فشار به رئیس‌جمهور با چه هدفی؟

در روزهای اخیر فشار و هجمه‌ زیادی علیه رئیس‌جمهور و مجموعه دولت در جریان بوده که البته با توجه به سبقه طیف دلواپس و مخالف اعتدال نباید آن‌چنان تعجب کرد، چرا که تجربه 30ساله عملکرد این طیف در همین راستا تعریف می‌شود. هر زمان میزان هجمه دلواپسان و عملیات‌های رسانه‌ای آنها علیه دولت گسترده می‌شود، این نکته یادآوری می‌شود که دلواپسان با کرسی‌های قدرت فاصله زیادی دارند و درچنین شرایطی است که آنها تا آنجا که در توان داشته باشند، با توسل به رفتارهای غیراخلاقی سعی در اعمال قدرت می‌کنند تا بتوانند نظر و دیدگاه خود را به اثبات برسانند. روش و منش آنها به‌نحوی است که آن‌چنان تمایلی به حرکت در جهت دفاع از آرا و عقاید خود ندارند و می‌خواهند تنها به اهدافی برسند که در ذهن دارند، اما نکته بااهمیت آنجاست که دکتر حسن روحانی که پیروز رقابت 29اردیبهشت است، اعتماد‌به‌نفس بالایی دارد و می‌داند حامیانش بیش از دور اول، یعنی انتخابات ریاست‌جمهوری 92 هستند. بنابراین رفتارهای نادرست دلواپسان برای او آن اندازه اهمیت ندارد که وقت خود را صرف اندیشیدن درباره آنها کند. به‌همین‌خاطر برنامه‌های ازپیش‌تعیین‌شده خود را اجرا می‌کند. روحانی این روزها بیش از هر موضوعی در اندیشه چینش کابینه است و درصدد آن نیست از اشخاصی در کابینه دوازدهم استفاده کند و آنها را سوار قطار کابینه کند که در سایه راه می‌رفتند. در مقایسه دولت‌های اول و دوم آقای روحانی با دولت اصلاحات چنین نتیجه‌ای حاصل می‌شود که عملکرد این دولت‌ها بر عکس آن دولت است، چنان‌که دولت اول اصلاحات با شور و هیجان زیادی فعالیت خود را آغاز کرد و اصلاح‌طلبان در سال 76 بسیار قدرتمند وارد عرصه شدند، ...
ادامه در صفحه7