ازیک منظرمی توان اقتصاد پساکرونا را به مانند اقتصاد پساطاعون سیاه، در نیمه قرن ۱۴ میلادی دانست. همه گیری این بیماری در اواسط قرن ۱۴ در تمام کشورهای اروپایی مشاهده شد و اثرات مخربی به لحاظ مرگ و میر در جهان داشت. تخمین زده می شود یک سوم جمعیت ایران در آن زمان در اثر همه گیری این بیماری کشته شدند.اثرات مرگ و میر ناشی از شیوع ویروس کرونا در مقایسه با شیوع طاعون سیاه بسیار اندک است، اما نکته مهم در خصوص تحولات اقتصاد پساطاعون است که می تواند برای اقتصاد پساکرونا نیز در اقتصادهای جهان، قابل کاربرد باشد.

در دوره پساطاعون، ساختار اقتصادی بیشتر کشورها دگرگون شد و اختلاف رشد و توسعه بین کشورهای جهان و حتی در بین کشورهای یک منطقه نیز بیش از پیش افزایش یافت. برای مثل، رشد و توسعه کشورهای شرق وغرب اروپا در دوره قبل از شیوع طاعون بسیارناچیز بود، اما در دوره پساطاعون، اختلاف بین این دو گروه از کشورها افزایش یافت و امروزه نیز این شکاف در رشد و توسعه کشورهای این منطقه، مشاهده می شود. البته نباید فراموش کرد که علت افزایش شکاف در رشد و توسعه اقتصادی کشورها، تنها ناشی از شیوع طاعون سیاه نبوده، بلکه شیوع طاعون سیاه، آغازگر این شکاف بین کشورها بوده است.

در دوره پساکرونا، کشورهایی که توجه و سرمایه گذاری ویژه در گسترش، توسعه و بهکارگیری علم، فناوری و نوآوری انجام دادهاند، مسیر رشد و توسعه متفاوتی از کشورهایی خواهند داشت که سرمایه گذاری آنها در حوزه علم، فناوری و نوآوری اندک بوده است. به گونهای که این اختلاف در سرمایه گذاری و توجه به جایگاه علم، فناوری و نوآوری در اقتصادها، می تواند منجر به شکل گیری قدرت های جدید در اقتصاد جهانی از یک طرف و افول قدرتهای سابق حتی در بین کشورهای اروپای توسعه یافته شود. پیش بینی می شود دوره پساکرونا فرصت بسیار خوبی فراهم کرده است که کشورهای دارای علم، فناوری و نوآوری جهش های رشد و توسعه اقتصادی خود را در مقایسه با سایر کشورها به دست آورند. در طرف مقابل، کشورهایی که به علم، فناوری و نوآوری در اقتصاد توجه لازم و ویژه نداشته اند، در مسیر افول قرار گرفته و فاصله رشد و توسعه اقتصادی بالایی با کشورهای یادشده، تجربه خواهند کرد.

در اقتصاد قبل شیوع این بیماری ، کشورهای صاحب علم، فناوری و نوآوری هم در زمره کشورهای پیشرو و توسعه یافته نیز قرار داشتندد، اما در دوره پساکرونا، اهمیت علم، فناوری و نوآوری در مقایسه با دوره قبل از کرونا، در ارزش آفرینی و توان رقابت بین کشورها افزایش خواهد یافت. کشورهایی که درخصوص علم، فناوری و نوآوری سرمایه گذاری کرده اند و مسیرهای دانش بنیان شدن اقتصاد را فراهم کرده اند، با جهش در رشد اقتصادی مواجه شده و با اختلاف فراوان در مقایسه با سایر کشورها، قرار خواهند گرفت. حتی وقوع این پدیده، ممکن است برخی از اقتصادهای توسعه یافته فعلی را نیز با مشکل ربروکند و کشورهای نوظهور در عرصه علم، فناوری و نوآوری، نقش پر رنگ تری در اقتصاد جهان پساکروناخواهد داشت.

با توجه به ویژگیهای یادشده، مشاهده می شود اقتصاد دوره پساکرونا فرصتها و تهدیدهای زیای برای اقتصاد کشورها بدنبال خواهد داشت. مهم ترین فرصت مغتنم در دوره پساکرونا، سرعت گرفتن رشد اقتصاد دیجیتال و افزایش نفوذ آن در اقتصاد کشورها است. کشورهایی که در مسیر دیجیتالی شدن اقتصاد گام برداشته اند یا برنامه های مشخص و معینی برای دیجیتالی شدن اقتصاد دارند، قطعا در این مسیر موفق شده و می توانند جهش رشد و توسعه اقتصادی را تجربه کنند. برای چنین کشورهایی، دوره پساکرونا، دوره فرصت برای اقتصاد به شمار می آید. در سوی مقابل، کشورهایی که در فضای دیجیتالی شدن اقتصاد تلاشی نکرده اند یا گام های حرکت آنها کنُد است، در دوره پساکرونا با تهدید جدی مواجه خواهند شد و شکاف رشد و توسعه آنها با کشورهای گروه اول در مقایسه با دوره قبل از کرونا، بیشتر خواهد شد. از این رو، ضروری است از این نگاه، برنامه های تحول در اقتصاد کشورها مورد ارزیابی قرار گیرد و برنامههای حرکت به سمت اقتصاد دیجیتال و اقتصاد دانش بنیان، بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد .