انتظاراتی که وزیر جدید برآورده نکرد

قرار بود با حضور کیومرث هاشمی در رأس وزارت ورزش، اوضاع آشفته این حوزه سروسامان گیرد. جایگزین حمید سجادی هم به ورزش اشراف کامل دارد و هم تجربیات قابل توجه، اما با گذشت چیزی حدود شش ماه از حضور او در رأس وزارت ورزش، تقریباً هیچ اتفاقی نیفتاده، به‌طوری‌که در سال منتهی به المپیک و درست در شرایطی که اکثر کشور‌ها خود را مهیای کسب سهمیه و حضوری پرقدرت در پاریس می‌کنند، ۱۶ فدراسیون ورزشی ایران بدون رئیس هستند و این مسئله باعث شده برخی رشته‌ها، چون والیبال که برای ایران از اهمیت بالایی برخوردار است، همچنان بعد از ماه‌ها بلاتکلیف انتخاب سرمربی باشد. حال آنکه شاید اگر تکلیف ریاست این فدراسیون مشخص شده بود، اوضاع اندکی بهتر از شرایط فعلی بود. البته کیومرث هاشمی تا به امروز انتصاب‌هایی هم داشته، اما اقدامات انجام شده کافی نیست وقتی همچنان ۱۶ فدراسیون بدون رئیس هستند و آشفتگی‌های موجود در حوزه ورزش هنوز به قوت خود باقیست و با وجود تغییرات ایجاد شده در رأس وزارت ورزش حل و فصل نشده است. درحالی‌که کیومرث هاشمی به عنوان شخصی کارکشته وارد میدان شد و انتظار می‌رفت تجربیات او بتواند ناکامی‌های دوران سجادی را سروسامان دهد، اما بعد از گذشت شش ماه هنوز نمی‌توان گفت وزیر اقدام خاصی انجام داده و دستاورد قابل توجهی داشته است! حال آنکه حضور کیومرث هاشمی در رأس وزارت ورزش امیدواری‌های زیادی را برای حل و فصل مشکلات این حوزه ایجاد کرده بود، مشکلاتی که، اما هنوز حل و فصل نشده است.
ضمن اینکه بی‌تردید یکی از دلایل اوضاع نابسامان امروز ورزش، تصمیمات نادرست وزیر قبلی و تعلل وزیر جدید در حل و فصل مشکلات پرتعدادی است که ورزش را یقه کرده است. مشکلاتی که بی‌شک باید طی شش ماه گذشته مورد بررسی قرار می‌گرفت تا یک به یک حل و فصل شود، اما تنها بلاتکلیفی ۱۶ فدراسیون و همچنین تیم ملی والیبال ایران برای ناموفق بودن کیومرث هاشمی در چند ماه حضورش در رأس وزارت ورزش کافی است. وزیری که تصور می‌شد قرار است با تجربیاتی که از سال‌ها حضورش در ورزش دارد، برای سروسامان دادن اوضاع بلبشوی ورزش استفاده کند، اما تا امروز اقدامی صورت نگرفته که بتوان از آن به عنوان نقطه قوت مدیریت کیومرث هاشمی در وزارت ورزش یاد کرد. کیومرث هاشمی در تمام مدتی که سجادی وزارت ورزش را در دست داشت، مهر سکوت بر لب زده بود و حاضر نبود کلامی در خصوص مشکلات ورزش به زبان بیاورد، خصوصاً در مورد بدون رئیس بودن فدراسیون‌ها در سال منتهی به کسب سهمیه المپیک، اما تأکید داشت که ایراد‌ها و اشکالات را در خفا گوشزد می‌کند. ولی چرا در این مدت گامی برای حل مشکلاتی که بار‌ها و بار‌ها با او مطرح شده بود، برنداشته جای سؤال دارد. مشکلاتی که مدعی بود آن‌ها را خارج از فضای رسانه‌ای بیان می‌کند. مشکلاتی که همچنان ورزش و دوستداران آن را آزار می‌دهد و وزیر ورزش واکنش قابل توجهی به حل و فصل آن‌ها نشان نداده است. حداقل تا به امروز که اگر غیر از این بود، ۱۶ فدراسیون بلاتکلیف انتخاب رئیس نبودند. حال آنکه این تنها یک مورد از مشکلات پرتعداد ورزش است که در دوران کیومرث هاشمی هم مانند دوران سجادی اهمیت چندانی به آن‌ها داده نمی‌شود!