وقتی قرار است فقط ورزشگاه بسازیم!

بحث فرسودگی ورزشگاه‌های تهران طی ماه‌های گذشته یکی از بزرگ‌ترین معضلات ورزش، به‌خصوص فوتبال بوده و هست. تقریباً تمام ورزشگاه‌های موجود در تهران به اعتراف خود مسئولان لیگ و فوتبال کشور از رده خارج شده‌اند، اما هیچ عزمی برای بازسازی و مرمت آن‌ها وجود ندارد. در این میان سخنان و دستور رئیس‌جمهور مبنی بر ساخت یک مجموعه ورزشی آبرومند برای پایتخت مستمسکی شد برای آقایان تا به راحتی همان کار‌های وصله و پینه‌ای قبلی در خصوص ورزشگاه‌ها را هم انجام ندهند و همه دست روی دست بگذارند تا شاهد از بین رفتن سرمایه‌های کشور به امید ساخت یک ورزشگاه جدید باشیم.
بلافاصله بعد از دستور رئیس‌جمهور آقایان با سروصدای زیاد حرف از انتخاب زمین زدند و پروژه تعریف کردند، اما حالا و در همین ابتدای کار خبر می‌رسد که زمین مورد نظر در محل فرونشست‌های پایتخت و روی گسلی قرار گرفته که هر لحظه امکان لغزش آن وجود دارد. این انتخاب به حدی فاجعه‌بار است که حتی واکنش اعضای شورای شهر را هم به همراه داشت. مهدی عباسی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران کسی بود که با تأیید مکانیابی ورزشگاه در زمین‌هایی که محل فرونشست هستند به لزوم کار‌های مطالعاتی و تخصصی برای انجام این کار و رعایت برخی اصول بدیهی اشاره کرد. اصولی که ظاهراً توسط برنامه‌ریزان این پروژه اصلاً دیده نمی‌شود و آن‌ها فقط می‌خواهند برای جلب توجه مردم یک ورزشگاه بسازند، چگونه و کجایش اصلاً مهم نیست.
جالب اینکه این انتخاب فاجعه‌بار در شرایطی انجام شده که همین چند هفته قبل شاهد فرونشست زمین چمن ورزشگاه رفسنجان و بیرون زدن یک قنات در آن بودیم. هنوز اتفاق ورزشگاه شهید متقی ساری در یاد‌ها مانده و همین امروز همه خوب می‌دانند که جانمایی غلط ورزشگاه‌هایی، چون یادگار امام تبریز و ثامن مشهد چه دردسر‌هایی برای هواداران و ترافیک شهری به بار آورده است. امروز همه می‌دانیم که بی‌تدبیری مسئولان ورزش کشور در سپردن ورزشگاه‌ها به‌عنوان سرمایه‌های ملی ورزش به شرکتی تحت عنوان توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و پاسخگو نبودن این شرکت در خصوص تخریب گسترده ورزشگاه‌ها چه ضرر و زیانی به وجهه بین‌المللی ورزش کشور زده است.
با وجود این باز هم خبری از رسیدگی به ورزشگاه‌ها نیست و همه با سروصدای زیاد فقط حرف از احداث یک ورزشگاه آبرومند می‌زنند. یک ورزشگاه روی گسل و در زمینی که قطعاً با قرار گرفتن بار یک ورزشگاه به روی آن فرونشست خواهد کرد. تصورش هم وحشتناک است اگر این فرونشست در میانه یک بازی با حضور تماشاگران اتفاق بیفتد. موضوعی که البته برای آقایان اهمیتی ندارد، چون آن‌ها فقط به ساخت ورزشگاه فکر می‌کنند.
خطر را بیشتر زمانی می‌توان احساس کرد که حتی مهدی عباسی هم به‌رغم اعلام خطر فرونشست می‌گوید: «شاید همین محدوده مورد نظر مسئولان برای احداث ورزشگاه جدید مورد تأیید قرار بگیرد» و این یعنی هیچ چیز جز خودنمایی مهم نیست.