمند به زیر یک سقف و در مکان بسته بودن، رعایت خودکار فاصله اجتماعی، امکان بهتر بررسی کیفی عملکرد کارکنان و راستی آزمایی ادعاها و پیش‌فرض‌های آنان با توجه به شفافیت روش کار آنلاین و...دارد.
این ویژگی‌ها خصوصا در امر آموزش مهم‌تر می‌شود، چرا که با عده‌ی زیادی از افراد -دانش‌آموزان، دانشجویان و اساتید- در ارتباط است.
در این رابطه، دور کاری باعث کاهش چشمگیر رفت و آمدها و جلوگیری از فاصله نزدیک افراد در این جمعیت چندین میلیونی می‌گردد که بسیار مغتنم است.
مسئولین و اولیا آموزش ابتدایی،متوسطه و عالی باید بدانند که سرنوشت و جان میلیون‌ها نفر در موقعیتی که جای سعی و خطا کردن نیست به تصمیم آن‌ها بستگی دارد.
اگرچه وزیر آموزش و پرورش با اعلام اینکه:«با توجه به بررسی‌های انجام شده تصمیم بر آن است که برای حضور دانش‌آموزان در مدرسه الزامی نباشد»، تصمیم قبلی خود مبنی بر برگزاری کلاس‌ها به عنوان قاعده اصلی آموزش را تصحیح کرد -و البته این مسئله می‌تواند برای مسئولین وزارت علوم هم درسی ارزشمند و نصب العین برای جلوگیری از دوباره کاری باشد- اما به نظر می‌رسد که در بعضی مسئولین امر آموزش احتمالا این تفکر وجود دارد که بدون حضور جسمی! دانش‌آموزان، دانشجویان یا اساتید امر آموزش محقق نمی‌شود و علیرغم تجربه‌های جهانی دورکاری، به دلیل عدم تسلط بر اصول آموزش آنلاین، به دلیلی نامشخص فکر می‌کنند در این شکل نوین آموزش نوعی از زیر کار در رفتن و فرار از وظیفه وجود دارد که آنها باید به عنوان عضو جامعه آموزش، دزد را بگیرند! و به همین خاطر است که دوست دارند به هر طریق ممکن (دانش‌آموزان و معلمان) و (اساتید و دانشجویان) را به مدرسه و دانشگاه بکشانند.
اشتباهی سهمگین که می‌تواند به افزایش شدید بیماری در کشور منجر شود، در حالی که کادر درمان فرسوده شده و بیش از توان تحت فشار است و واقعیت‌ها از امکان کمبود جای کافی برای بستری بیماران خبر می‌دهند. مسئولان امر آموزش کشور باید بدانند و به خوبی می‌‌توانند تحقیق نموده، دریابند که راستی آزمایی و کیفیت سنجی آموزش مجازی بسیار شفاف‌تر و آسان‌تر از روش‌های قدیمی مرسوم و مالوف‌ مورد نظر آنان است.
پاییز و زمستان را همراه ویروس کرونا پیش رو داریم،
فصولی سرد که با توجه به همزمانی و پیش رو بودن اپیدمی آنفلوآنزا و میل به حضور در فضاهای بسته به خاطر سرما، کمترین سوءتدبیر می‌تواند عواقب بسیار مرگبار و شومی را رقم بزند. اتفاقاتی تلخ که مسئولیت مستقیم آن متوجه مسئولین آموزش کشورخواهد بود.
آموزش آنلاین -در کنار آموزش از راه رسانه‌هایی مثل تلویزیون- فرصتی طلایی برای دورزدن ویروس و میانبر کردن آن پیش روی آموزش کشور و مسئولان آن نهاده است تا بتواند از سلامت
دانش آموزان، دانشجویان و اساتید و در بعدی وسیع‌تر -با قطع چرخه تولید ویروس- از سلامت کل جامعه حفاظت گردد.
البته با این شرط که تصمیم‌‌گیری توسط مسئولان امر آموزش، با توجه‌ حداکثری به جامعه هدف، کارشناسانه و به صورت روز آمد (update)
انجام شود.