رمضان فرصتی برای بازسازی اخلاقی

جعفربای‪-‬ اینک که جامعه از انواع آسیب‌های اجتماعی در عذاب است و از بداخلاقی در ارتباطات بین فردی رنج می‌برد روزه داری تمرینی برای بازسازی روحی و خودسازی اخلاقی محسوب می‌شود. در بهار قرآن فرصتی مناسب برای تفکر پیرامون رفتارهایمان با دیگران و مجالی برای اندیشیدن در خصوص اخلاقمان در جامعه فراهم می‌شود. روزه داری که مناسکی با آداب خاص می‌باشد و در بسیاری از ادیان الهی مطرح شده است بهانه‌ای را فراهم میکند تا ما تمرینی برای تقویت اراده و تحکیم عزم داشته باشیم. در این ماه که بنا بر دعوت خداوند به مهمانی ایشان مشرف شده ایم، زمان مناسبی برای استحکام بنیادهای اعتقادی است. چون در واقع انسان مسلمان با همه اعضا و جوارح خود، روزه می‌گیرد تا با روزه زبان از دروغ‌گویی پرهیز کند و دیگر گرد غیبت نچرخد و با اجتناب از به کار بردن واژگان زشت، دیگر کسی را فحش ندهد و بهتان نزند. در نهایت
ادب و اخلاق را با دیگران رعایت کرده و مودبانه سخن بگوید. با روزه چشم، نگاه حرام نداشته باشد و با پاهایش فقط در مسیر فرامین الهی گام بردارد و با دستان توانمندش به یاری ضعفا پرداخته و به زندگی‌اش معنا و مفهوم نوینی بخشد. عنصری هدفمند و با پشتکاری مجری برنامه‌های تعالی بخش خداوندی گردد. در چنین شرایط دشوار اتفاقا روزه داری می‌تواند ابزار مناسب و مطلوبی برای عبور موفقیت‌آمیز از پیچ‌های بسیار خطرناک تاریخی کشورمان شود. پیچ‌های هول‌انگیز تحریم که شرایط بسیار سخت و دشوار اقتصادی را به وجود آورده است. اگرچه تمام این توطئه‌ها و مشکلات را دشمنان بر ما تحمیل کردند، ولی امروز روزه فرصت طلایی‌ای را می‌تواند برای ارائه راهکارهای مناسب جهت غلبه بر توطئه دشمن فراهم سازد. اینک که جامعه دینی، آماج حملات همه جانبه دشمنان قرار گرفته است انجام چنین فرائض دینی می‌تواند ما را به سوی پاکی هدایت کرده و در مسیر نور الهی سوق دهد و ما را در مقابل انواع آسیب‌های اجتماعی مصون نگه دارد. بستری مناسب برای شکوفاسازی انواع توانمندی‌های بالقوه ما باشد و توام با باور و اعتقاد قلبی، شرایط رشد و تعالی جامعه را مهیا نماید و باعث پیشرفت و ترقی همه جانبه در جامعه ما شود. روزه می‌تواند ما را از رخوت و سستی به تلاش و فعالیت رهنمون سازد و تحرک و پویایی را شالوده کار و فعالیت ما قرار دهد.