تصمیماتی که مردم را عصبانی می‌کند

آرمان امروز، گروه سياسي: وضعيت کنوني کشور به نوعي است که مردم همواره در واکنش به تصميم‌گيري‌ها، مصوبات و بخشنامه‌ها و دستور العمل‌ها و مصوبات مسئولان، نمايندگان و ... نگاه منفي دارند و معتقدند که اين اقدامات نمي‌تواند مشکلي را حل کند. در حال حاضر فضاي بين دولت و مردم با حاشيه دنبال مي‌شود و يکي از دلايلي که باعث به وجود آمدن اين وضعيت شده است عدم حل مشکلات روزمره مردم است. برخي از مسئولان در اين وضعيت تلاش مي‌کنند تا با رفتارهايي خودشان را در جايگاه حاکم بر سرنوشت مردم معرفي کنند اين در حالي است که رسول منتجب‌نيا در گفت‌وگو خبرنگار ما معتقد است مسوولان، وکيل مردم هستند که بايد به خواسته آنها گردن بگذارند. او همچنين مي‌گويد که نشنيدن صداي انتقاد مردم باعث شده است تا مردم از آنها عصباني شوند. وضعيت اقتصادي روزها و ماه‌هاي اخير يکي از نشانه‌هايي است که مي‌توانيم بگوييم عملکرد و تحرکات مسئولان مردم را ناراضي کرده است و عدم انجام عملکرد مثبتي که بتواند گره‌اي از مشکلات باز کند استمرار دارد. يکي از خواسته‌هايي که مردم از مسئولان دارند بهبود شرايط زندگي اين موضوع ميسر نمي‌شود مگر با قبول مطالبات مردم. آنچه مصوبات و قوانيني که در مجلس و دولت به نام طرح‌هاي راه‌گشا نام‌گذاري مي‌شود در عمل مي‌بينيم که نقشي در بهبود شرايط به وجود آمده ندارد و نه‌تنها شاهد بهبود وضعيت نيستيم بلکه فشارها بر جامعه همچنان ادامه دارد. توجه داشته باشيد که افزايش نارضايتي‌ها باعث شدت انتقادات از سوي مردم شده است.
مسئولان خود را حاکم بر مردم ندانند
«رسول منتجب‌نيا»، تحليلگر مسائل سياسي ايران در پاسخ به اين سوال که يک دولت چگونه بايد از عصباني شدن شهروندان در مقابل تصميماتي که از سوي مسئولان گرفته مي‌شود جلوگيري کنند، به خبرنگار «آرمان امروز» مي‌گويد: «پيش از هر چيز بايد به اين موضوع اشاره کنيم که تجربه نشان داده هرگاه اعتماد عمومي مردم به دولت در سطح بالايي قرار دارد نظام توانسته به دستاوردهاي مناسبي دست پيدا کند اين مهم مگر با صداقت و راستي و شفافيت مسئولان و مقام‌هاي دولتي به دست نخواهد آمد. اگر در مسير عکس آن حرکت کنند متاسفانه موجب نارضايتي مردم خواهد شد. فراموش نکنيد که فلسه وجودي حاکميت خدمت به همه طبقات مردم و مبارزه با فساد و فقر است تا در همين مسير بتواند با برپايي عدالت در کشور، تبعيض را از بين ببرند. به اين موضوع توجه داشته باشيد که مجموعه دولت‌هايي که در مدت مشخص چهار ساله بر روي کار مي‌آيند هم بايد به اين موضوع توجه کنند که الزم آنها بر اين است که در مسير عدالت و از بين بردن تبعيض و مبارزه با فساد، بايد حضور شفافي داشته باشند. اگر به هر نوعي يکي از دولت‌ها کاستي‌هايي داشته باشد بايد با تلاش و مشورت و البته استفاده از تجربيات گذشته و گذاره‌هايي که از تاريج به دست آمده است استفاده کنند. هنگامي مي‌توانيم عملکرد يک دولت را مثبت ارزيابي کنيم که مردم از آنها راضي باشند.»
او در همين مورد و با اشاره فلسفه وجودي حکومت‌هاي ديني ادامه مي‌دهد: «حکومتي مي‌‎تواند داراي مفهوم و فلسه مردم سالاري ديني باشد که تنها هدفش از بين بردن مشکلات مردم جامعه باشد. آنچه باعث پيروزي انقلاب 57 شد اين بود که مردم جامعه همه يک صدا مي‌خواستند خود را به‌عنوان صاحب اصلي کشور معرفي کنند و حکومت برخواسته از خواست ملت بايد با نظر و راي مردم انتخاب شود. مسئولان رده‌هاي مختلف کشور بايد به اين موضوع توجه داشته باشند که تيم اجرايي و مديريتي، خادمان و وکلاي مردم هستند و نبايد به اين تصور غلط برسند که خودشان را حاکم و صاحب اختيار مردم بدانند. اين در حالي است که حکومت برگرفته از خواست ملت و در خدمت ملت است و اگر بخواهيم به زبان امروزي اين موضوع را توصيف کنيم بايد بگويم که مسئولان کارمند ملت محسوب مي‌شوند. يک نگاه غلطي که در اين مورد به وجود آمده اين است که برخي از سياستمداران مردم را هوادار خود معرفي مي‌کنند و انتظار دارند که هرچيزي که گفتند هوادارنشان بايد به دنبال آنها بروند و تحت هر شرايطي به آنها راي خواهند داد.»


اين چهره اصلاح‌طلب با انتقاد از برخي که توصيف انقلابي‌گري را تنها در طيف سياسي و خود قبول دارند ادامه مي‌دهند: «همه اقشار جامعه از طيف‌هاي مختلف همواره در عرصه‌هاي سياسي و اقتصادي حضور داشتند و کساني که قصد محدوديت اين موضوع را داشته باشند به چند صدايي که از ابتداي انقلاب وجود دارد ضربه خواهند زد. حکومت در زماني مي‌تواند هم در داخل و هم در عرصه خارجي موفق باشد که صداهاي مختلف از طيف‌هاي مختلف سياسي در جامعه به گوش برسد. متاسفانه مشاهده مي‌کنيم که حالا برخي معتقدند که تنها خودشان و دوستانشان در طيف افراد انقلابي قرار دارند. در صورتي که اين موضوع اشتباه است. کسي نمي‌تواند بگويد که به‌عنوان مثال تنها هواداران و سياستمداران اصولگرا در مراسم 22 بهمن و ديگر مراسم ملي حضور پيدا مي‌کنند. همواره چهره‌هايي از ديگر طيف‌هاي سياسي در اين مراسم حضور دارند. اينکه بخواهند انقلابي‌گري و حزب‌الهي‌گري را در يک طيف خاص سياسي تعريف کنند نمي‌تواند در تعريف حکومت مردمي باشد. مردم با هر سليقه و نگاهي که مي‌تواند به ايران و جامعه ايراني کمک کند بايد در صحنه‌هاي سياسي، اقتصادي، فرهنگي، ورزشي و ... حضور داشته باشند و اگر کسي نگاه متفاوتي با اين موضوع دارد بايد خود را اصلاح کند چون در قالب جامعه ما نمي‌گنجد. اجازه ندادن به انتقاد و اعتراض شهروندان قطعا آنها را عصباني خواهد کرد. در آموزه‌هاي ديني مي‌توانيم مثال‌هاي فراواني در اين خصوص پيدا کنيم که بزرگاني مانند امام علي (ع) هنگامي که خلخال را از پاي يک دختر يهودي پاره کردند آن را يک رسوايي براي حکومت اسلامي خواند. با چنين رهنمودهايي بايد از تصميماتي که بر ضرر شنيدن صداي همه طيف‌هاي سياسي باشد جلوگيري کرد.»