روزنامه آرمان ملی
1400/08/13
پاشنه آشیل ایجاد وزارتخانه اجتماعی؟
سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران به نظر می‌رسد طرح مجلس درباره تشکیل این وزارتخانه با عجله نوشته شده است. در طرحی که نوشته شده اهمیت و کارکردهای مثبت چنین وزارتخانه جدیدی مطرح نشده است. معتقدم فقط عنوان وزارت امور اجتماعی کافی است زیرا خانواده یکی از نهادهای اجتماعی است و جوانان نیز یکی از گروه‌های اجتماعی هستند. آن وقت باید کودکان، سالمندان، میانسالان و نوجوانان را هم ببینیم. دقیقا این نگاه مثل تجمیع سه وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و همان اشتباهی که در ادغام راه و شهرسازی یا در صنعت معدن و تجارت انجام شد و اکنون به دنبال جداسازی هستند، رخ می‌دهد. تجمیع سازی‌ها نه تنها کمکی به ساختار نکرد بلکه شرایط را هم بدتر کرد. ناهماهنگی در این حوزه‌ها زیاد بود و ادغام‌ها وضع موجود را هم بدتر می‌کند. البته مشکل اصلی، ادغام ساختار نیست بلکه مشکل در موفقیت یا موفق نشدن وزارتخانه امور اجتماعی این است که نمی‌توانیم همه ظرفیت‌های موجود کشور را در تمام موارد ذیل این نهاد بیاوریم. به طور مثال در قانون ساختار نظام جامعه رفاه و تامین اجتماعی پیشنهاد شده بود که کمیته امداد تحت نظر وزارتخانه باشد اما این اتفاق نیفتاد. در حوزه اجتماعی بسیاری از نهادها از جمله قوه قضاییه، وزارت تعاون، شورای عالی انقلاب فرهنگی، راه و شهرسازی، وزارت دادگستری، ستاد ملی زن و خانواده، ستاد مبارزه با مواد مخدر، ستاد اجرایی فرمان امام، بنیاد مستضعفان، نهادهای انتظامی امنیتی ورود کرده‌اند. اگر قرار است وزارتخانه اجتماعی داشته باشیم، اول باید بپذیریم که مسئول تمام سیاست‌گذاری‌ها همین وزارتخانه است و تا زمانی که روی این موضوع اجماع نشود تشکیل وزارت امور اجتماعی با ادغامی که در طرح پیش‌بینی شده است مساله‌‌ای را حل نمی‌کند. با تشکیل وزارت امور اجتماعی باید تمام منابع و ظرفیت‌ها در اختیار این وزارتخانه قرار بگیرد. آیا می‌پذیریم وزارتخانه‌ای قوی، کارآمد و پاسخگو داشته باشیم. وقتی در حوزه اجتماعی این همه نهاد کار می‌کنند، شما نمی‌توانید از کسی پاسخگویی داشته باشید. تجربه زیسته نشان می‌دهد که ساختارها، شوراها، منابع، نیروی انسانی، امکانات و ظرفیت‌ها باید تحت لوای یک وزارتخانه باشد. بنابراین شرط اول این است که بپذیریم وزارتخانه‌ای قوی درحوزه اجتماعی می‌خواهیم وگرنه تکمیل این وزارتخانه هیچ کمکی به تقویت جایگاه اجتماعی در نظام سیاست‌گذاری کشور نخواهد کرد. کشور به داشتن وزارت امور اجتماعی نیاز دارد، نمی‌توان ضرورت وجود وزارتخانه امور اجتماعی را نفی کرد بلکه ضرورت آن وجود دارد اما با این ساختار کافی نیست و معتقدم با ساختار فعلی اگر این وزارتخانه تشکیل نشود بهتر از تشکیل شدن آن است.گستردگی و اهمیت موضوعات اجتماعی و تعدد ساختارهای موازی و ناهماهنگ ایجاب می‌کند که بعد از 42 سال، ساختار دستگاه‌های اجرایی در حوزه اجتماعی بازنگری شود تا هم هماهنگی بهتر انجام شود، هم از منابع انسانی و مادی و ظرفیت‌های موجود برای ارتقای وضعیت اجتماعی کشور استفاده شود.
سایر اخبار این روزنامه
مذاكـرات را سرسري نگيـريـد
شكسـت آمریکـا در دزدی دریايی نفتی
آقايان! پرونده بورسيه‌ها به اندازه معيشت مردم مهم نيست؟
صادرات نخل‌ها به کشورهای عربی به‌دلیل خشکسالی
شایسته‌سالاری صرفاً یک شعار نیست؛ هیچ خط قرمزی هم ندارم
میانجیگری اروپا به تنهایی جواب نمی‌دهد
آقاي ضرغامي! با اين انتصابات به كجا مي‌رويد؟
اختلاف 1600 میلیارد تومانی بی پاسخ ماند
وعده افزايش صادرات نفتي در«بازارهاي از دست رفته!»
غربت مضاعف اهل تفکر در ایران امروز!
پاشنه آشیل ایجاد وزارتخانه اجتماعی؟
چند نکته درباره تنش دریایی
دیدگاه فعالان اقتصادی خارجی از کارآفرینان ایرانی
پشت پرده رویکرد سیاسی آژانس در قبال ایران
