بدنامی بهتر از گمنامی است!

مجید ابهری‪-‬ با کشیده شدن گرایشات سبک زندگی به سمت فضای مجازی و زندگی دور از باورهای ارزشی و معنوی هر روز شاهد بداخلاقی‌هایی هستیم تا آنجا که رهبر معظم انقلاب اسلامی در فرمایشات خود موضوع مقابله با بداخلاقی و بد زبانی را مطرح می‌نمایند. بد زبانی‌هایی که هرچند فحاشی و هتاکی نیستند اما بدتر از آنها بوده و با شخصیت،آبرو، سوابق اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی افراد بازی می‌کند. بی‌شک بدگویی به قیمت حیثیت افراد تمام می‌شود اما متاسفانه کم کم دارد در جامعه معمول و متداول می‌شود و زشتی خود را از دست می‌دهد. بدگویی‌های معمول تنها غیبت و تهمت نیست بلکه با الفاظی به افراد و شخصیتها حمله می‌شود که انسان از زندگی خود سیر می‌گردد. گاه این گونه حملات از سوی افرادی مشاهده می‌شود که خود را صاحب شخصیتهای هنری و فرهنگی دانسته و جامعه آنها را در ردیف الگوهای رفتاری قرار می‌دهد.وقتی صفات اهل کوفه را مطالعه می‌کنیم دقیقاً به رفتارهای کوفی برخورد می‌نماییم که ویژگی اخلاقی بعضی از افراد شده است.متاسفانه کسانی که تا دیروز جزو مبلغان و پیشگامان تبلیغ بعضی از اشخاص و شخصیت‌ها بودند امروز در فرهنگ کوفی به دشمنان و مهاجمان وی تبدیل شده اند. کسانی که تا دیروز از کاندیداتوری یک شخصیت برای انتخابات حمایت می‌نمودند امروز به وی حمله می‌کنند تا از مهاجمان آن شخصیت عقب نمانند و حتی کشور ما را نفرین شده قلمداد می‌کنند تا در صف منتقدان و مخالفان قرار بگیرند. هر چند که بیشترین لذت ها، درآمدها و جایگاه‌ها را در همین سرزمین نفرین شده به دست آورده‌اند و به نقاطی رسیدند که در خواب و رویا نیز نمی‌دیدند. متاسفانه صدا و سیما از یک سو دلسوزان و افراد نگران واقعی برای نظام و انقلاب اسلامی را ممنوع التصویر می‌کند و از یک طرف انواع برنامه‌ها و بودجه‌ها را در اختیار کسانی می‌گذارد که در ظاهر و پنهان به دشمنی با شخصیت‌های مورد احترام جامعه می‌پردازند. بدگویی از گناهان بزرگ در باورهای دینی ماست و حتی بدگمانی، بد گویی و بد زبانی از رفتارهای مردود اخلاقی در جامعه شناخته می‌شود. گاه به شخصیت‌های ورزشی مورد علاقه و احترام جامعه که حالا به خاطر استعدادهای هنری واقعی یعنی بدون رانت‌های هنری در سینما جایی باز کرده‌اند اهانت می‌کنند کسانی که حتی کوچک‌ترین جایگاه را در اینگونه موارد نداشته‌اند از نکاتی انتقاد می‌کنند که صلاحیت عرض اندام و اظهار نظر در آن را ندارند. درست است که با تعطیلی سینماها عده‌ای زیان کرده‌اند اما این عارضه‌ای نبوده که فقط در کشور ما باشد بلکه در کشورهای مورد قبول و احترام آنها اکنون بیش از یک سال است که سالن‌های سینما و تئاتر بسته شده و کسی از این موضوع گله‌ای ندارد. اهانت نمودن به شخصیت‌ها فرقی نمی‌کند چه سینمایی و هنری باشد و چه فرهنگی و اجتماعی اساسا از رفتارهای ضد اخلاقی در جامعه می‌باشد. بدگویی و بدزبانی نه تنها امروز تبدیل به یکی از مدهای جامعه شده بلکه زشتی خود را نیز از دست داده است. معلوم نیست چگونه و از کجا باید با اینگونه رفتارها مقابله گردد. باید رسانه‌ها به ویژه صدا و سیما به جای میدان دادن به فرصت طلبانی که برای انتخابات آینده در حال ذخیره کردن جا می‌باشند به کسانی اجازه دهند که این گونه رفتارهای مذموم را بیان نموده و تجزیه و تحلیل نمایند عده‌ای حاضرند به هر قیمت در جامعه مطرح شوند حالا طرح شان ممکن است حمله به دیگران و شخصیت‌ها باشد فرقی نمی‌کند اینها باید در عرصه حضور داشته باشند به هر حال نمی‌دانم در کجا باید به این گونه رفتارها نظارت شده و از آنها جلوگیری گردد اما بعضی‌ها فکر می‌کنند با حمله به شخصیت‌ها برای خود می‌توانند آبرو جمع کنند و یا خود را بزرگ جلوه دهند در صورتی که این گونه نیست.