کوتاه نیا دراگان!

امید مافی ‪-‬ به عراق رسیدیم. به ارتش دیک ادوکات پیر که توانسته ارتش مقتدری را به کارزار بفرستد.حالا برای نزدیک تر شدن به جام جهانی گریزی نداریم جز آنکه از جنگجویانمان بخواهیم در میانه معرکه کاری کنند که تیرها خطا نروند و عراقی ها در وقت مقرر شکار شوند.
اما برای آنکه جنازه عرب های کنار فرات را از آب بیرون بکشیم باید با دست پر به عرصه قدم بگذاریم و برای نمایش فیزیکی مردان خشمگین حریف چاره ای بیندیشیم.رویارویی با تیمی که عادت دارد ابتدا جنگ های نامنظم میانه میدان را ببرد و با محکم کردن کمربندها سنگر رقیبان خود را به توپ ببندد کار ساده ای نیست.یوزها اما خوب می دانند چطور باید از تله های پیش رو گذر کنند و با اتکا به تاکتیکی حساب شده پیرمرد هلندی را کنار نیمکت عراق به مغموم ترین سکاندار دنیا بدل نمایند.
تیم ملی که امروز در دوحه سردار آزمون را نیز به خدمت دارد اگر مشتش را باز نکند و دست عراقی ها را با پلن هایش در حنا بگذارد می تواند با اتکا به دو ماشین گلزنی خود حریف پرمدعا را از سقف آسمان آویزان کند و با دشت سه امتیاز مهم دیگر برای پرندگان گرمسیری دست تکان دهد.
ما امروز برای خاک کردن رقیب سنتی باید دیوار دفاعی بلندی برابر مهاجمان زهردار عراق بسازیم و همچون بازی با سوری ها مجوز ندهیم با هر نسیمی قفس توری ایران بلرزد و شمع ها خاموش شود.


دراگان اسکوچیچ که حالا دیگر توانسته کرونا را دریبل بزند،برای آنکه به بی شکستی و نامیرایی اش ادامه دهد گریزی ندارد جز آنکه کوتاه نیاید و با ایده ای مشخص پلی به سوی آشیانه عراقی ها بسازد و از پتانسیل شاگردان خود بیشترین بهره را برد.
بی هیچ تردید یک ایران باصلابت و کم اشتباه‌ قادر است تفنگ ها را روی شقیقه عراقی ها بگذارد و به لطف ستاره های فروزان خود از پیکر نیرومند رقیب مجسمه ای غمگین و اندوهناک بسازد.
برای تیم ملی که می خواهد زودتر از دیگران از خط پایان رد شود و خود را به جام جهانی رهنمون کند این نود دقیقه آنقدر مهم هست که ازهمان ثانیه صفر گلنگدن را بکشد و حریف را بی هیچ ترحمی در بیخ دیوار قرار دهد.ما از این ملاقات نه چندان صمیمانه برد می‌خواهیم و بر این اساس بی هیچ تعارف به قلعه عراقی‌ها یورش خواهیم برد و یقه بشار رسن و یارانش را خواهیم گرفت. صلح در این نود دقیقه مفهومی ندارد و مردان ما برای آنکه با غنایم از جنگ برگردند و بوی جام جهان نما را استشمام کنند باید ضامن را بکشند و نارنجک ها را در مخمل سبز منفجر کنند تا در مه غلیظ آن سوی دوحه همای سعادت روی شانه های ایران بنشیند و بوی خون حریف سرسخت را پس از دوئل کاملا مرگبار دیوانه کند.جز این راهی نیست!