توقع غیر دیپلماتیک منتقدان ظریف

دیدارهای وزیر خارجه ایران با ماکرون رئیس جمهور فرانسه حواشی و شایعاتی به همراه داشته است.
اخیرا پیرامون این موضوع که چرا دیدار‌های بین وزیر خارجه ایران و ماکرون رئیس جمهور فرانسه بیانیه صادر نشده است نقدهایی مطرح می شود . نقدهایی که بیش از آن که یک نقد منصفانه باشد نشان از ناآگاهی نقادان
به علوم و فنون حقوق بین الملل است. این عده باید بدانند اساسا زمانی در ملاقات های دیپلماتیک بیانیه صادر می شود که دو یا چند مقام از سطح هم تراز بایکدیگر برخورد
داشته باشند . به عبارتی دیدار دو رئیس جمهور


با یکدیگر یا دو وزیر اقتصاد و یا دو وزیر خارجه ایران می تواند به بیانیه منتهی شود .
اینکه توقع داشته باشیم یک وزیر خارجه و یک رئیس جمهور در دیدارشان بیانیه
صادر کنند اساسا نه جایی در سیاست دارد و نه در عرف دیپلماتیک . به هیچ عنوان این موضوع هیچ جای دنیا معمول نیست.
نا آگاهی کسانی که از عدم صدور بیانیه
بعد از دیدار ظریف و ماکرون سخن می گویند زمانی هویدا تر می شود که گویی این عده می پندارند هر ملاقاتی باید بیانیه ای هم داشته باشد (!)اگر دیداری بین دو مقام هم سطح از دو کشور هم صورت بگیرد به هیچ عنوان الزامی به صدور بیانیه از سوی دو طرف در آن نیست .
معمولا وقتی موضع مشترکی در مورد چند موضوع مختلف گرفته شده در صورت پیشنهاد یک طرف و توافق طرفین ، بیانیه صادر می شود.
به طور مثال شورای امنیت وقتی نمی‌تواند قطعنامه ای را به تصویب برساند ،اما دارای موضع مشترکی در یک یا چند موضوع است، آن موضع از طرف رئیس شورا تحت عنوان یک بیانیه در مجمع خوانده می شود بیانیه ای که آن را باقی کشورها امضا می‌کنند. بنابراین بیانیه دادن ، امری لازم الاجرا نیست. پس هیچ قانون و اصراری دراین وجود ندارد که در تمام دیدارهایا در تمام سفرها یا در تمام ملاقات ها، بیانیه صادر شود .
حتی اگر ملاقات اخیر را حسن روحانی با ماکرون داشت ، در آن موقع هم نیازی به صدور بیانیه نبود . فراموش نکنیم دو روز پیش هم که آقای پوتین و ترامپ در جریان جلسه گروه 20 با یکدیگر به مدت دوساعت دیدار داشتند، بیانیه ای صادر کردند .
ظریف به دیدار ماکرون رفته تا باب جدیدی بگشاید، آثار این دیدار زمانی معلوم شد که قرداد توتال، 5 میلیارد دلار وجه نقد وارد کشورکرد.