روزنامه آفتاب یزد
1399/12/16
روزی برای نفت
علی آهنگر- چهاردهمین نشست ۲۳ کشور ائتلاف اوپک در روز پنجشنبه ۱۴ اسفند ۹۹، ۴مارس ۲۰۲۱ تشکیل شد. روزی که برای عربستان سعودی یادآور خاطره‌ای شیرین و تمام نشدنی است.۸۳سال پیش در چنین روزی در سال ۱۹۳۸ چاه شماره۷ دمام در شرق عربستان در عمق ۱۴۴۰متری پس از حفر نامید‌کننده ۶چاه پیشین، به نفت رسید و برای روز نخست ۱۶۰۰ بشکه نفت به امپراتوری شن و صحرا هدیه‌ای جانانه
تقدیم نمود.
امتیاز نفت صحرا در ۲۹ ماه مه ۱۹۳۳ به شرکت استانداراویل کالیفرنیا (شورون) برای مدت ۶۰ سال داده شده بود. اکنون پس از ۸۳سال، عربستان سعودی قابلیت تولید روزانه ۱۱میلیون بشکه نفت را از ۱۱۶ میدان تولیدی دارد. عربستان با این سطح تولید به بشکه‌های نفت مسلح است و می‌تواند خواسته‌های خود را به اوپک و اقتصاد جهان دیکته کند.
اگر در سال‌های متمادی راهبرد احمد زکی یمانی، کاهش قیمت نفت و افزایش سهم تولید و تسخیر بیشتر بازارهای جهانی بود، حالا با پا به میدان گذاشتن انرژی‌های بادی و خورشیدی و عزم جهان برای رسیدن به انرژی‌های سبز، دیگری جایی و فرصتی برای این اندیشه‌ها نیست.
اکنون بزرگترین تولیدکننده نفت جهان و خاورمیانه به این می‌اندیشد که تا پیش از تحقق پیش‌بینی نظریه پرداز دیرینه نفتش یعنی همان احمد زکی یمانی، پیش از آنکه مصرف نفت به پایان برسد آن را به پول و ثروت برای ملت و کشورش تبدیل کند. زکی یمانی در مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۵ در نیویورک تایمز منتشر شد اظهار کرده بود: «عصر حجر به دلیل کمبود سنگ به پایان نرسید و دوران نفت خیلی قبل از تمام شدن نفت جهان به پایان خواهد رسید.» شاید در سال ۲۰۰۵ کمتر کسی به این نظریه زکی یمانی باور داشت. اما اکنون که جهان در قالب معاهده پاریس به طرزی شتابنده سعی دارد خود را از انرژی‌های فسیلی دور کند، دیگر باورش سخت نیست. سهل است که کابوسی برای کشورهای تولیدکننده نفتی است که هیچ درآمدی جز آن ندارند.
روزگاری که گفته می‌شد نفت متعلق به نسل‌های آینده است و باید برای آن‌ها محفوظ بماند چه ناباورانه و چه زود سپری شد. حالا اکنون سخن بر سر این تاثر است که چرا باید نفت، این فرآورده نجیب، استفاده نشده در اعماق زمین بماند؟! اما روزگار سپری شده را چاره‌ای نیست. فردوسی، آن حکیم خردمند هر زمان و روزگار چه نیکو فرمود که: هر که نامخت از گذشت روزگار؛ هیچ ناموزد
ز هیچ آموزگار.
باری، جلسه چهاردهم ۲۳ کشور ائتلاف اوپک‌در این حالا و هوا تشکیل شد و ادامه یافت. اعضا هر کدام ماسکی بر صورت پشت مانیتورهای آنلاین در داخل اتاق‌های خود در ۲۳ نقطه از جهان نشستند تا یک‌بار دیگر جان خود را از کرونا حفظ کنند و در عین حال اقتصادهای خود را از زیر بار دهشتناک این ویروس درهم شکننده تا حدی رهایی بخشند.
سرانجام پس از نزدیک به چهار ساعت گفت و شنود به این نتیجه رسیدند که همه اعضا بجز روسیه و قزاقستان سطح تولید کنونی خود را برای ماه آوریل حفظ کنند و چیزی به تولید نیفزایند. به روسیه اجازه داده شد تا در ماه آوریل ۱۳۱هزار بشکه در روز و قزاقستان ۲۰هزار بشکه در روز افزایش تولید برای مصارف داخلی خود داشته باشند. عربستان سعودی متعهد شد کاهش یک میلیون بشکه‌ای و داوطلبانه خود را برای ماه آوریل هم ادامه دهد تا در جلسه پانزدهم اوپک پلاس که ۷ آوریل برگزار میشود در مورد نحوه بازگشت این یک‌میلیون بشکه تصمیم بگیرد.
بازار نفت به این تصمیم ائتلاف اوپک واکنش سریعی نشان داد و با افزایش ۵درصدی از ۶۷دلار در هر بشکه فراتر رفت. افزایشی که در روزهای آینده تند و تندتر خواهد شد و چنان‌که اتاق‌های بازرگانی ژنو و بانک.های وال‌استریت پیش‌ببنی کردند از مرز ۷۰دلار در هر بشکه بزودی خواهد گذشت و بر قله ۱۰۰دلاری سلام خواهد کرد.
سایر اخبار این روزنامه
آقای«محمدباقرقالیباف»؛ این گزارش را با دقت بخوانید!
محاکمه رشوه‌دهندگان و رشوه‌گیرندگان بی هیچ گذشت و اغماضی
گرانی و مشکل معیشتی مردم راه‌حل دارد
زبان مشترک برجامی
کدام خرید عید؟پول نداریم!
تکلیف سعید و محسن روشن شد
این صف کرونا است نه روغن
عمارت و عمران دل‌ها
بیراهه‌ای چون افزایش وام ازدواج
روزی برای نفت
امید یک امر بین الاذهانی است نه امری فردی
