روزنامه همدلی
1396/04/31
درگفت و گوی ایندی وایر با «کریستوفر نولان» کارگردان هالیوود مطرح شد مصائب اکران اینترنتی برای سینمای جهان
همدلی | احمد مرادی پور. از اوایل هفته گذشته که فیلم «دانکرک» ساخته کریستوفر نولان بر پرده سینماهای جهان آمد، بحث‌ها و نقدهای بسیاری در رسانه‌های جهان منتشر شد. نقطه اشتراک این نقدها، شاهکار خواندن آخرین فیلم نولان است. در این بین با گسترش اینترنت و فضای مجازی و همچنین قدرتگرفتن رسانه ای مثل نت فلیکس و حضورش در جشنواره‌های معتبر جهان در مقام تهیه‌کننده این سئوال مطرح میشود که آیا فیلم دیدن هم‌چنان در سینماها جذاب است؟ نتفلیکس با گسترش شبکه خود و همین‌طور امکان دیدن فیلم و سریال بر روی گوشی و تبلت، عملا سینما و سالن‌هایش را به چالشی اساسی فراخوانده است. این میان کارگردانی مثل نولان که هنوز به پرده سینما اعتقاد دارد برنده این نبرد را سینما میداند. مدتی قبل هم مارتین اسکورسیزی که در حال تهیه فیلمی به تهیه‌کنندگی نت فلیکس است، ندیدن فیلم در سالن سینما را غیرممکن خواند. در هرصورت کارگردان سخت گیری مثل نولان به این زودی‌ها به شبکه ای مثل نتفلیکس باج نخواهد داد.شاهکار قرن بیست و یکم سینما
صحبت از کریستوفر نولان و فیلم جدیدش یعنی «Dunkirk» است. اثری که بینندگان را به دوران جنگ جهانی دوم می‌برد و روایتی از نبرد «دانکرک» را به تصویر می‌کشد. جنگی که در طی آن هزاران نفر جان باختند. فیلم جدید نولان که مطابق نظر منتقدین یکی از شاهکارهای ژانر جنگ به حساب می آید، از سه زاویه زمین، آسمان و دریا نبرد مذکور را به تصویر کشیده است. نولان بر خلاف آثار گذشته‌اش تابوشکنی کرده و دیالوگ‌های کمتری در فیلم خود گنجانده است. او برای هر چه واقعی‌تر نشان دادن چهره جنگ از فناوری IMAX استفاده کرده و به مردم پیشنهاد داده که در صورت امکان فیلم اش را در سینمای IMAX مشاهده کنند. در جریان فرش قرمزی که برای اکران این فیلم در ایالات متحده به پا شد، نولان و عوامل فیلم به همراه مردم به تماشای این اثر نشستند و فرصتی برای پایگاه‌های خبری پیش آمد تا با وی گپ و گفتی ترتیب دهند. در ادامه نگاهی به گفتگوی او با رسانه‌ها می‌اندازیم. خبرنگار پایگاه خبری «Indiewire» در رابطه با نتفلیکس از وی سوالاتی کرد. پاسخی که نولان به او داد
تامل برانگیز بود.
نتفلیکس سیاست عجیب و غریبی در اکران آثار سینمایی دارد. آن‌ها فکر می‌کنند که هر آن‌چه ساخته میشود مجبورند یا به صورت آنلاین پخشش کنند یا در قالب DVD به بیرون عرضه کنند که بدون شک یک شیوه غیرقابل تحمل برای به نمایش گذاشتن آثار سینمایی است. آن‌ها با این سیاست خود فرصت‌های همکاری بسیاری را از دست داده‌اند. در آن سوی میدان شبکه آمازون قرار دارد که خوشبختانه اشتباه نتفلیکس را مرتکب نمی‌شود و این رسانه باید در نظر داشته باشد که با نتفلیکس بر سر هر چه سریع‌تر نشان دادن آثار رقابت نکند.
شبکه نتفلیکس در سراسر جهان با صرف هزینه های بسیار و راحت گذاشتن سازندگان باعث شده تا خیل عظیمی از کارگردان‌ها به همکاری با این شبکه مشغول باشند، تا حدی که در جشنواره فیلم کن امسال شاهد اکران دو فیلم از این استودیو بودیم که هر دوی آن‌ها با نقدهای مثبت بسیاری از سوی منتقدین رو به رو شدند. فیلم های «Okja» و «The Meyerowitz Stories» توسط نتفلیکس ساخته شده‌اند. این نکته نیز باعث شگفتی نولان نشد.
به‌نظرم حمایت نتفلیکس از کارگردان‌های بین‌المللی و صرف هزینه‌های بسیار برای تصاحب امتیاز پخش فیلم‌های‌شان کار خوبی است ولی این استودیو با این کار خود باعث شده تا میزان مشارکت مردم در سینماها کاهش یابد. نقشی که نتفلیکس در استقبال مردم از سینماها ایفا کرده به ضرر سینما تمام شده است. سیاست‌شان بی‌هدف است و من آن را درک نمی‌کنم.
این اولین باری نیست که نولان در مقابل رسانه‌های دیجیتال سینمایی نظیر نتفلیکس موضع می‌گیرد. مارس گذشته، او در مصاحبه‌ای بیان کرده بود که «دانکرک» را طوری می‌سازد که برای درک کردن کامل آن باید در سینما و در روی صندلی‌های آن بنشینید و شبکه‌هایی نظیر نتفلیکس هرگز با پخش آنلاین اثر نمی‌توانند آن احساس صحیحی که فیلم به دنبال انتقال آن است را به مخاطب القا نمایند. نولان موضع خود را در قبال سینما صراحتاً بیان کرد و گفت که حرف‌هایش را از طریق پرده‌های سینما به مردم می‌زند و نیازی به نتفلیکس برای انجام این کار ندارد.
هرگز با نتفلیکس برای پخش فیلم‌هایم وارد مذاکره نمی‌شوم. چرا باید این کار را کرد؟ اگر فیلم‌تان را برای سینما می‌سازید پس باید تنها توسط سینما آن را به جهانیان نشان دهید. من دهه 80 میلادی را به خوبی به یاد دارم. زمانی که رسانه‌های دیجیتالی تازه در اوایل کار خود بودند. در دهه 90 این رسانه‌ها تبدیل به یک کابوس برای فیلم‌سازان شدند، چرا که اگر تهیه کنندگان فیلم شما را نپسندند، تنها راهی که برای نشان دادن فیلم تان به مردم دارید، این است که از طریق رسانه‌های دیجیتال وارد عمل شوید.کاری که نتفلیکس می کند، تازگی ندارد.مشکلی که نسل‌های امروزی دچارش شده‌اند، این است که فکر می‌کنند قبل از آن‌ها تلویزیون روزهای خوشی را به خود ندیده است و سینما با وجود آن‌هاست که معنا یافته است. وقتی به عصرهای پخش تلویزیونی نگاه می‌کنید، صحبت از دوران‌های طلایی و سریال‌های شاخص است. سینما و فیلم‌ها به چنین چیزهایی مقید نیستند. عصر طلایی فیلم‌سازی مربوط به بازه ی خاصی از سال‌ها و ماه‌ها نیست و دوست ندارد که در یک برهه زمانی دچار رکورد یا پیشرفت ناگهانی شود. رشد و صعود در سینما همواره وجود داشته است. چیزی که امروزه در سینما انجامش می‌دهیم به مراتب از آن چه هاوارد هاکس در دهه 50 انجام می‌داد بهتر است. تفاوت‌ها به سبک و نحوه نگرش هر کارگردان بستگی دارد. ده سال پیش از من سوالات بسیاری در مورد صنعت بازی‌سازی می‌پرسیدند. من به آن‌ها می‌گفتم که این صنعت بلایی بر سر سینما نخواهد آورد چون که دو چیز مجزا از هم هستند. در عصر جدید هم واقعیت مجازی را داریم که آن هم مشکلی برای سینما به حساب نمی‌آید. من عاشق تلویزیون هستم. پدیده فوق‌العاده ایست. کاری که برادرم جاناتان در تلویزیون انجام می‌دهد را بسیار دوست دارم. بسیار مشتاقم که برادرم در چنان قالبی به فعالیت مشغول است. تلویزیون یک رسانه متفاوت است ولی من عاشق سینما هستم چرا که به من امکان داستان‌گویی در سطح بسیار بالا را
می‌دهد.
سایر اخبار این روزنامه
درگفت و گوی ایندی وایر با «کریستوفر نولان» کارگردان هالیوود مطرح شد مصائب اکران اینترنتی برای سینمای جهان
داود هرمیداس باوند تحلیل کرد چرا استالین از نهضت مصدق حمایت نکرد؟
ابراز نگرانی جهانگیری از کناره گیری آیت الله جعفری حاشیه‌های استعفای یک امام جمعه معتدل
در سکوت نهادهای مسئول نماینده مجلس دستگیری چند مداح به جرم جاسوسی را تایید کرد ابهامات یک شایعه امنیتی
گزارش همدلی از سهم‌خواهی مخالفان رای 24 میلیونی مردم چینش کابینه زیر فشار
انتخاب کلیددار شهر تهران در فاز نهایی نجفی «بهشتی» میشود؟
شش پرسش از شش نامزد شهرداری تهران
ضرورت همسویی شهرداری با رای مردم
لزوم توجه به شگرد حاشیه برای حاشیه
ولی‌الله شجاع پوریان اهمیت ترکیب مدیریت شهری تهران
