روزنامه آفتاب یزد
1400/11/06
شادمانگی عمومی
قربانعلی تنگ شیر- یکی از چالش‌های فراروی انسان در دنیای امروز احساس بهزیستی و شادمانی است. شادی و نشاط در فرهنگ و ادب فارسی با مفاهیمی نظیر خوشی و خرمی، سرور، تازگی، شادمانی، سر زندگی، زنده دلی، سبکی و چالاکی، خرسندی، کامروایی رغبت درونی، ضد افسردگی و نظیر آن معادل دانسته شده است.جامعه ما شادی کمتری دارد. شادی و نشاط با هم متفاوتند. شادی حاکی از هیجان و احساس آدمی به یک اتفاق و رویداد بیرونی مثل شنیدن یک خبر مسرت بخش، قرار داشتن در عروسی، مهمانی، تولد، جشن‌های دیگر مثل جشن‌های عمومی، اعیاد، کارناوال‌های شادی، جشنواره‌های ملی و مذهبی و جشن‌های فوتبالی است. چون شادی مقطعی و گذرا است. در حالی که نشاط حالتی از احساس و ادراک است که ناشی از خودباوری، رضایت از خویشتن، احساس کارآمدی و مفید بودن است که در درون فرد اتفاق می‌افتد به تعبیری نقاط بسیار عمیق‌تر از شادی است. کیفیت جامعه و عواملی مانند سلامت و آزادی می‌توانند بر روی نشاط جامعه اثرگذار باشند. زیرا سیاست اجتماعی می‌تواند ارتقا‌دهنده نشاط باشد. امروز نشاط اجتماعی از مولفه‌های رفاه اجتماعی به شمار می‌رود و یکی از مفاهیم محوری توسعه پایدار است. مشکل جامعه ما فقدان و بحران آیین‌های شادمانی عمومی است. شادی گاهی یک جرم، گاهی یک گناه، گاهی یک ناهنجاری است. اما مردم این شادمانگی را توجیه می‌کنند. مثلاً: (یک شب
هزار شب نمی‌شود) باید تجربه شادمانگی را به اندرونی‌ها و
فضاهای خصوصی آدمی منتقل گردد. جامعه ایرانی فاقد دانش و آموزش فرهنگی لازم برای شاد بودن و شادمانگی کردن است. نشاط اجتماعی می‌تواند سلامت جسمانی را بهبود ببخشد. افراد شاد احساس امنیت بیشتری می‌کنند آسان‌تر تصمیم می‌گیرند و دارای روحیه مشارکتی و احساس رضایت بالاتری هستند. شش متغیر مهم و تاثیرگذار بر نشاط عمومی طبق گزارش سازمان ملل متحد:
۱- سرانه تولید ناخالص داخلی
۲- حمایت اجتماعی
۳- امید به زندگی سالم در بدو تولد
۴- آزادی در انتخاب‌های زندگی
۵- فعالیت‌های خیرخواهانه
۶- ادراک و شیوه مقابله با فساد
ایران در بین ۱۵۴ کشور در جایگاه ۱۱۷ قرار گرفته و بر اساس بررسی‌ها، فنلاند در راس شادترین کشورهای جهان قرار دارد و این نشان می‌دهد که در ایران برای افزایش نشاط اجتماعی در جامعه باید برنامه ریزی مناسب انجام شود تا هم از بروز مشکلات ناشی از افسردگی پیشگیری شود و هم به توسعه یافتگی کشور کمک شود.
راهکارهای افزایش نشاط اجتماعی را می‌توان
در سه سطح ارائه داد:
۱- کشوری و ملی: کاهش نرخ بیکاری و اشتغال زایی، توزیع عادلانه امکانات و فرصت‌ها
۲- سازمانی و منطقه‌ای: ساماندهی و رونق‌بخشی جشن‌ها و اعیاد مذهبی، برگزاری جشن‌های بومی و محلی
۳- سطح فردی: توجه به بهداشت روانی افراد، توجه به فراغت و تفریح افراد، توسعه فعالیت‌های جمعی
اگر زندگی را یک مثلث تصور کنیم که یک ضلع آن فعالیت و کار باشد ضلع دوم آن تفریح و ضلع دیگر آن ارتباطات باشد این نشان‌دهنده تعالی است که میان ابعاد زندگی برقرار است.
(شادی روح را باز میکند و نشاط را برمی‌انگیزد)
ما سوگواری یک اندوه فرو مانده‌ایم
قرن‌هاست که در خود رها شده ایم
سایر اخبار این روزنامه
