تحسین پراشکال اوجی توقف گلزار در هفت خان و داوری روی دور افشاگری!


 
 
 


توقف گلزار در خان دوم از «هفت خانِ» اجرا
چرا محمدرضا گلزار پس از تجربه اجرای «برنده باش»، با مسابقه اطلاعات عمومی‌اش در نمایش خانگی به خوبی دیده نشده است؟
نویسنده:  مائده کاشیان  
 
مسابقه «هفت خان» با اجرای محمدرضا گلزار، از نورز 1400 وارد نمایش خانگی شد و تا به حال سه قسمت از آن منتشر شده است، اما هنوز نتوانسته مخاطبان زیادی داشته باشد و از رقابت با سریال‌های نمایش خانگی جا مانده است. طبق آماری که پلتفرم نماوا از پربازدیدترین محصولات خود در پایان تعطیلات نوروز و پایان هفته گذشته منتشر کرده، «هفت خان» در رتبه آخر قرار داشته و پنجمین محصول پربیننده نماوا بوده است. چرا این مسابقه پربیننده نبوده و حضور محمدرضا گلزار کمک زیادی به استقبال از «هفت خان» نکرده است؟ «هفت خان» تلویزیونی می‌دانید که در نمایش خانگی نسبت به تلویزیون ممیزی و محدودیت کمتر است، بنابراین محتوای سریال‌ها و تولیدات این مدیوم هم کاملا متفاوت است و مخاطب توقع دارد در نمایش خانگی سریال‌ها و برنامه‌های متفاوتی را تماشا کند، اما «هفت خان» این انتظار مخاطب را برآورده نمی‌کند. این مسابقه نسبت به مسابقه‌های تلویزیونی، تفاوت ویژه‌ای ندارد و کمتر بودن ممنوعیت‌ها در نمایش خانگی، تاثیری در ساختار و جذابیت «هفت خان» نداشته است. این مسابقه بدون تغییر خاصی می‌تواند در تلویزیون پخش شود، با این تفاوت که الزامات پوشش شرکت‌کنندگان خانم در تلویزیون، در «هفت خان» کمی متفاوت‌تر است. نبود اتفاقات جدید و جذاب مهم‌ترین برگ برنده «هفت خان» حضور محمدرضا گلزار در مقام مجری است، اما او پیش از این تجربه اجرای مسابقه اطلاعات عمومی «برنده باش» را در تلویزیون داشته است، بنابراین حضورش در «هفت خان» اتفاق جدیدی نیست که برای مخاطب تازگی داشته باشد و او را به تماشای مسابقه ترغیب کند. اگر «هفت خان» مسابقه‌ای کاملا متفاوت با «برنده باش» بود، ساختار جدیدی داشت و مسابقه اطلاعات عمومی نبود، محمدرضا گلزار این شانس را داشت که به واسطه حضورش به عنوان مجری، توجه مخاطب را جلب کند، اما «هفت خان» فارغ از تفاوت‌هایی که در مراحل مسابقه با «برنده باش» دارد، شباهت‌هایی نیز به آن دارد و همین موضوع جذابیت آن را برای تماشاگر کمتر می‌کند. به عنوان مثال محمدرضا گلزار در پلاتوهای خود در «برنده باش» جملات امیدبخش و آموزنده‌ای می‌گفت، در «هفت خان» نیز چنین پلاتوهایی دارد، از شرکت‌کنندگان درباره برنامه‌شان برای جایزه خود سوال می‌کند. او در بخشی از مسابقه هم از شرکت‌کنندگان می‌خواهد که بگویند اگر از همراه‌شان در مسابقه یا یکی از افرادی که رابطه نزدیکی با او دارد بپرسد مهم‌ترین ویژگی شخصیتی‌اش چیست به چه موردی اشاره می‌کند، اما این سوال ارتباطی به مسابقه و روال آن ندارد. احتمالا این پرسش برای تنوع و صمیمیت در مسابقه طراحی شده است، اما کارایی زیادی ندارد و جذاب  نیست. 7 رقیب قدر برای «هفت خان» یکی دیگر از اتفاقاتی که «هفت خان» را به حاشیه می‌برد، وجود رقیبان قدر است. در طول هفته، در دو پلتفرم فیلیمو و نماوا، هفت سریال منتشر می‌شود. سریال‌هایی که هر کدام فارغ از کیفیت کلی‌شان، به واسطه قصه سرگرم‌کننده یا ستاره‌های خود موفق شده‎اند تعدادی از مخاطبان را با خود همراه کنند، در این شرایط یک مسابقه اطلاعات عمومی با حضور شرکت‌کنندگان مردمی، شانس زیادی برای سبقت گرفتن از سریال‌ها ندارد. هرچند که مسابقه «شب‌های مافیا»، در شرایط مشابه توانسته پرمخاطب باشد و طرفداران زیادی داشته باشد، اما ساختار «شب‌های مافیا» با مسابقه اطلاعات عمومی قابل مقایسه نیست و حضور چهره‌ها در آن نیز به دیده شدن مسابقه کمک کرده است. به این ترتیب همه این اتفاقات دست‌به‌دست هم می‌دهد تا «هفت خان» جزو آخرین اولویت‌های مخاطب برای تماشا قرار بگیرد. جایگاه متفاوت گلزار در نمایش خانگی اگر ناتمام ماندن «برنده باش» و خارج کردن برنامه از کنداکتور را در نظر نگیریم، محمدرضا گلزار در طول مدت زمانی که «برنده باش» روی آنتن شبکه سه بود، با استقبال نسبتا خوبی که از مسابقه شد، حضور موفقی در اولین تجربه اجرایش در تلویزیون داشت. این مسابقه در زمستان سال 97، با 48 درصد بیننده در رتبه دومین برنامه پرمخاطب تلویزیون پس از «خندوانه» قرار گرفت. «برنده باش» نوروز 98 هم موفق شد پس از «عصر جدید»، جایگاه دومین برنامه پربیننده تلویزیون را داشته باشد. اکنون تجربه مشابه این بازیگر در مدیوم نمایش خانگی، نتیجه متفاوتی را  برای او رقم زده است. «هفت خان» در نوروز پس از سریال‌های «قورباغه»، «گیسو»، «سیاوش» و «دراکولا» در رتبه پنجم پربیننده‌ترین محصولات نماوا قرار گرفت. پس از پایان «قورباغه» این سریال جای خود را به «گیسو» داد و پس از آن «سیاوش» و «دراکولا» سومین و چهارمین محصول پربیننده هفته بودند. برنامه «همرفیق» در این رقابت، از «هفت خان» سبقت و در رتبه چهارمین محصول پربیننده نماوا جای گرفت. معلوم نیست این رتبه‌بندی در هفته‌های بعدی تغییر می‌کند یا خیر، اما با توجه به دلایلی که اشاره کردیم، بعید است «هفت خان» بتواند به صدر جدول پربیننده‌ترین‌ها راه  یابد و موفقیت عجیبی برای گلزار رقم بزند.           داوری روی دور افشاگری  عبدالرضا داوری :احمدی نژاد خود را «ولی خدا» می داند، او برای اقبال مردم به سمت خود منتظر سقوط بورس بود    عبدالرضا داوری  در سال 1388 در ستاد انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد فعالیت می‌کرد و از اوایل دهۀ 1390 جزو یاران نزدیک احمدی‌نژاد شد ولی در چند ماه اخیر این یار غار رئیس دولت نهم و دهم، به شدت از احمدی‌نژاد فاصله گرفته و یکی از منتقدان جدی  او شده است. داوری در گفت‌وگوی اخیر خود به بیان ناگفته هایی از شخصیت احمدی نژاد پرداخته است؛  و مدعی شده او  خود را ولی خدا ومنتقدانش را دشمن امام زمان می داند و این که بر این باور است که جمهوری اسلامی به زودی سقوط خواهد کرد. داوری همچنین از این که احمدی نژاد برای اقبال مردم به او منتظر سقوط بورس بوده است  سخن به میان آورده و این که بقایی بر خلاف چیزی که ادعا می کند دارای املاک فراوانی است. در ادامه مهم ترین بخش از مصاحبه عبدالرضا داوری با عصر ایران را می خوانید: * آقای احمدی‌نژاد خودش را در جایگاه ولیّ خدا یا حداقل در جایگاه "نایب خاص" می‌بیند. ایشان الان خبر از "ظهور صغری" می‌دهد. تا حالا چنین حرفی را به این صراحت نگفته بود. *  ما حتی انتقادها علیه احمدی‌نژاد را نمی‌خواندیم و راستش فکر می‌کردیم هر انتقادی که به سمت آقای احمدی‌نژاد روانه می‌شود، از یک کانون واحد صهیونیستی است و این منتقدین دشمنان امام زمان هستند و آقای احمدی‌نژاد هم نایب خاص امام زمان است. * یکی از اخباری که ما با آقای احمدی‌نژاد به طور روزانه در اتاق ایشان مرور می‌کردیم، اخبار بورس بود. سقوط بورس که می‌توانست نارضایتی اجتماعی ایجاد کند و مردم را به کف خیابان بیاورد، یکی از اخبار مورد علاقۀ آقای احمدی‌نژاد بود. *  از سال 91 می گوید سه ماه دیگر نظام سقوط می کند. فکر می کند یلتسین ایرانی است و به غرب و اسرائیل و عربستان پالس می دهد تا از او حمایت کنند. * به نظر من آقای احمدی‌نژاد چهره‌ای است با سیاست‌ورزی به شدت معوج و پرخطا، که صحنۀ سیاست ایران را به جهت رویکردهای افراطی‌اش در بعضی محورها، از حالت تعادل خارج می‌کند. * ایشان به مهدویت حول محور خودش اعتقاد دارد. به نظرم ایشان دچار یک نوع بیماری اختلال روانی است و از نوعی توهم رنج می‌برد که به تازگی یکی از روان شناسان کشور هم به این موضوع پرداخت. *عبارت "ولیّ خدا" را اولین بار آذر ماه سال گذشته شنیدم و شوکه شدم. در جلسه‌ای که با آقای احمدی‌نژاد و بقایی داشتم، آقای بقایی این عبارت را در توصیف احمدی‌نژاد به کار برد و احمدی‌نژاد هم هیچ واکنشی نشان نداد. * آقای بقایی تصویری از خودش ارائه داده، کاملا خلاف واقعیت. چند شب قبل، کسی در کلاب هاوس از من پرسید که بقایی گفته بیستم هر ماه اگر از دوستانم پول قرض نکنم، زندگی‌ام نمی‌چرخد. اما من به عمارت آقای بقایی در آبسرد رفته‌ام و از زندگی شخصی ایشان خبر دارم. درآمدهای ایشان را از محل تجارتخانه‌ای که در میدان رسالت دارد، می‌دانم.          
محوری تحسین پُراِشکال  « اوجی» از  همسرش  آشنایی با ویژگی‌های تمجید و تعریف‌کردن اصولی از همسر به بهانه تعریف  «اوجی» از بازی همسرش «نرگس محمدی» در سریال ستایش که البته آن را ندیده است! نرگس عزیزی| کارشناس‌ارشد مشاوره  در ویدئوی منتشر شده از گفت‌و‌گو با علی اوجی و نرگس محمدی(همسرش) که در شبکه‌های اجتماعی بازنشر زیادی داشت، وقتی پای سریال ستایش و تماشای آن به میان می آید، مشخص می‌شود که علی اوجی بازی همسرش در دو فصل ابتدایی این سریال را ندیده است. او که می‌خواهد دلیل موضوع را توضیح دهد، به همزمانی پیشنهاد تماشای فصل سوم آن با پخش فصل جدید سریال «بازی تاج‌و‌تخت» اشاره می‌کند. موضوعی که البته حسابی توسط مجری با آن شوخی می‌شود. واقعیت هم این است که توجیه اوجی برای این مسئله، مناسب نبود و به نوعی کار را خراب کرد اما اگر از من بپرسید می‌گویم آن چیزی که اشتباه بود، نه سوتی ابتدایی اوجی بلکه صحبت بعدی او بود؛ یعنی تلاش برای تحسین بازی همسرش در سریالی   که خودش هنوز آن را تماشا نکرده بود. او در این‌باره گفت: «نرگس که درخشان بود در ستایش»! البته که با توجه به واکنش نرگس محمدی به نظر می‌رسد که این دو نفر آن‌قدر پخته هستند که این یک اشتباه نتواند رابطه آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد اما شاید بد نباشد به بهانه تحسین پراشکال علی اوجی به ویژگی‌هایی بپردازیم که یک تحسین خوب از همسر باید داشته باشد.        از فرصت تمجید همسر غافل نشوید طی سال‌های اخیر تاثیر قابل توجه نوع تحسین کردن همسران از تلاش‌ها و کارهای همدیگر در حوزه روان‌شناسی مثبت‌گرا مطرح شده است. مطالعاتی که در این حوزه انجام شده، نشان می‌دهد که تحسین‌های اشتباه همسران از همدیگر نه تنها باعث ایجاد احساس مثبت در فرد مقابل نمی‌شود که می‌تواند تاثیری منفی روی رابطه آن‌ها داشته باشد. در مقابل اما موقعیتی که همسران از همدیگر تعریف می‌کنند، فرصتی استثنایی است که می‌تواند دو نفر را به همدیگر نزدیک‌تر کند و کیفیت رابطه همسران را بهبود بخشد.  انواع بازخوردها به موفقیت‌های همسر نوع بازخوردهای ما به موفقیت‌ها و دستاوردهای همسرمان چه زمانی که به تازگی رخ داده و چه زمانی که در گذشته روی داده است، می‌تواند چهار حالت داشته باشد. چهار حالتی که تنها یکی از آن‌ها می‌تواند رابطه ما را بهبود بخشد. در ادامه توضیحات بیشتری در همین باره داده خواهد شد.  منفعل و غیرسازنده زمانی که همسرمان در کارش پیشرفت می‌کند، کاری را انجام می دهد که مدتی بود دلش می‌خواست انجام بدهد و... و ما در برابر این موقعیت می‌گوییم: «خوب شد، اتفاقا من هم ماه پیش تونستم چند تا از کارهام رو با برنامه‌ریزی خوب، تموم کنم» یا «کار خوبی کردی، دوستم هم قبلا این کار رو کرده و نتیجه گرفته بود». در واقع در این وضعیت ما بیش از این که به همسرمان توجهی نشان بدهیم، سریع تمرکز را از روی او و موفقیت اش برمی داریم و توجه را به سمت خود یا فرد دیگری غیر از همسرمان می‌بریم. این بی‌توجهی به همسر و احساسات او می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر رابطه ما داشته باشد.  فعال و غیرسازنده در این وضعیت توجه ما به سمت همسرمان هست اما به بعدی از ماجرا توجه می‌کنیم که می‌تواند سوءتفاهم و ناراحتی ایجاد کند. به عنوان مثال بعد از این‌که همسرمان درباره ارتقا در محیط کارش صحبت می کند یا می‌گوید برای کاری دعوت به مصاحبه شده است، اولین واکنش ما چیزی در مایه‌های «وای این کار اما خیلی مسئولیت داره، مطمئنی می‌رسی انجامش بدی؟» یا این که «حتما وقتی این پیشنهاد رو بهت دادند، استرس داشتی، نه؟ آخه واقعا لقمه بزرگیه». در این وضعیت ما روی موانع احتمالی مسیر همسرمان یا احساسات ناخوشایند او تمرکز کرده‌ایم. دقت کنید که توجه به موانع مسیر یا نکات منفی به خودی خود، مسئله‌ساز نیست اما توجه زیاد به آن می‌تواند این برداشت را در همسرتان ایجاد کند که شما به او اعتماد ندارید. در عین حال که توجه به موانع، به عنوان اولین واکنش تاثیر منفی زیادی بر روابط ما دارد.  منفعل و سازنده این دسته رایج‌ترین نوع واکنش بسیاری از ما به موفقیت همسرمان یا اتفاقات خوبی است که برای او افتاده. این واکنش‌ها، شاید عوارض دسته‌های بالاتر را نداشته باشد اما باعث می‌شود موقعیتی که می‌توانستیم برای تقویت رابطه با همسرمان استفاده کنیم، از دست برود. واکنش‌هایی چون «چه خوب، تبریک می گم» یا «کارت عالی بود» در این دسته قرار می‌گیرند. در این واکنش‌ها اشاره دقیقی به جزئیات تلاش فرد یا احساسات او نمی‌شود و درنتیجه هم در غالب اوقات باعث ادامه گفت‌وگو بین همسران نمی‌شود.  فعال و سازنده این واکنش‌ها چند ویژگی دارند. اول این که گوینده با توجه کامل به فرد مقابل حرفش را می‌زند و با او تماس چشمی برقرار می‌کند. به احساسات فرد مقابل توجه نشان می‌دهد. از جزئیات بیشتر ماجرا می‌پرسد و حمایت خود را نشان می‌دهد. به عنوان مثال بازخوردهایی مانند «چه عالی! می‌دونستم اون همه تلاشت بالاخره نتیجه می ده، تعریف کن، ببینم وقتی خبر رو شنیدی چی کار داشتی می‌کردی؟» یا «چه جالب! چون مربوط به قبل از ازدواج‌مون می شه، من از جزئیاتش خبر ندارم، می شه برام از اون روزها بیشتر بگی، احساست و اتفاقاتی که افتاد؟» همان طور که می‌بینید در این واکنش‌ها گوینده تمرکز خود را روی فرد مقابل نگه داشته و چون سوال می کند، گفت‌وگو ادامه می یابد. در ادامه این گفت‌وگو   می‌توانیم از برنامه‌های همسرمان بپرسیم یا ببینیم آیا در زمینه‌ای کمک لازم دارد یا نه. در کنار آن می‌توانیم درباره احساسات خودمان در موقعیت‌های مشابه بگوییم. در این روش چون همسران درباره احساسات خود حرف می‌زنند، می‌توانند نگرانی‌های احتمالی خود را هم در فضایی امن بیان کنند. عجیب هم نیست که مطالعات نشان می‌دهد چنین گفت وگوها یی رابطه همسران را عمیق‌تر و آن ها را  به همدیگر نزدیک‌تر می‌کند.