چرا شورای ائمه جمعه سکوت کرده است؟

آرمان ملی- امید کاجیان: روزی که حجت‌الاسلام لواسانی با نظر شورای سیاستگذاری ائمه جمعه از سمت خود کنار رفت موج بی‌سابقه‌ای از تنش‌ها در ارتباط با بدنه شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به‌وجود آمد. بسیاری در مورد چرایی این اقدام سخن می‌گفتند. امام جمعه لواسان چیزی می‌گفت و شورای سیاستگذاری ائمه جمعه چیز دیگر. به هر حال در آن برهه بسیاری خواه ناخواه موضوع برخی اظهارات و افشاگری های امام‌جمعه لواسان از پشت تریبون را پیش کشیدند و این که دلیل این برکناری مودبانه در همین راستا بوده است.  اوضاع که بالا گرفت بیانیه‌ای از سوی شورا منتشر شد و دلایلی مانند عدم وجود دفتر امام جمعه در آنجا مطرح شد: «به لحاظ برنامه و عملیات فرهنگی، به استقرار امام جمعه در منطقه و تمرکز در این جایگاه نیاز داریم. امری که به دلیل سکونت امام جمعه محترم در خارج از لواسان (برخلاف عهد ائمه محترم جمعه با نهاد نماز جمعه، مبنی بر ضرورت سکونت ائمه جمعه و خانواده مکرم ایشان در منطقه) و همچنین، استقرار دفتر امام جمعه محترم در خارج از لواسان و عضویت ایشان در هیأت علمی دانشگاه و ایفای مسئولیت در دانشگاه که مستلزم صرف وقت است، به آسانی مقدور نبوده است.» مسئله‌ای که خود امام جمعه پیشین آن را (نبود دفتر) رد کرد و در نهایت حجت‌الاسلام علی ‌اکبری رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه در اظهاراتی بیان داشت: «بیان مصداقی فساد در خطبه‌های نماز جمعه ممنوع است!» وی گفت: «آنچه که برخی از افراد و جناح‌ها تلقی دارند که امام جمعه عدالتخواه بیاید مصادیقی از فساد در منطقه را در خطبه‌های نماز جمعه مطرح کند، این دروغ رسانه‌ای بزرگی بود که مطرح شد تا چهره‌سازی مصنوعی در بین شبکه امامت جمعه اتفاق بیفتد. ائمه‌جمعه می‌دانستند که بر اساس نظر امامین انقلاب، طرح این نوع مسائل در خطبه‌های نماز جمعه به صورت مصداقی ممنوع است». برخی روی سخن او را همان امام جمعه لواسان دانسته و دلیل برکناری وی را در آن می‌دیدند یعنی همان بیان مصداقی فسادها. به هر دلیلی درست یا غلط گفته می‌شد که حق شورا این است تا دراینگونه مواقع از خود واکنش نشان دهد. امام جمعه سابق لواسان به‌رغم همه مخالفت‌هایی که برخی مردم با این کارکردند از این تریبون کنار رفت و جایش را به دیگری داد. اما نکته قابل تامل دراین باره این است که آیا شورای سیاستگذاری روی برخی از اظهار نظرهای این روزهای تعدادی از ائمه جمعه نیز ممکن است در آینده واکنش‌هایی در حد تذکر هم که شده از خود نشان دهد؟ سه اظهار نظر جنجالی از سه امام جمعه در بزرگترین شهرهای ایران. تهران، مشهد و اصفهان. آن هم در حالی که به تازگی نماز جمعه‌ها بعد از کرونا به راه افتاده است. همه نیز در جریان این اظهار نظرها هستیم. امام جمعه مشهد می‌گوید:« تا قبل از این دوره رسم بر این بود که مردم برای حل مشکلات خود دنبال دولت می‌دویدند و به‌جایی نمی‌رسیدند اما در این دوره دولت برای حل مشکلات مردم سراغ آنان می‌رود، سران قوه‌های مجریه، قضائیه و مقننه به سراغ مردم می‌روند. اکنون رئیس جمهوری کشور سراغ آن چادرنشین کوچ رو در میان برف و سرما می‌رود و درد دلش را گوش می‌دهد.»
او البته در ادامه نسبت به وضعیت موجود اقتصادی نیز از در دفاع از دولت برآمده و برخلاف گذشته که اظهاراتی را نسبت به دولت مطرح می‌کرد، می‌گوید: « کار با ۱۰۰ روز و سه ماه درست نمی‌شود؛ خطی که زندگی مردم با یک مضیقه زیستی روبه‌رو کرده با ۱۰۰ روز درست نمی‌شود، اما می‌توان به طرف بهبود گام برداشت و مردم درصدی از تحول و شیرینی در زندگی را لمس کنند و کاهش فشار معیشتی محسوس شود، اما چرا در عرض این تحول گفتمانی صورت نگرفته است.» اینکه زمان کم است و به نوعی نباید توقع حل مشکلات معیشتی را فعلا از دولت داشت. آیت‌ا...علم الهدی در حالی این بیانات را مطرح کرده که پیشتر گفته بود: «اقدامات دولت ما به جایی رسیده که دیگر به انتقال پول از طریق بانک‌های بین‌المللی احتیاج نداریم» اگردولت آنقدر خوب عمل کرده که نیازی به انتقال پول از بانک‌های بین المللی نیست، پس چرا وضع مردم این است؟ اگر وضع مردم این است و از سویی دولت آنقدر خوب عمل کرده، پس چرا نباید توقع حل مشکلات را در صد روز از این دولت می‌داشتیم؟ آیا این‌ها باهم تناقض ندارد؟آن هم از سوی کسی که پیش‌تر به دولت روحانی مدام انتقادهای تند و تیز می‌کرد؟  اما اظهارات کاظم صدیقی امام جمعه تهران از این هم پرحاشیه‌تر شد و حتما تا به امروز بارها در مورد آن نیز شنیده‌ایم. سخنانی که مشکلات فقر و گرانی و... را بر گردن مردم و بی‌ایمانی آن‌ها انداخت او در این‌باره گفته است:« مردم شهرها و کشورها اگر خدا را در نظر می‌گرفتند مبتلا به مشکلات معیشتی نمی‌شدند.» امام جمعه موقت تهران گفته:« اگر اهل کشورها، استان‌ها و شهرها دو بال تقوا و ایمان را داشتند و در وظایف شرعی و مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی خدا را در نظر می‌گرفتند، مبتلا به مشکلات معیشتی و کم آبی نمی‌شدند.» اینکه مشکلات معیشتی را هم در این دولت به گردان مردم بیاندازند هرچند چیز عجیبی است اما قطعا که این نوع نگاه که مردم را به خاطر مشکلاتی که امروز دارند سرزنش می‌کنند و به بی ایمانی متهم مسئله‌ای تلخ‌تر است. در کنار این گفته‌ها که نوع جناح بندی‌های سیاسی در آن عیان است، اظهارات امام جمعه اصفهان نیز برای خیلی‌ها عجیب آمد اظهاراتی در وصف ریش(!) او گفته:« برخی نمی‌خواهند حدود الهی را رعایت کنند، حُسن ظاهر داشته باشند و می‌خواهند آزاد باشند، البته باید توجه داشت که پشت صحنه این‌ها نیز دشمنان است... یکی از این حُسن ظاهر محاسن ظاهری برای مردان است که همه مراجع به آن توجه دارند اما برخی به این احتیاط واجب توجه ندارند.» آیت‌ا... مهدوی افزوده: «برای مقلد در عمل مانند حرام می‌ماند که احتیاط واجب را ترک کند و برخی از احتیاط واجب‌ها رجوع به احتیاط است و البته باید توجه داشت که در برخی از موارد نیز اجازه رجوع نداده‌اند چرا که فتوا داده شده است. مراجع عالیقدر اسلام کوتاه کردن محاسن را نیز اجازه نمی‌دهند و ما باید از این فتواها دفاع کنیم، از ما انتظار نداشته باشند، نگوئیم و سکوت کنیم، عدالت ظاهری ایجاب می‌کند که حدود الهی را رعایت کنیم و کسانی هم که سکوت می‌کنند و حرف نمی‌زنند در هر زمان بهانه می‌آورند، یک روز بهانه انتخابات دارند و امروز نمی‌دانم چه بهانه‌ای دارند.» حال در چنین شرایطی باید پرسید اینگونه اظهارات، بعضا نامتجانس با فرهنگ ایرانی و البته با موضع گیری‌های سیاسی و جناحی جز وظایف ائمه جمعه محسوب می‌شوند ؟ و یا شورای ائمه جمعه در چنین شرایطی نباید وارد عمل شده و شرایط امروز در تریبون‌ها را رصد کرده و فکری به حال آن کند. آیا بيانِ مصداق‌هاي فساد در نماز جمعه صرفا ممنوع است و نگاه جناحی داشتن به مسائل کشور، اینکه مردان ریش بگذارند، بی‌ایمان دانستن مردم و مقصرنامیدنشان در وضعیت فقر و معیشت امروز ممنوع نیست؟