قهرمان درخشان قصه‌ها

الهام سعیدی - عصر روز سه‌شنبه 28 آذرماه شایعه درگذشت جمشید هاشم‌پور در رسانه‌های غیررسمی منتشر و خوشبختانه این شایعه پس از دقایقی تکذیب شد. خبر رسید که این ستاره قدیمی سینما کسالت جزئی دارد و به همین دلیل نتوانسته است در مراسم تشییع پیکر دوست و رفیق خود رضا صفایی‌پور بازیگر پیش‎کسوت سینما حاضر شود. شایعه درگذشت جمشید هاشم‌پور و سپس تکذیب این شایعه، باعث شد نام این بازیگر پیش‎کسوت در صدر اخبار و در کانون توجهات قرار بگیرد. این اتفاق بهانه‌ای شد برای این‎که کارنامه حرفه‌ای پرافتخار جمشید هاشم‌پور، جایگاه مهم و تاثیرگذار این ستاره محبوب و قدیمی را مرور کنیم.   مقتدر، هنرمند، موفق ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد جمشید هاشم‌پور از لحاظ حرفه‌ای و شخصیتی، او را به ستاره‌ای بی‌مانند در سینما تبدیل کرده است. این هنرمند با چهره‌ای مقتدر و چشمانی نافذ، از نظر ظاهری چهره‌ای خاص و ویژه داشت. جمشید هاشم‌پور به دلیل توانایی جسمی و آمادگی بدنی، به خوبی از پس ایفای نقش‌های پرتحرک در فیلم‌های اکشن برمی‌آمد و حضور جذاب و قدرتمندی در این فیلم‌ها داشت، مهارت و توانایی او در بازیگری نیز جایگاه او را تقویت می‌کرد. به این ترتیب، جمشید هاشم‌پور در دهه 60 که فیلم‌های اکشن بسیار محبوب و پرطرفدار بودند، به ستاره این آثار تبدیل شد و حضوری به یادماندنی و تاثیرگذار در فیلم‌ها داشت. فروش بالای فیلم‌هایی که جمشید هاشم‌پور در آن‌ها ایفای نقش می‌کرد نیز باعث شد این ستاره از لحاظ تجاری و در گیشه هم موفق باشد.   تصویر ماندگار «زینال بندری» جمشید هاشم‌پور که پیش از انقلاب وارد سینما شده بود، پس از انقلاب اسلامی نیز همچنان در سینما حضور داشت و دوران موفق و پرافتخاری را سپری کرد. این بازیگر سال 63 در فیلم «تاراج» به کارگردانی ایرج قادری، یکی از مهم‌ترین نقش‌های کارنامه خود را ایفا کرد. او در این فیلم نقش یک قاچاقچی به نام «زینال بندری» را برعهده داشت که پس از آزادی از زندان، تصمیم می‌گیرد برای مبارزه با قاچاقچیان، با پلیس همکاری کند. «زینال» و «ستوان احمد» در این مسیر موفق می‌شوند و مرگ آن‌ها در راه مقابله با قاچاقچیان مواد مخدر، از آن‌ها به ویژه «زینال» قهرمانی دوست داشتنی می‌سازد. هنوز پس از گذشت حدود 40 سال، بسیاری از مخاطبان قدیمی سینما جمشید هاشم‌پور را با نقش «زینال» به یاد می‌آورند و تصویر او معروف به جمشید «آریا» با موهایی تراشیده شده در حافظه تماشاگران ماندگار شده است.   ستاره پرمخاطب‌ترین فیلم سینمای ایران علاوه بر «تاراج»، فیلم «عقاب‌ها» هم دیگر نقطه عطف کارنامه جمشید هاشم‌پور است. این فیلم محصول سال 64، با استقبال چشمگیر مخاطبان مواجه شد و نامش به عنوان پرمخاطب‌ترین فیلم سینمای پس از انقلاب، در تاریخ سینمای ایران ماندگار شده است. «عقاب‌ها» اثر زنده‌یاد ساموئل خاچیکیان در ژانر اکشن ساخته شده و به جنگ تحمیلی پرداخته است. این فیلم سال 64 در سینماها به نمایش درآمد و سه میلیون و 245 هزار بلیت فروخت. ساخته ماندگار مرحوم خاچیکیان حدود 29 میلیون تومان فروش داشت. جالب این‎جاست که نمایش این فیلم تا سال 85 ادامه داشت و در نهایت 10 میلیون و 180 هزار و 567 قطعه بلیت برای «عقاب‌ها» ثبت شد تا این فیلم رکورددار پرمخاطب‌ترین فیلم سینمای ایران شود. جمشید هاشم‌پور در این فیلم نقش یک تکاور ارتش را ایفا کرد و در شمایل یک قهرمان ظاهر شد. هاشم‌پور به عنوان ستاره محبوب سینما در آن دوران، سال 64 با این فیلم و «تاراج» حضور موفقی در گیشه داشت. «تاراج» پس از «عقاب‌ها» در رتبه دوم پرفروش‌ترین فیلم‌ها قرار گرفت.   ممنوع‌الکاری در اوج جمشید هاشم‌پور در روزگار اوج خود، دوره‌ای ممنوع‌الکاری را نیز تجربه کرد. گفته می‌شود علت ایجاد ممنوعیت این بوده است که جمشید هاشم‌پور با سر تراشیده در فیلم‌های دیگری دیده نشود! طبق روایت هاشم‌پور نیز دلیل این تصمیم جلوگیری از مطرح شدن بیشتر هاشم‌پور و ممانعت از پیشرفت او بوده است. سرانجام این ستاره پس از سه سال توانست جلوی دوربین بیاید و سال 67 در فیلم «روز باشکوه» به کارگردانی کیانوش عیاری ایفای نقش کند. جمشید هاشم‌پور پس از دوران ممنوع‌الکاری خود نیز بازگشت موفقی به سینما داشت. او سال 68 در فیلم «مادر» با علی حاتم همکاری کرد. هاشم‌پور در این فیلم نیز با سر تراشیده و همان چهره آشنای خود ظاهر شد، اما فضای این فیلم و همچنین کاراکتر «جمال» با فیلم‌های اکشن هاشم‌پور و قهرمانانی که این بازیگر نقش آن‌ها را ایفا کرده بود، نسبتی نداشت. بنابراین ستاره محبوب سینما توانست به واسطه حضور متفاوت خود در «مادر» موفقیت دیگری را در کارنامه‌اش رقم بزند و همچنان جایگاه خود را حفظ کند.   بالانشینی در گیشه جمشید هاشم‌پور در دهه 70 بسیار پرکار بود و همچنان نیز به عنوان ستاره‌ای پرطرفدار، مخاطبان را به سالن‌های سینما می‌کشاند، بنابراین موفقیت تجاری او با فیلم‌های اکشن پرفروشی مانند «افعی»، «پرواز از اردوگاه»، «آخرین خون»، «نیش» و «گروگان» ادامه داشت. این فیلم‌ها که در ژانر اکشن وحادثه‌ای ساخته شده بودند، همچنان طرفداران زیادی داشتند و جمشید هاشم‌پور نیز انتخاب مناسبی برای ایفای نقش قهرمان فیلم بود که قصه حول محور او می‌چرخید. کمتر بازیگری مانند این ستاره در سینمای ایران پیدا می‌شود که مانند او در روزگار اوجش، گیشه فیلم‌ها را تضمین کند. درخشش جمشید هاشم‌پور صرفا محدود به فیلم‌های اکشن و نقش قهرمانان قصه‌ها نبود. این بازیگر در سینما و نمایش خانگی هم، در آثاری با مضمون اجتماعی و حتی کمدی نیز ظاهر شد و حضور موفقی در این فیلم و سریال‌ها داشت.   بهترین بازیگر «هیوا» و «دارکوب» اولین جایزه‌ای که جمشید هاشم‌پور در جشنواره فجر به دست آورد، برای بازی در فیلم دفاع مقدسی «هیوا» به کارگردانی زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور بود. این هنرمند در هفدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در این فیلم، به جمع نامزدهای بهترین بازیگر نقش اول مرد راه یافته بود. در نهایت سیمرغ بلورین به محمدرضا فروتن برای بازی در «قرمز» اهدا شد و دیپلم افتخار نیز نصیب جمشید هاشم‌پور شد. این بازیگر در بیست و یکمین جشنواره فجر نیز برای بازی در «واکنش پنجم»، نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد اما این جایزه به حبیب رضایی برای فیلم «اینجا چراغی روشن است» رسید. جمشید هاشم‌پور آخرین‌بار در سی‌وششمین جشنواره فجر نیز برای بازی در «دارکوب» جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را کسب کرد.   موفقیت سریالی در نمایش خانگی جمشید هاشم‌پور در سه سال اخیر، در سینما غایب بوده و اکنون کمدی «شیشلیک» و «راند چهارم» را که اواخر دهه 90 ساخته شده‌اند، آماده اکران دارد. این بازیگر در دهه 90 در نمایش خانگی نیز حضور داشت و با سه سریال «شهرزاد»، «آقازاده» و «نیسان آبی» در این مدیوم دیده شد. «شهرزاد» سریال پرمخاطب و موفقی بود، بازی هاشم‌پور در «آقازاده» مورد تحسین قرار گرفت و حضور او در «نیسان آبی» در نقش خودش، برای مخاطبان جذاب و شیرین بود.   محبوبیت بدون جنجال و حاشیه علاوه بر جایگاه حرفه‌ای جمشید هاشم‌پور همچنین سابقه درخشان و تاثیرگذار او، یکی دیگر از دلایلی که باعث شده این هنرمند همچنان پس از سال‌ها، جایگاه ویژه‌ای نزد مردم و طرفدارانش داشته باشد، ویژگی‌های شخصیتی اوست. طی این سال‌ها، هرگز اتفاق نیفتاده است که نام این ستاره به بهانه حواشی و جنجال بر سر زبان‌ها بیفتد. او خاطرات خوبی را به واسطه فیلم‌ها و نقش‌هایش در ذهن مخاطبان حک کرده است و با دوری از حاشیه‌ها توانسته است اعتبار سابق خود را حفظ کند. بنابراین نه تنها کارنامه هنری او، بلکه منش و شیوه این هنرمند نیز به محبوبیتش نزد مردم کمک کرده است.