حذف سازشکاران؛ مستندی که تکمیل می‌شود!

محمدحسین مهدوی‌زادگان: اواخر نوامبر سال 2017 میلادی (آذرماه 97)، «بسام ابوشریف» مشاور «یاسر عرفات» رئیس سابق تشکیلات خودگردان فلسطین، دست به افشاگری‌های تکان‌دهنده‌ای درباره مرگ وی زد. وی در این باره تاکید کرد: «من اسناد مربوط به جلسه‌ای را در اختیار دارم که در آن، تصمیم نهایی درباره ترور یاسر عرفات توسط آمریکا، اسرائیل و سعودی اتخاذ شد. بر این اساس، ترور عرفات با موافقت رژیم سعودی انجام شد. جرج بوش، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا بعد از نشست با آریل شارون، نخست‌وزیر اسبق اسرائیل با رژیم سعودی گفت‌وگو کرد و در این گفت‌وگو بود که رژیم سعودی با ترور عرفات موافقت کرد. آنها معتقد بودند او (عرفات) به مانعی در مسیر روند صلح و اجرای طرح صلح عربی تبدیل شده است». بی‌دلیل نبود که آخرین جمله و وصیت عرفات قبل از مرگ، یعنی زمان انتقال به بیمارستان به علت مسمومیت، «عدم اعتماد به صهیونیست‌ها» بود، وصیتی که اگرچه از سوی برخی اطرافیان عرفات «سانسور» شد اما در نهایت، مجالی برای کتمان آن باقی نماند! سوال اصلی اینجاست: چرا مثلث شیطانی «واشنگتن- تل‌آویو- ریاض» تصمیم به حذف فیزیکی عرفات گرفت؟! مگر کسی که سال‌ها نماد سازش تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم اشغالگر قدس در مذاکرات صلح اسلو و دیگر مذاکرات مستقیم با صهیونیست‌ها محسوب می‌شد، چه خطری برای سازمان سیا و موساد داشت؟ مگر «عرفات» چه اسراری در اختیار داشت که افشای آنها در اواخر عمر وی، می‌توانست به دردسری بزرگ برای واشنگتن، تل‌آویو و مزدوران منطقه‌ای آنها مانند ریاض و ابوظبی تبدیل شود؟ پاسخ این سوال را به صورت خاص، می‌توان در مذاکرات موسوم به «کمپ دیوید 2» جست‌وجو کرد. این مذاکرات، پس از ناکامی «پیمان اسلو» در واشنگتن و به میزبانی بیل کلینتون رئیس‌جمهور وقت آمریکا برگزار شد. برگزاری مذاکرات منتهی به پیمان اسلو در سال ۱۹۹۳ نتیجه کنفرانس مادرید و نقش‌آفرینی خاص یاسر عرفات بود. این پیمان، نتیجه‌ای جز شکست و عدم پذیرش از سوی گروه‌های فلسطینی و مسلمانان جهان نداشت. مذاکرات کمپ دیوید 2، ژوئیه سال 2000 میلادی اتفاق افتاد.  «ایندیپندنت» در گزارش خود درباره برگزاری مذاکرات «کمپ دیوید 2» می‌نویسد: «در 7 سالی که از امضای توافق تاریخی اسلو بین اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) می‌گذشت، فراز و نشیب‌های زیادی در مذاکرات صلح پیش آمده بود، بویژه در طرف اسرائیلی: ترور امضاکننده اسرائیلی توافق اسلو، اسحاق رابین، توسط یک یهودی مخالف صلح؛ شکست انتخاباتی حزب رابین از حزب راست‌گرای بنیامین نتانیاهوی جوان؛ و بازگشت دوباره حزب کارگر به قدرت در صدر ائتلافی به رهبری باراک». این رسانه و دیگر رسانه‌های غربی معتقدند قرار بود پس از طی شدن این مسیر پرفراز و نشیب، کلینتون و رژیم صهیونیستی امتیازاتی را به تشکیلات خودگردان بدهند که مهم‌ترین آنها، تمرکز فلسطینیان در بخش‌هایی از کرانه باختری رود اردن و نوار غزه بود. این رسانه‌ها هرگز سخنی از «حق بازگشت آوارگان فلسطینی» و «احراز مالکیت اراضی متعلق به فلسطینیان که در اشغال صهیونیست‌ها بود» به میان نیاوردند! در این معادله یکطرفه (به سود صهیونیست‌ها)، عرفات متهم شد خواسته مشترک کلینتون و باراک را نپذیرفته است! عدم پذیرش خواسته‌های واشنگتن و تل‌آویو در کمپ دیوید 2، معلول «ترس تشکیلات خودگردان از تکرار سرنوشت پیمان اسلو» بود؛ جایی که صهیونیست‌ها حتی به یک عدد از تعهدات خود در قبال فلسطینیان عمل نکرده و در مقابل، تشکیلات خودگردان را وادار به عقب‌نشینی از خواسته‌ها و حقوق حقه و اولیه ملت فلسطین کردند.  پس از 4 سال، نقشه ترور عرفات که پایان سال 2000 میلادی از سوی دستگاه‌های جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی طرح‌ریزی شده بود، اجرا شد. یاسر عرفات قربانی «اعتماد به آمریکا و صهیونیست‌‌ها» شد! او کسی بود که ابایی از «تبادل اصول و آرمان‌های آزادی فلسطین» پای میز مذاکره نداشت و حتی به‌رغم هشدار گروه‌های مقاومت فلسطین و منطقه، پس از شکست پیمان اسلو نیز مذاکره با آمریکا و رژیم اشغالگر قدس را از سر گرفت! با این حال، سران سازمان‌های سیا و موساد، پس از اینکه عرفات با تکمیل چرخه امتیازدهی به دشمنان قسم‌خورده فلسطین و جهان اسلام مخالفت کرد، تصمیم به حذف فیزیکی وی از معادلات تشکیلات خودگردان گرفتند! این کمترین سرنوشت اعتماد به آمریکا و رژیم صهیونیستی بود.  امروز شاهد تکثیر «عرفات» در منطقه هستیم! «بن‌سلمان»، «بن‌زاید» و «حمد بن عیسی آل‌خلیفه» در آینده‌ نزدیک پس از آنکه تاریخ مصرف‌شان برای سازمان‌های امنیتی آمریکا و رژیم صهیونیستی تمام شود، و «هزینه حمایت از آنها» بر «فایده حفظ آنها» غلبه پیدا کند، توسط اربابان فعلی خود به زباله‌دان تاریخ افکنده و مزدوران دیگری جایگزین آنها خواهند شد. دیگر زمان آن سپری شده است تا مستند «سرنوشت مهره‌های آمریکا و اسرائیل» را برای سازشکاران امروز در جهان عرب نمایش دهیم. بنابراین بهتر است صرفا شاهد «تکمیل این مستند» باشیم!