روزنامه آفتاب یزد
1400/02/16
سخنان تکراری راهکارهای تکراری
سید علیرضاکریمی- سردبیر: به ساحت طرفداران آقای سعید جلیلی برنخورد اما ایشان اگر کاندیدای انتخابات 1400 شود می‌توان به وی لقب «کاندیدای تکراری» داد.این لقب سیاسی نه به جهت کاندیداتوری دوباره ایشان بلکه به دلیل اظهارات،راهکارها و شعارهای او است. شاید بگویید سعید جلیلی هنور رسما اعلام کاندیداتوری نکرده بنابراین چگونه چنین کشفی صورت گرفته است؟!باید در پاسخ گفت لازم نیست منتظر تصمیم نهایی آقای جلیلی باشیم همینکه سخنان وی را در دو ماه اخیر بررسی کنیم به نیکی متوجه می‌شویم که سعید جلیلی در صورت کاندیداتوری،در مورد اقتصاد،سیاست و علی الخصوص سیاست خارجی همان سخنان قدیمی را تکرار می‌کند و صرفا برخی واژه‌ها به سبب تغییر تاریخ تغییر کرده اند.نگاهی به گفتگوی منتشر شده در خبرگزاری تسنیم به نقل از سعید جلیلی گواه این مدعاست.او در بخشی از اظهارات خود در مورد مبحث تحریم‌ها وبرجام می‌گوید:« عرض من این است چیزی که دولت و آقای روحانی مطرح کردند، انصافاً پیگیری هم کردند. تمام توان دولت در این هشت سال صرف این موضوع شد مسیری را که برای رفع تحریم‌ها پیشنهاد کرده بودند، به جدّ دنبال کردند اما آیا شد؟ بحث این است. حالا اینکه آیا مسیر درست بود؟ غلط بود؟ میشود نگاه‌های مختلفی داشت. ما آن زمان می‌گفتیم این مسیر جواب نمی‌دهد و غلط است و دشمن را جری می‌کند و دیدید علیرغم اینکه مثلا در برجام رفتند که این تحریم‌ها برداشته شوند و از بیش از 100 حق هسته‌ای انصراف دادند، اما این تحریم‌ها برداشته که نشدند هیچ، امروز 802 تحریم تبدیل به بیش از 1500 تحریم شده است.» سعید جلیلی مانند سال 1392 مخالف مذاکره و دیپلماسی به سبک دولت روحانی است و می‌گوید همانطور که قبلا گفته با این رویکرد تنها طرف مقابل «جری» میشود.ولی وی همانطور که طی سال‌های گذشته راهکاری ارائه نمی‌دهد اکنون هم دقیقا توضیح نمی‌دهد اگر «گفتگو» نه پس چه؟اگر دیپلماسی نه پس چه؟ منظور سعید جلیلی دقیقا چیست؟سوگمندانه وی توضیح نمی‌دهد اگر جوهر کلام‌اش استقبال از جدل مستمر بین‌المللی است چرا آن را تبیین نمی‌کند! سعید جلیلی در بخش دیگری از این گفتگو جزئی‌تر به ادعای خود می‌پردازد. وی در این بخش، گفتگو را نفی نمی‌کند اما تاکید دارد باید در کنار گفتگو ابعاد دیگری را لحاظ نمود.او اظهار می‌کند:« من روی این نکته تاکید می‌کنم که باید به روند هشت سال گذشته و هشت سال و بلکه 42 سال گذشته نگاه منصفانه‌ای داشته باشیم که در زمینه تحریم چگونه می‌توان بر اراده دشمن فائق آمد و تحریم را بی‌اثر و حرکتی را دنبال کرد که مردم کمترین رنج را ببینند. من معتقدم که اگر می‌خواهیم با تحریم مقابله کنیم، باید مجموعه‌ای از کارها انجام شوند و تک‌بعدی نمی‌توان انجام داد. یکی از ابعاد، مذاکره است. یکی دو مثال می‌زنم. دشمن اولین تحریم‌ها را در چه زمینه‌ای به کار برد؟ صنایع دفاعی و صنعت هسته‌ای. چرا ناکام ماند؟ امروز اولین خواسته‌اش برای مذاکره چیست؟ این که با مذاکره جلوی پیشرفت ما را در این زمینه‌ها بگیرد. این نشان می‌دهد که می‌توان تحریم را بی‌اثر کرد.حالا اگر شما تحریم را در عرصه موشکی و هسته‌ای بی‌اثر کردید، در تولید مرغ نمی‌توانید بی‌اثر کنید؟ در فلان کالا نمی‌توانید بی‌اثر کنید؟ در فضای اقتصادی کشور نمی‌توانید این را بی‌اثر کنید که تحریم مانع از به‌کارگیری این همه ظرفیت‌های عظیم اقتصادی شما نباشد و این ظرفیت‌ها راحت بتوانند کار کنند؟ حتماً شدنی است.»
دو نکته در مورد راه کارهای سعید جلیلی لازم به ذکر است.در واقع اینگونه باید گفت دو اشکال بزرگ به «حتما شدنی است» وی وارد است.اول اینکه سعید جلیلی اگر لالایی را این قدر خوب بلد است چرا خواب‌اش نمی‌برد؟وی مذاکره‌کننده ارشد و اصلی دولت محمود احمدی‌نژاد بود فلذا چرا در آن ایام چنین توصیه‌هایی به رئیس خود نداشت؟فراموش نباید کرد فشار تحریم از دولت احمدی‌نژاد آغاز شد،مدتی در دولت روحانی فروکش کرد و با پیروزی ترامپ اوج گرفت.ضمن آنکه در شرایطی سعید جلیلی بر بعد مذاکره تاکید می‌کند که وی کارنامه غیر قابل دفاعی در مذاکره دارد.او اگر مذاکره کننده‌ای قابل بود در عمان فرمان دست علی اکبر صالحی نبود!
دوم هم اینکه،علیرغم شعارهای زیبای اقتصادی از سوی سعید جلیلی هنوز وی نمی‌داند قیاس صنایع دفاعی با مثلا بازار مایحتاج مردم از جمله مرغ آدرس غلط دادن است.البته شاید می‌داند اما نمی‌خواهد اذعان نماید.ولی واقعیت این است کشوری که در صنایع دفاعی پیشرفته است دلیلی ندارد اقتصاد‌اش مناسب و کارآمد باشد.صنایع دفاعی فرمول‌های خاص خود را دارد و نمی‌توان گفت چون در این زمینه پیشرفته هستیم پس نباید مشکل مرغ داشته باشیم و حالا که داریم پس فقط دولت مشکل دارد.بازار صنایع دفاعی و بازار مایحتاج مردم دو مقوله جدا و بی‌ربط هستند. اجازه دهید مثال دیگری بزنم.در سال‌های اخیر به وفور این پرسش مطرح شده چرا کشوری که در موشک‌سازی پیشرو است اما نمی‌تواند در صنایع خودروسازی حرفی برای گفتن داشته باشد.این قیاس هم مع الفارق است و از جنس سخنان جلیلی.بازار موشک ایران با بازار خودروی ایران متفاوت است.هر کدام فرمول و شرایط خود را دارد. در مجموع به نظر می‌رسد اگر سعید جلیلی عزم کاندیداتوری داشته باشد بعید است بتواند در کارزار و میدان مباحث و مناظرات انتخاباتی حرف و ایده جدیدی داشته باشد.
سایر اخبار این روزنامه
«هوش» سوزی!
شاعر خوزستانی از بیمارستان اخراج شده بود؟
چرا طلاق بیل گیتس برای رسانه‌های غربی مهم است؟
جهرمی و غرضی نمی‌توانند کاندیدا شوند
کاهش کنونی قیمت ارز ناپایدار خواهد بود
فقط برای پولدارها مسکن ساختیم!
سخنان تکراری راهکارهای تکراری
رابطه مستقیم مشاغل خرد و اقتصاد کشور
آینده نزدیک است
به دنبال چند گلادیاتور!
مشخصات یک رابطه سالم
ایران و مصر تقابل دو تمدن
سلبریتی‌های تنها
واکسن کرونا و شفافیت اطلاعاتی
