روزنامه خراسان
1401/08/05
کابوس مهاجرت «توده وار»!
دیگر فقط صحبت از مهاجرت نخبگان نیست. حالا مهاجرت شکل دیگری به خود گرفته است و ما شاهد مهاجرت ورزشکاران، هنرمندان، نویسندگان، استادان، معلمان و کارگران در صنفهای مختلف هستیم که بهاصطلاح به آن مهاجرت «تودهوار» میگویند. این ها بخشی از صحبت های بهرام صلواتی، رئیس رصدخانه مهاجرت ایران است که گفت و گوی مفصلی با روزنامه شرق درباره آمار و عوامل مهاجرت ایرانیان داشته و بخش هایی از آن تکان دهنده است. قسمت های مهم آن را می خوانید: * درباره مهاجرت اجباری و پناهجویی کمتر میشنویم اما آمارهای این نوع مهاجرت ایرانیان بالاست. اگر سالی 50 هزار روادید برای ایرانیان صادر شود،درخواست 30 هزار نفر پناهجویی، 10 تا 15 هزار نفر تحصیلی و پنج هزار نفر هم کاری است. * وقتی با نخبگان و متخصصان صحبت میکنم، دغدغهشان پول نیست. به نظر میرسد نخبگان، مأیوس شدهاند و مهاجرت شان از جنس سرخوردگی و یأس است. این ادبیات که هرکسی با ماست بماند، هرکسی با ما نیست، برود بسیار خطرناک است. * هر مهاجری به خارج از کشور میرود بهعنوان یک پل ارتباطی عمل میکند و این حلقه بعدی است. حلقه دیگر هم تسهیل گران مهاجرت هستند و ما شاهد مهاجرت عام و توده وار هستیم. ما دو سال پیش شواهدش را دیده بودیم و هشدارهای لازم را هم دادیم. * بعد از اتفاقات 88 بالاترین رتبه فرار مغزها را در سال 89 تجربه کردیم. پیشبینی میکنم که در سال 1402 احتمالا یکی از شدیدترین و وخیمترین موجهای مهاجرت را فقط در بحث فرار مغزها خواهیم داشت. نیروی انسانی در ایران، به علت نوسانات ارزی و ... ارزان شده است و به راحتی در کشورهای همسایه جذب می شود. * طبق مطالعه ای بعد از تصویب برجام یعنی در سالهای 95 و 96 ما موج بازگشت متخصصان را داشتیم و حتی میزان درخواست مهاجرتهای پناهجویی کاهش یافت. هر زمانی که توانستیم رونق اقتصادی ایجاد و افراد را به آینده امیدوار کنیم، افراد ترجیح دادند در جایی بمانند که وطن شان است، میشناسند و به آن علاقه دارند. * میانگین بالای ۶۰ درصد استادان و دانشجویان میل ۷۰درصدی برای مهاجرت دارند. در دنیا میل به مهاجرت بالاست اما جنس میل به مهاجرت در ایران متفاوت است. وقتی شاخصهای میل به مهاجرت و تصمیم برای مهاجرت به هم نزدیک میشوند، به معنای آن است که میزان مهاجرت شرایط وخیم و خطرناکی پیدا کرده است. * در 20 سال گذشته نیممیلیون پناهجو به دنیا فرستادهایم. ما کشوری نیستیم که ناامنی نظامی را تجربه کرده باشیم ولی میتوانم بگویم ناامنی اقتصادی و اجتماعی در حال شکلگیری است. * در چند سال آینده در بخشهای صنعتی، خدماتی و بهداشتی با کمبود سرمایه انسانی روبهرو می شویم. ما دوره افزونی جمعیت را پشت سر گذاشتهایم و جایگزینکردن این (نیروی انسانی) خیلی سخت است.
سایر اخبار این روزنامه
خطر کارمندسازی نخبگان!
دختران قهرمان ایران
کابوس مهاجرت «توده وار»!
جولان آنفلوآنزا وعده 2 روزه برای دارو
سفری از عصب به عمق عضله
ساخت 4 میلیون مسکن همچنان در پیچ و خم تامین مالی
جنایت تکفیری در شاهچراغ
ضیافت حاجحسین ملک برای خراسان ، بازیگران تکراری و جدال بازگشت «بیبی»
برنامه واردات 90 هزار خودروی 6 تا 8 هزار دلاری
دیروز در سقز چه گذشت؟
ماجرای جنایت سابقه داران در کوچه سماورسازان!
تناقض در آبونمان اجباری قبض تلفن!