رمزگشایی از بزرگ‌ترین رزمایش هوایی ناتو

ائتلاف ناتو قصد دارد از امروز بزرگ‌ترین رزمایش پدافند هوایی موسوم به «ایردیفندر 23» را برگزار کند. گذری بر نام ۲۵ کشوری که قرار است در این مانور عظیم حضور داشته باشند، به‌خوبی ارتباط آن با جنگ اوکراین را آشکار می‌سازد. لهستان و آلمان به‌طور مستقیم در جنگ اوکراین دخالت دارند و فنلاند به تازگی با پیوستن به پیمان ناتو، خشم روسیه را برانگیخته است. استونی، لتونی و لیتوانی هم با این که سال‌هاست عضو ناتو هستند، اما روسیه این کشور‌ها را حیاط‌خلوت خودش می‌داند تا جایی که زمانی زمزمه حمله به آن‌ها بعد از فارغ شدن پوتین از گرفتاری در اوکراین به گوش می‌رسید. ایالات متحده نیز به‌تنهایی ۱۰۰ فروند هواپیما از آن‌سوی اقیانوس آتلانتیک به آلمان اعزام می‌کند. از ۱۲ تا ۲۳ ژوئن (۲۲ خرداد تا ۲ تیر) آلمان گرانیگاه لجستیک هوایی خواهد بود. هم‌اکنون در ۶ فرودگاه نظامی آلمان ۲۵۰ هواپیما مستقر هستند. در این رزمایش هوایی، وضعیت بحرانی در سه منطقه پروازی تمرین می‌شود؛ در آسمان شمال آلمان و دریای شمال، در شرق و یک نوار کوچک‌تر در جنوب آلمان. حریم هوایی این مناطق به‌طور متناوب برای چندین ساعت در روز به روی ترافیک هوایی غیرنظامی بسته می‌شود. پروازهای عادی بخشی از چالش این مانور هوایی است چراکه آسمان اروپا و آلمان در کانون آن، یکی از پرازدحام‌ترین ترافیک‌های هوایی جهان است. بنابراین کارشناسان هوانوردی می‌خواهند دریابند که آیا ترافیک هوایی غیرنظامی به‌موازات این رزمایش می‌تواند تا حد زیادی بدون اختلال به کار خود ادامه دهد یا خیر؟ بدون شک وجود یک عامل فرامتنی به نام «جنگ اوکراین» نیز در ارتباط با این رزمایش غیرقابل انکار است. در واقع برگزاری مانور اخیر، نوعی صحنه‌سازی با هدف تقلیل انتقاداتی محسوب می‌شود که علیه اعضای ناتو و ضعف این مجموعه در ابعاد نظامی، استراتژیک و عملیاتی مطرح می‌شود. یکی از انتقاداتی که علیه آتلانتیکی‌ها مطرح می‌شود، مربوط به ناتوانی در چینش مؤلفه‌های مشترک عملیاتی در مقاطع حساس (مقاطعی که باید سریع‌ترین تصمیم ناظر بر مختصات میدان نبرد گرفته شود) است. در بسیاری از این مقاطع، میان اعضای ارشد ناتو مانند فرانسوی‌ها، ژرمن‌ها، انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد. آن چه در جریان فرار مفتضحانه آمریکا و اعضای ناتو از افغانستان رخ داد، نقطه آشکارساز همین اختلافات و شکاف‌های اساسی بوده است. این قاعده درباره جنگ اوکراین نیز صادق است. اختلاف بر سر حدود و ثغور تجهیز نظامی ارتش اوکراین و حتی میزان بازدارندگی و اقدام در برابر روسیه، هنوز در میان اعضای ناتو به قوت خود باقی است.