برسد به‌دست آیت‌ا... رئیسی

محمد محمودی تحلیلگر مسائل سیاسی اگر آیت‌ا... هاشمی امروز زنده بود، یقینا پیروزی روحانی ریشه‌دار، معتدل و عملگرایی همچون آیت‌ا... رئیسی را به فال‌نیک می‌گرفت و از انجام هر کمکی به ایشان دریغ نمی‌ورزید. ولی قطعا آیت‌ا... هاشمی برای توفیق «دولت رئیسی» توصیه‌هایی راهبردی هم  ارائه می‌کرد که - با اندکی اغماض-  احتمالا شبیه توصیه‌های زیر می‌شد:  ۱- تشکیل کابینه‌کار: اولین چالش مهم آیت‌ا... رئیسی در تشکیل کابینه است که بسیاری از چهره‌های «شعاری و هزینه‌زا» از هم‌اکنون نام و جای خود را در «دولت رئیسی» رزرو شده می‌دانند و بر همین مبنا «لیست کابینه» هم منتشر می‌کنند!.‌ هر چند آیت‌ا... رئیسی شخصا این لیست‌ها را غیرواقعی دانسته ولی از قرائن و شواهد برمی‌آید که این اشخاص به این سادگی‌ها کوتاه نخواهند آمد و خواب تکرار «دولت سوم احمدی‌نژاد» را در «‌دولت رئیسی» دیده‌اند که اگر خدای نکرده اینگونه شود، رئیس دولت سیزدهم باید از هم‌اکنون خود را گرفتار حاشیه‌سازی‌های کلامی وزرای دولتش ببیند که همچون زمان احمدی‌نژاد، می‌توانند با انجام یک گفت‌وگو نابهنگام، تمام برنامه‌های عملگرایانه آیت‌ا... رئیسی را در رونق اقتصادی به سوی ایجاد دعواهای داخلی یا خارجی منحرف کنند!. راه‌حل آیت‌ا... رئیسی در پیشگیری از این اتفاق نامیمون برای «دولت سیزدهم»، عدم‌استفاده از اشخاص جنجالی، شعاری و غیرعملگرا در تشکیل دولت خویش است که بودن حتی یک مهره اینگونه در میان دولت رئیسی برای برهم زدن کل برنامه‌های کابینه ایشان، کافی خواهد بود. 2- ابتکار عمل در دیپلماسی منطقه‌ای: آیت‌ا... رئیسی با اظهار‌نظرات بسیار کارشناسی و دقیق درباره آینده برجام، هم سیاست مطالبه‌گرانه نظام را در این زمینه به‌خوبی تبیین کرده و هم «مدبرانه» راه تداوم مذاکرات را باز گذاشته است. اما مهمترین ابتکار عمل آیت‌ا... رئیسی در سیاست خارجی دولت سیزدهم را باید در سیاست‌های منطقه‌ای جست‌وجو کرد که علاوه بر افزایش قدرت چانه‌زنی جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات برجام، می‌تواند افق‌های بسیار جدیدی را در رونق اقتصادی کشور بگشاید. تمرکز دولت سیزدهم بر افزایش جهشی مراودات اقتصادی و فرهنگی میان کشورهای عضو پیمان اکو (ترکیه، ازبکستان، آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و جمهوری اسلامی ایران)، بلوک بسیار قدرتمندی را در محور شرق با همراهی چین، روسیه و هند ایجاد می‌کند. آیت‌ا... رئیسی با احیای شورای عالی اکو در دولت سیزدهم، انتخاب دستیار ویژه رئیس‌جمهور و همچنین تشکیل گروه ویژه مشاوران رئیس‌جمهور در حوزه اکو، یقینا می‌تواند «تحول» بسیار چشمگیری را در به‌دست گرفتن ابتکار عمل دیپلماسی منطقه‌ای رقم بزند. انتخاب کشورهای عضو اکو به عنوان مقصد اولین سفرهای رئیس دولت سیزدهم نیز می‌تواند بر عمق نفوذ این راهبرد استراتژیک، که بارها نیز مورد تاکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته، بیفزاید. ۳- مقابله با ناراضی‌تراشی داخلی: یکی از مهمترین مصائب دو دهه اخیر کشور ریشه در کم‌توجهی به راهبرد «جذب حداکثری» رهبر معظم انقلاب دارد و انتظار می‌رود آیت‌ا... رئیسی به عنوان رئیس‌جمهور تمام ایرانیان، راهکارهای مناسبی را برای جذب حداکثری قاطبه مردم ایران بالاخص جوانان و دانشجویان ارائه داده و مقابل هرگونه خرده‌شیشه ریختن در نان مردم از طریق دخالت‌های نابجا بایستد. ریاست‌جمهوری آیت‌ا... رئیسی فرصت بسیار مناسبی برای تکرار سیره رهبری معظم انقلاب از جایگاه «رئیس دولت سیزدهم» است؛ اگر  رعایت «حق‌الناس» معیار اصلی آنها باشد. البته آیت‌ا... رئیسی با تاکید بر لزوم حفظ کرامت مردم نشان داده به این مسیر معتقد است ولی به نظر لازم است در قالب «میثاق‌نامه دولت سیزدهم» بر آن اصرار ورزیده تا راه بر دشمنی بدخواهان بسته شود. ۴- استفاده حداکثری از سرمایه‌های انقلاب: آیت‌ا... رئیسی هر چند مورد حمایت جدی اصولگرایان در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ قرار گرفته، ولی به نظر نگارنده،  شخصیتی فراجناحی است. دولت سیزدهم اگر با نگاه شخص آیت‌ا... رئیسی تشکیل شود یقینا، با حضور شخصیت‌های وفادار و  پرسابقه‌ای نظیر علی لاریجانی، محسن هاشمی، عباس عراقچی، مسعود پزشکیان، احمد مسجدجامعی و... در کنار جوانانی انقلابی و پرانگیزه،  می‌تواند قوی‌ترین دولت ۲۵ سال گذشته را با معیار «‌وحدت ملی» تشکیل دهد تا هم اعتبار جدیدی برای «کارآمدی روحانیت» در اداره کشور رقم بزند و هم تهدید تفرقه و اختلافات داخلی را در دولت سیزدهم، به فرصتی برای اتحاد و همدلی تبدیل کند.