تعادل ميان چرخه قدرت و تحزب

باز بودن يا نبودن دست اصلاح‌طلبان در انتخابات 1400 بستگي به اين دارد که انتخابات تا چه حد رقابتي باشد، جريانات سياسي تا چه حد توانايي حضور در عرصه انتخابات را داشته باشند و مردم تا چه حد علاقه داشته باشند براي نامزدها پاي صندوق راي بيايند. در واقع انتخابات ما چند مرحله‌اي است. نامزدها الک مي‌شوند، در نتيجه انتخابات ايران نياز به اصلاح دارد اما اصلاحاتي که بعضي دوستان انجام مي‌دهند، بيشتر در راستاي محدود کردن حق و حقوق مردم است. انتخابات ما باتوجه به تنگ شدن حق مردم نياز به اصلاح دارد. اولين مساله اين است که مردم حق انتخاب را داشته باشند و کنشگران نيز حق نامزد شدن يا نامزد کردن افراد مدنظر خود را داشته باشند. زماني که به قانون دست مي‌زنند نيز اين تغييرات در مسير محدود شدن انتخاب مردم است. با اين وضعيت رقابتي شکل نمي‌گيرد تا ببينيم چه کسي مي‌خواهد راي بياورد. عملکرد دولت فعلي نيز مانند ساير دولت‌ها بوده و تاثير چنداني در مشارکت مردم ندارد. دولتي را نشان بدهيد که دولت بعدي آمده و گفته است آنها بد عمل کرده‌اند. هر دولتي که 4 يا 8 سال فعاليت کرده، دولت بعدي آمده و گفته آنها بد عمل کرده‌اند و من مي‌خواهم درست عمل کنم. نفر بعدي هم مي‌گويد او خراب کرده و من مي‌خواهم وضعيت را درست کنم. هيچ دولتي سر کار نيامد تا بگويد قبلي‌ها خوب کار کرده‌اند و مشکلاتي را حل کرده‌اند. همه کار پيشينيان خود را زير سوال برده‌اند. اين مسائل نشانگر اين است که نظام انتخاباتي و گردش قدرت در کشور شفاف، در جهت پاسخگو کردن و قانون‌مند کردن امور نبوده و مبهم است. تاريخچه 40 سال گذشته را مرور کنيد، هر گروهي سر کار آمده، گفته گروه قبلي کار نکرده است. سيستم انتخابات ايران به لحاظ کارآمدي و شفافيت مشکلاتي دارد که اميدواريم برطرف شود. هرچه اين اتفاق عقب بيفتد، اصلاح امور دشوارتر خواهد شد. اعلام برنامه نامزدهاي انتخاباتي در پيش از برگزاري انتخابات خوب و عالي است، به شرطي که نظام انتخابات حزبي شود و مردم بدانند بعد از انتخابات بايد از چه کسي سوال کنند و پاسخ بخواهند. در حال حاضر اين نکته مشخص نيست و شما نمي‌دانيد زماني که از اين دولت سوال داريد، چه کسي و به چه طريقي پاسخگو است. از مجلس قبلي يا فعلي سوال داريد، چه کسي و به چه طريقي پاسخگوي شما خواهد بود؟ اين مسائل درست نيست، زيرا روال چرخش قدرت و جايگاه‌ها از مجراي تحزب و حکمراني حزبي نمي‌گذرد و جايي از کار ايراد دارد. حلقه‌ مفقوده داريم و تا زماني که پيدا نشود، اصلاح ممکن نيست. همه برنامه‌هاي خوبي ارائه مي‌دهند، مگر همين دولت برنامه نداد؟ هنوز کتاب قطور برنامه‌هاي آقاي روحاني موجود است. در افراد ديگري که نامزد رياست‌جمهوري بودند نيز اين موضوع صادق است. ما در واقع گرفتار مشکلاتي هستيم که همواره تلمبار مي‌شود. گاهي درگير شکل کار هستيم و آنقدر خود را درگير آن مي‌کنيم که محتوا را از ياد مي‌بريم. بايد تعادلي ميان چرخه قدرت از مجراي انتخابات و تحزب شکل بگيرد و اين حلقه‌ها کاملا يکديگر را تکميل کنند. از بس هرکسي آمد، ديگران را تخريب کرد، انتخابات با شرايط فعلي مورد استقبال مردم نخواهد بود. توانسته‌ايم بر بدبيني‌ها و بي‌اعتمادي‌ها بيفزاييم. خود کرده را تدبير نيست.