به خود آییم، چماق یا هویج

از هر زاويه‌اي نگاه مي‌کنيم مي‌فهميم که ما گرفتاريم. بله، ما گرفتاريم. سال‌هاست فرياد مي‌زنيم که زمامداري يک دانش و علم است‌. سياست و دولت کارآمد بيش از هر چيزي حاصل عقل متکي بر واقعيت و ظرفيت است. نتايج برخاسته از اين سياست تامين منافعي است که بهشت را در اين دنيا براي شهروندانش رقم مي‌زند و امروز رهايي ايران از ابعاد مختلف و وسيع گرفتاري‌هاي حاصل از سياست‌هاي اشتباه، جز با عزم ملي و تغيير راهبردهاي پيشين امکان‌پذير نخواهد بود. درست حدس مي‌زنيد اين يادداشت نيز تکرار مرثيه‌هاي تکراري ديگران است اما وقتي دلي به درد آيد، چاره‌اي جز تکرار روضه‌هاي خوانده‌شده نيست. هرکس که دغدغه ايران را دارد نبايد به سياست‌هايي تن دهد که نتايج آن بسي تلخ‌تر از جام زهر و برجام شود. کافي است، بياموزيم و آموخته را عمل کرده و به تکرار تلخي‌هاي تاريخ تن ندهيم. از آسمان به زمين فرود آييم. ما رسالت جهاني نداريم و قوم برگزيده خدا نيستيم. مسئوليت ما نه جهان و جهانيان بلکه آب و نان مردمي است که خسته شده‌اند، نگذاريم اين خستگي به سکوت و رضايت تن دادن به محمود افغان بينجامد. تحولات را مصادره به مطلوب نکرده و شکست ترامپ را به‌جاي آنکه الطاف الهي ترجمه کنيم، فرصتي براي تغيير راهبردهاي اشتباه ارزيابي کرده و از آسمان خيالي به زمين فرود آييم. درد و رنج مردم و شرايط خطير کشور را درک کنيم و اصرار به راه‌هاي شکست‌خورده نکنيم. از خودبزرگ‌بيني و صد البته، خودتحقيري دور شده و با توجه به شرايط و قابليت‌هاي خود، سياست‌ورزي کنيم. ما نه‌تنها قدرت شکست آمريکا را نداريم، بلکه نگاهي به تحولات پيراموني و جغرافيايي منطقه روشن مي‌کند که حتي در قياس با گذشته نه چندان دور در موقعيت ضعيف‌تري به‌سر مي‌بريم. با آشتي و عادي‌سازي روابط اعراب با اسرائيل، ايران‌هراسي ميوه خود را داده. هنوز بايدن در کاخ سفيد مستقر نشده، هويج احتمالي پيشکش شده او را پس مي‌زنيم تا ثابت کنيم ما با چماق آشنايي داريم. اگر صداقت داشته و دلسوز ايران و مردم آن هستيم تن به واقعيت‌هاي حاکم بر ترتيبات نظام بين‌الملل داده و از سياست‌هاي رويايي و بلندپروازي‌هايي که ظرفيت‌ها و مزيت‌هاي استراتژيک ايران را بر باد داده، دور شويم. به‌جاي آنکه خود را مقصر سياست‌ها بدانيم، آمريکا را عامل همه شکست‌ها و بن‌بست‌ها عنوان کرده‌ايم. دهه‌هاست آمريکا بهانه‌اي براي پوشش خطاها و فسادهاي ما شده است. بيدار شويم و نشانه‌هاي تغيير را به منصه ظهور برسانيم که فردا مي‌تواند دير باشد‌. نکته آنکه از منظر آمريکا، ايران جزء اولويت‌هاي اول واشنگتن نيست، اما از نظر ايران سياست‌هاي چالشي آمريکا و به‌طور مشخص خروج از وضعيت موجود و رفع تحريم‌ها که بستگي به اراده آمريکا دارد، اولويت و مساله اصلي ماست. درک اين موضوع، براي تغيير کافي است.