روزنامه آرمان ملی

سه دهه نامه‌نگاری بی‌پاسخ برای ساخت یک‌پل

آرمان ملی: طی چند وقـــت اخیر، تعدادی از مردم روستای پیرمار، با روزنامه «آرمان ملی» تماس گرفتنـــد و می‌خواستند که صدای سه دهــه نامه‌نگاری و قول‌های بی‌پشتوانه مسئولان را به گوش آنها برساننــد. زمانی‌که از آنها پرسیدیم مشـــکل شما چیست؟‌ آنها فقط درخواســـت احداث یک پل برروی رودخانه را داشتند. پلی که بتواند این روستا و 70 خانوار آن را در عبور و مرور از رودخانــه یاری دهد و خطر سرما و آب بــردن مردم را کاهش دهد. خداداد نجفوند یکی از اهالی روستای پیرامار پل دختر است، او در رابطه با مشکلاتش می‌گوید: «پیــرامار منطقه عشایری اســــت و بخش آب‌زهره، چندین روستا دارد. در حال حاضر 40 خانوار در روستایی که ما زندگی می‌کنیم، ساکن هستند و در اردیبهشت این تعداد خانوار به 70 هم می‌رسد. مــردم این منطقه از طریق صدا و سیما، روزنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بارها مشکل نبود یک پل برروی رودخانه را اطلاع‌رسانی کردند و ولی مسئولان به ما می‌گویند که چون اعتراض کردید و این موضوع را به گوش رسانه‌ها رساندید‌، برای شما پل احداث نمی‌کنیم. این امر بهانه‌ای شده که مردم به سختی از مسیر رودخانه عبور کنند و سه دهه نامه‌نگاری و پیگیری از طریق استانداری و فرمانداری برای احداث یک پل به‌جایی نرسد. البته حجت‌الاسلام شاهرخی، نماینده ولی فقیه در استان لرستان، پیگیر کار ما بوده و هست، اما مسئولان اجرایی، فقط قول و وعده می‌دهند. او در ادامه به مشکلات مردم اشاره‌ای دارد و می‌افزاید: اگر کودکی بیمار شود یا زنی بخواهد فرزندش را به دنیا بیاورد، در تابستان و زمانی‌که رودخانه آب کمتری دارد، می‌توان خودرو یا تراکتور را از آن عبور داد، اما در پاییز و زمستان که فصل بارندگی و سیل است، هیچ‌کسی امکان عبور از این رودخانه را ندارد و مردم در بن بست قرار می‌گیرند. حتی در سال‌های گذشته که سیل ماه‌ها رودخانه را بست با پیگیری و نامه‌نگاری‌های بسیار، برای مردم با هلی کوپتر ارزاق و خوراکی بردیم.    به کل ما را فراموش کرده‌اند  یکی دیگر از اهالی این روستا که از عشایر منطقــه به‌حساب می‌آید، او نیز از وجود کمبودها و وعده‌های بی‌سرانجام به تنگ آمده و در با تایید صحبت‌های نجفوند، می‌‌گوید: کار مردم و عشایر منطقه دامداری و دامپروری است و کشاورزی نیز رونق خوبی دارد، اما نبود راه و پل باعث شده که کار بسیاری تعطیل شود، چون مردم نمی‌توانند دام‌ها را از روی رودخانه عبور داده یا در فصل پاییز و زمستان به سر زمین‌هایشان بروند. از نظر فضای آموزشی نیز بسیار ضعیف هستیم و از نظر آب شرب مشکل داریم. چیزی به‌نام مراکز بهداشتی نداریم و سالانه یک یا دو اکیپ پزشکی به روستا می‌آیند، پس ما مجبوریم در هنگام بیماری، با وسیله شخصی، به پل دختر برسیم که آن نیز به دلیل آب رودخانه میسر نیست. نه کسی ما را تحویل می‌گیرد و بعید می‌دانیم که جز آمار استان و کشور به حساب بیاییم! چون به‌کل ما را فراموش کرده‌اند و تعهدی نسبت به مردم پیرمار و پل‌دختر ندارند که برایشان کاری انجام بدهند. فقط قول داده‌اند، ولی عملا اقدامی صورت نگرفت. ما از سردار سلامی، فرمانده سپاه پاسدارآنکه در زمینه اقدامات عمرانی فعالیت دارند، درخواست داریم که به داد این مردم برسند و اگر یک پل برروی روخانه احداث شود، بسیاری از مشکلات بزرگ ما برطرف خواهد شد. 
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
بزم پزشکان با الکل تقلبی (جوان)نجات دادم تا آسوده بخوابم (شهروند) ظهور و اثبات قدرت ایران در عرصه بین‌المللی! (یادداشت میهمان) (کيهان)تغییر نام استقلال خوب است یا بد؟ (خراسان)
سایر اخبار این روزنامه
جنجال صیانت؛ تصویب در 45 دقیقه؟ برجام روحانی ايراد داشت؛ الان ندارد! لحظه‌های سرنوشت ساز در وين حل كسري بودجه با درآمد واقعي يا فيك؟ پرونده حقابه هیرمند با میانجی حل شدنی است گاز طبیعی شکل‌دهنده آینده انرژی جهان است «اخراج ها» را قبول کنیم یا «انتصاب‌های فامیلی»؟ سه دهه نامه‌نگاری بی‌پاسخ برای ساخت یک‌پل جزئیات جدید از فایل صوتی خبرساز! طرح صیانت، خلاف حقوق شهروندی جایگاه ایران در تعیین قیمت گاز برعکس نهند نام... واقعا صیانت؟ برداشت گاز از منابع مشترک با قطر حق مسلم ماست فرصت قطر برای ایران