عشایر وفادار به کیان ایران

دکتر فتح اله دهقان- عشایر ذخایر انقلابند (امام خمینی قدس سره) عشایر و روستائی نمادو سنبل صداقت، مهمان‌نوازی، عشق به وطن، جان‌فشانی برای میهن، صفا، صمیمیت ویکرنگی است.
زیستن و انس عشایر و روستائی با طبیعت پاک و بی‌آلایش باعث شده تا زندگی آنها به این صفات نیکو مزین و در اخلاق و رفتار آنها متبلور شود.
تاریخ عشایر و ایلات،تاریخ ایران است.
زیرا در مقاطع زیادی از تاریخ این مرز و بوم حکومت‌ها ریشه ایلی و عشیره‌ای داشتند.


سرداران بزرگ وسپاهیان این ملک که جهان را فتح کردند و افتخارات بی‌نظیری را برای کشورمان خلق کردندتا ایران در برهه‌هایی از حیات خود بر تارک تاریخ جهان بنشیند، عشایر و روستایی بوده اند.
عشایر و روستایی با تولیدات خود پایه اقتصاد این مرز و بوم بودند.البته بتدریج با به قهقرا رفتن زندگی عشایری در راستای سیاست‌های جهانی و مهاجرت روستائیان به شهرها این نقش کم رنگ و وابسته به خارج شدیم.
عشایر ایران در طول تاریخ همواره به یکپارچگی ایران پایبند بوده ودر جهت سرافرازی وعظمت کشور تلاش نموده اند.
این انسانهای صدیق در مقاطع زیادی مورد بی‌مهری حکومت‌ها قرار گرفتند.با این وجود بدون هیچ چشم داشتی خصوصا در گسست‌های تاریخی به تطمیع بیگانگان جواب رد داده وبه کیان ایران زمین وفادار ماندند.
بنا به گواه تاریخ آنها از حداقل مواهب و امکانات کشور نیز بی‌بهره بوده اند.
سیستانی و بلوچستانی،کرد،لر،عرب،ترکمن و... در عین حال که در فقر میزیسته، اما فقط به عشق ایران به خارجی نه گفته و بر آرمانهای ایرانی اسلامی پا بر جا و استوار ایستاده است.
تنگستانی‌ها، کرمانشاهی‌ها، لرها، قشقائی‌ها، سیستانی‌ها، بلوچ‌ها، آذری، گیلک، مازنی، عرب و... .
در مواقع لزوم از کیان ایران بدون هیچ چشم‌داشتی دفاع کردند.
دفاع عشایر و روستائی آذری از کشور در مقابل عثمانی و روسیه و دیگر دشمنان ایران برگ زرینی بر تاریخ این مرز و بوم است.در تاریخ معاصر ایران، نقش بختیاری‌ها در انقلاب مشروطه، دفاع تنگستانی‌ها در مقابل تجاوز انگلیس، پشتیبانی قشقایی‌ها از نهضت ملی شدن نفت،حضور پر شور عشایر در دفاع مقدس و خیل شهدای والا مقام انها شاهد وفاداری و عشق و علاقه آنها به این سرزمین است.اما، عشایر و روستائی از برخی حقوق خود محروم بوده است.آیا زاهدان،یاسوج، کردستان،اهواز و....با تهران،تبریز،اصفهان از نظر امکانات قابل مقایسه است.البته خارج از انصاف است که به پاره‌ای اقدامات انجام شده برای عشایر و روستاها اشاره نکنیم.ولی این اقدامات برای جبران عدم توجه و عقب ماندگی تاریخی آنها کافی
نیست.دولت‌ها باید به عشایر و روستائی توجه بیشتری نمایند.
نه فقط هنگام جنگ و بحران عشایر و روستائی را غیور مرد و شیرزن بنامند.
علی رغم همه ناملایمات وکاستی‌ها عشایر وروستائی ایرانی آماده دفاع از این مرز و بوم و پایبند به منافع ملی و امنیت ملی ایران است.