روزنامه خراسان
1402/04/25
کم توقعی از سروش صحت جایگزینی شورشی مسکو و جدال پرکنایه پرستویی
توقعمان بیشتر بود آقای صحت!
چرا کیفیت سریال «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» در قسمت‌های اخیر اُفت کرده و نتوانسته است انتظارات را برآورده کند؟
مائده کاشیان
یکی از معدود سریال‌های کمدی نمایش خانگی که امید به موفقیت آن کم نبود، «مگه تموم عمر چندتا بهاره» به کارگردانی سروش صحت بود. سابقه خوب صحت و سریال‌های موفق او مانند «ساختمان پزشکان»، «پژمان» و «لیسانسه‌ها»، باعث شد توقعات از اولین مجموعه نمایش خانگی این کارگردان بالا برود، اما اکنون پس از انتشار پنج قسمت از «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» این مجموعه نتوانسته انتظارات را برآورده کند و موجی از واکنش‌های مثبت مخاطبان را برانگیزد. سریال جدید سروش صحت در قسمت‌های اخیر چه ضعف‌ها و ایراداتی داشته است؟ قصه کم‌جان مار و دستخط نفیس «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» با نشانه‌هایی از سریال‌های پربیننده صحت مانند «لیسانسه‌ها» آغاز شد و در قدم اول ناامیدکننده ظاهر نشد. شوخی‌های خلاقانه و آشنای سروش صحت و همچنین شیرینی فضای سریال باعث شد مخاطبان با کمی صبر و حوصله و امید به پیشرفت «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟»، ترغیب شوند تا ادامه این مجموعه را تماشا کنند، اما کیفیت سریال در سه قسمت اخیر اُفت کرده و اکنون به برگ‌های برنده‌ای نیاز دارد تا مخاطب خود را حفظ کند. ایده گم شدن مار در خانه خانواده «ربانی» آن قدر ظرفیت ندارد که طی چند قسمت زمینه‌ساز اتفاقات جذاب و بامزه شود. گم شدن نسخه خطی «رسولی» نیز در سریال تکرار شده و چیزی به قصه اضافه نکرده است. به این ترتیب «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» نتوانسته به واسطه ماجراهای مختلف و ایجاد پیوستگی میان اتفاقات قصه مخاطب را سرگرم کند. اتفاقات خیالی و فانتزی مانند مواجهه «شاهین» با حفره‌های ذهنش و شوخی با فیلم «ماتریکس» جذاب هستند و جزو امتیازهای سریال سروش صحت محسوب می‌شوند، اما کافی نیستند. شوخی‌های کم و تکراری یکی دیگر از نقاط ضعف «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» ضعف موقعیت‌های کمدی و همچنین شوخی‌های تکراری سریال است. به عنوان مثال، رقص کاراکتر «رسولی»، «مِیتریکس» (بیژن بنفشه‌خواه) و راننده تاکسی، باعث نمی‌شود لحظه کمدی خوبی خلق شود. شوخی خوب سرقت موبایل و درگیری «نیما» با سارق نیز در قسمت سوم عینا تکرار شد و بامزگی اولیه را نداشت. سروش صحت در قسمت پنجم سریال، از حضور پلیس معروف «لیسانسه‌ها» نیز استفاده کرد. او قبلا در سه فصل «لیسانسه‌ها» تمام و کمال و به موقع از این شخصیت بهره برده بود، بنابراین حضور دوباره پلیس بدون تغییر جدید در «مگه تموم عمر...»، کمکی به این مجموعه نکرده است. در سه قسمت اخیر «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» موقعیت‌هایی بوده‌اند که خنده کوتاهی از مخاطب بگیرند، اما تعداد شوخی‌ها کم بوده و انتظار مخاطب را از این مجموعه برآورده نکرده است. استفاده از موسیقی زنده به عنوان موسیقی متن در «مگه تموم عمر...» نیز که پیشتر نمونه آن را در «جهان با من برقص» دیده بودیم، ایده خوبی است اما استفاده فراوان از آن در سریال، جذابیت اولیه این ایده را از بین می‌برد. رئیس جمهور روسیه، رهبری جدید را برای گروه واگنر پیشنهاد داد، آندری تروشف کیست؟ جایگزینی شورشی مسکو تفرقه بینداز و حکومت کن، رویکردی است که هنوز هم جواب می دهد. ولادیمیر پوتین، پیشتر به شورشیان واگنر این فرصت را داده بود تا در روسیه به حیات سازمانی خود ادامه دهند که با مخالفت پریگوژین، فرمانده آن‌ها روبه‌رو شد. رئیس‌جمهور روسیه حالا در پیشنهادی به مزدوران نظامی واگنر، آندری تروشف، عضو ارشد این گروه را به‌عنوان گزینه‌ای برای فرماندهی مطرح کرده است. به نوشته سی‌ان‌ان، پوتین با این پیشنهاد بذر دودستگی را بین اعضای گروه واگنر پاشید. او در گفت‌وگو با روزنامه روسی کومرسانت به جلسه اواخر ماه ژوئن، پنج روز پس از شورش واگنر علیه کرملین اشاره کرد. گفته میشود پوتین در این جلسه، آندری تروشف را به‌عنوان «فرمانده آن بخش از گروه واگنر که به ارتش روسیه می‌پیوندد» پیشنهاد کرده است، اما ژنرال مورد حمایت پوتین، فرمانده کل قوای روسیه کیست؟ آندری تروشف، ژنرال بازنشسته، در شکل‌گیری واگنر در سال ۲۰۱۴ نقش اساسی داشته است و پیش از این، اتحادیه اروپا او را در دسامبر ۲۰۲۱ به دلیل فعالیت‌هایش در سوریه به‌عنوان مدیر اجرایی واگنر در فهرست تحریم‌هایش قرار داد. این فرمانده نظامی با موهای جوگندمی در لنینگراد (سن‌پترزبورگ کنونی) به دنیا آمد و پس از پایان دبیرستان، تحصیلاتش را در مدرسه عالی فرماندهی توپخانه لنینگراد موسوم به «اکتبر سرخ» دنبال کرد. او پس از پایان دوره آموزشی، روانه افغانستان شد تا فرماندهی یک واحد توپخانه را در اختیار بگیرد. این عضو سابق یگان ویژه نیروهای واکنش سریع در شمال غربی کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در جنگ دوم چچن حضور یافت و برای مدت کوتاهی فرماندهی واحدی را برعهده داشت. او در سال ۱۳۹۱ با درجه سرهنگی از خدمت نظامی کناره گرفت. از سوی دیگر، شایعاتی در زمینه اعتیاد او به الکل و نامتعادل بودنش مطرح است. برخی کشته شدن صد‌ها سرباز واگنر به دست نیروهای آمریکایی در فوریه ۲۰۱۸ را به او ربط می‌دهند. با شروع ناآرامی‌ها در سوریه، تروشف که بازنشسته شده بود، عازم سوریه شد تا در پشت جبهه، تدارکات گروه واگنر را اداره کند. برخی تحلیل‌گران برای تروشف سهمی ویژه در تثبیت موقعیت بشار اسد در سوریه قائل‌اند. براساس اعلام رسانه‌های روسیه، به این کهنه سرباز برای خدمت در افغانستان دو نشان ستاره سرخ و همین‌طور برای شرکت در عملیاتی در چچن دو نشان شجاعت و یک مدال درجه 2 لیاقت اعطا شده است. رویداد جدال پُرکنایه پرویز پرستویی و سیروس الوند اعتراض پرویز پرستویی به بی‌توجهی سیروس الوند به نمایش فیلم «آن‌جا همان ساعت» و جوابیه الوند، باعث شد نام این دو هنرمند دیروز در صدر اخبار قرار بگیرد. پرویز پرستویی سال 97، در اولین همکاری با سیروس الوند جلوی دوربین فیلم «آن‌جا همان ساعت» رفت و در این فیلم با شهرام حقیقت‌دوست، ماهور الوند و امیرحسین فتحی همبازی شد. اکران نشدن این فیلم طی سال‌های گذشته صدای اعتراض پرستویی را بلند کرد و پای مسائل مالی نیز وسط کشیده شد. انتقاد پرویز پرستویی ماجرا از آن‌جا آغاز شد که پرستویی پستی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و خطاب به سیروس الوند، انتقادهایی را درباره اکران نشدن فیلم اش مطرح کرد. او الوند را با کلینت ایستوود مقایسه کرد و نوشت: «جناب آقای سیروس الوند چرا این قدر خسته‌اید؟ کلینت ایستوود با این که ۲۰ سال از شما بزرگ‌تر است، در ۹۳ سالگی هنوز فیلم می‌سازد.» پرستویی در بخش دیگری از این پست ادعا کرد که مشکل مالی فیلم با تلاش او برای جذب سرمایه‌گذار حل شده و نوشت: «جنابعالی ضمن کارگردانی، تهیه‌کننده آن فیلم هم بودید، منتها بدون سرمایه! که موجب شد برای این که به راحتی فیلم‌تان را بسازید، از دوست عزیز و نازنینم آقای هادی قندی تقاضا کنم که سرمایه‌گذار این فیلم باشد، که ایشان هم با بزرگواری و بدون تامّل پذیرفتند. از دوست عزیز دیگرم آقای مهندس چراغی تقاضا کنم که برای حمایت این فیلم اسپانسر شوند که شدند، بدون دریافت وجهی بابت آوردن سرمایه و اسپانسر!» او در ادامه نیز نوشت هنوز بخشی از دستمزدش را دریافت نکرده. پرستویی در بخش دیگری از انتقادهایش نوشت که آبروی او نزد سرمایه‌گذار، برای الوند اهمیت ندارد و بهتر است برای اکران این فیلم نیز وقت بگذارد. پاسخ سیروس الوند انتقادهای صریح پرویز پرستویی، پاسخ تند و صریح سیروس الوند را در یادداشتی که خبرآنلاین منتشر کرد، برانگیخت. این کارگردان با کنایه به مقایسه خودش با کلینت ایستوود توسط پرستویی، نوشت: « امیدوارم کلینت ایستوود ۹۳ ساله به شما پیشنهاد همکاری بدهد و شما برای ایشان هم سرمایه‌گذار و اسپانسر ببرید. ظاهراً در سال‌های اخیر رابطه شما با بخش مالی یک فیلم (سرمایه‌گذار و اسپانسر) گرم‌تر و محکم‌تر است.» الوند در ادامه نیز با کنایه به حضور پرستویی در فیلم‌های ضعیفی مانند «لس آنجلس تهران» و «مطرب» در زمان ساخت «آن‌جا همان ساعت» اشاره کرد و مدعی شد: پرستویی 100 میلیون بیشتر از رقمی که مقرر شده بود، دستمزد خواسته است. الوند همچنین درباره مسائل مالی فیلم اش نوشت: « فیلم «آن‌جا، همان ساعت» با 700 میلیون تومان آقای سرمایه‌گذار تولید نشده، دستمزد بنده هم بابت سه کار نوشتن فیلم نامه، کارگردانی فیلم و تهیه‌کنندگی در فیلم هست. ضمن این که 5 درصد از سهم خود را به فارابی فروخته‌ام و خرج فیلم کرده‌ام.» این کارگردان در پایان نوشت: «ما که خسته‌ایم. نه من، که بسیاری از همکاران من و شما خسته‌اند، از این سینما، از وضعیت اکران، از خودی و ناخودی بازی. تعجب می‌کنم شما چرا خسته نیستید.»
سایر اخبار این روزنامه
پدیده «بنگاه زدگی» در بازار املاک
فایتر ایرانی یک‌گام تا تاریخ‌سازی
تداوم ماجراجویی یانکی ها در تنگه هرمز
زیر و بم پرورش ماهی
ابزار جست‌وجوی جدید گوگل؛ ترسناک یا کاربردی؟
مصاف «ایران اینترنشنال» علیه باشکوه ترین «وحدت»
درس بزرگ به مدعیان آزادی
گذار حجاب از «عادت» به «انتخاب»
کم توقعی از سروش صحت جایگزینی شورشی مسکو و جدال پرکنایه پرستویی
گره کور فوتبال ایران کورتر می شود؟
بالاخره، متقلبان دانشجو شدند یا نه؟
هکر معروف سیستم های بانکی کارتن خواب شد!
خطر وبا بیخ گوش استان!
