تیمی که همه را به تحسین واداشت

می‌توان چشم بست بر تمام راهی که مقتدرانه پیموده شده و ایراد‌های شمسایی و شاگردانش را در فینال لیست کرد. تیم ملی فوتسال ایران در فینال جام ملت‌های آسیا بدون ایراد نبود، ایراد‌هایی که برطرف کردن آن می‌تواند بر قدرت این تیم بیفزاید، اما پرداختن مغرضانه به آن بدون در نظر گرفتن شرایط بی‌تردید نه فقط کمکی نمی‌کند که روحیه و انگیزه سرمربی تیم و شاگردانش را نشانه می‌رود و تخریب می‌کند.
جسارت می‌خواست گذشتن از کنار نام‌های بزرگ و فرصت دادن به جوان‌هایی که برخی حتی میدان بین‌المللی را به چشم هم ندیده بودند. جوان‌هایی که اتفاقاً تا پای فینال نیز گل کاشتند و حریفان را یک به یک قلع و قم کردند تا ثابت شود سرمربی در میدان دادن به آن‌ها اشتباه نکرده است. هرچند کم‌تجربگی باعث شد جام از دست ایران برود، اما این ناکامی ارزشش را داشت، چراکه حالا تیم ملی فوتسال ایران با وجود کنار گذاشتن ستاره‌های نامدار خود همچنان در زمره تیم‌های مدعی و قدر آسیاست، حتی با وجود از دست دادن جام قهرمانی که اگرچه طعم تلخ آن جامعه فوتسال کشور را آزرد، اما پایان خوشی در پی خواهد داشت، از آن جهت که حالا تیم ملی فوتسال ایران ترکیبی جوان را در اختیار دارد که نسبت به قبل از حضور در جام ملت‌های آسیا تجربه بیشتری در چنته دارد.
نه شمسایی و نه شاگردانش در فینال جام ملت‌های فوتسال آسیا بی‌اشتباه نبودند، اشتباهاتی که به قیمت از دست رفتن جام، اما معرفی نسلی تازه تمام شد و این ناکامی ارزشش را دارد وقتی آینده‌ای درخشان را برای فوتسال ایران ترسیم می‌کند و نوید شکوفایی نسلی تازه را می‌دهد که بی‌شک در ادامه مسیر کم از ستاره‌های قبلی نخواهند داشت.
هیچ تردیدی نیست که کادر فنی ایران باید به بررسی اشکالات تیم بپردازد و درصدد رفع و رجوع نقاط ضعف تیم ملی فوتسال برآید و مشورت گرفتن از کارشناسان در این مسیر کمک شایانی برای موفقیت‌های آتی این تیم خواهد بود. اما امروز زمان خوشحالی از موفقیت به دست آمده است، نه زیر ذره‌بین گذاشتن اندک مشکلاتی که تنها در مصاف آخر خودنمایی کرد، آن‌هم در شرایطی که هنوز گرد سفر از چهره ملی‌پوشان زدوده نشده است! ملی‌پوشانی که بسیاری از آن‌ها جوانان کم‌تجربه‌ای هستند که هر اقدام غیرمنصفانه و نقد مغرضانه‌ای می‌تواند روحیه و انگیزه آن‌ها را تخریب کند و این نتیجه مثبتی برای تیم ملی فوتسال ایران به همراه ندارد.


پرواضح است که باید اشکالات را گفت و هیچ کس منکر نقد سالم نیست، اما هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد و امروز نه زمان نقد که زمان تشویق و تمجید از جوانانی است که در کویت نمایشی درخشان داشتند و اگرچه دست‌شان از جام کوتاه ماند، اما با کسب عنوان نایب‌قهرمانی ثابت کردند لیاقت اعتماد را دارند. امروز زمان ایستادن و کف زدن به افتخار این نسل جوان است و تفکری که به آن‌ها میدان داد. انتقاد را باید گذاشت برای بعد از خشک شدن عرق سفر.
شمسایی و یاران جوانش در کویت گل کاشتند و این را حتی از دست رفتن جام قهرمانی هم نمی‌تواند کتمان کند. تغییر نسلی که در گام نخست هیچ حریفی را یارای مقابله با آن نبود و دست‌آخر هم نه به سامورایی‌ها که به کم‌تجربگی خود بود که باخت و این‌چنین تیمی قبل از نقد بابت یک اشتباه، تشویق لازم دارد بابت موفقیت‌های قابل توجهی که کسب کرد و می‌تواند ادامه داشته باشد.