دوره صلح در اروپا تمام است

جوان آنلاین:  وزیر خارجه اوکراین از شرکای غربی خود خواست تولید سلاح و مهمات را افزایش دهند و تأکید کرد که دوران صلح در اروپا به پایان رسیده است. اوکراینی‌ها مدت زیادی است که از غربی‌ها طلب کمک، به‌خصوص کمک‌های تسلیحاتی می‌کنند، اما ظاهراً فوریت قضیه، در فضایی که شهر راهبردی آودیوکا تحت کنترل روس‌ها قرار گرفته، بیش از هر موقع دیگری احساس می‌شود.    در اروپا، این روز‌ها یک شبیه‌سازی تاریخی بین جنگ زمستانی فنلاند ۱۹۴۰- ۱۹۳۹ مقابل حمله شوروی با جنگ روسیه و اوکراین در حال شکل گرفتن است. لوینا آلامتسا، عضو پارلمان اروپا و عضو شورای شهر هلسینکی، جاکوب دالونده، عضو سوئدی گروه سبز‌ها در پارلمان اروپا و آته هارجان، عضو پارلمان فنلاند و رئیس گروه پارلمانی سبزها، دیروز ۱۸ فوریه در یک مقاله مشترک که سایت friendsofeurope.org آن را منتشر کرده، نوشته‌اند که جنگ زمستانی فنلاند در پایان دهه ۱۹۳۰ با حمله شوروی، با جنگ کنونی روسیه با اوکراین، شبیه به هم هستند، با این تفاوت که جنگ فنلاند به دلیل حمایت ناکافی دموکراسی‌های غربی از فنلاند «پیامی تلخ برای امروز دارد». آن‌ها گفته‌اند «ما نمی‌توانیم اجازه دهیم اوکراین شکست بخورد» و تأکید کرده‌اند «ما باید صنعت اروپا را بسیج کنیم تا در اقتصاد جنگی کارایی پیدا کند.» مقاله این سه اروپایی یک روز بعد از سقوط شهر کلیدی «آودیوکا» در شرق اوکراین منتشر شده که زنگ‌های خطر روس‌ها برای اروپا را بیش از هر موقع دیگری در ۳۴ سال گذشته به صدا در آورده است. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه روز شنبه تصرف شهر «آودیوکا» را «یک پیروزی مهم» خواند و در پیامی به ژنرال آندری موردویچف فرمانده «مرکز گروه نبرد» روسیه گفت «از همه نیرو‌های تحت هدایت شما که در نبرد‌های آودیوکا شرکت کردند، تشکر می‌کنم.» پوتین گفته که مسئله اوکراین برای غرب تنها مربوط به تقویت مواضع تاکتیکی است، در حالی که برای روسیه «موضوع مرگ و زندگی است.» در اروپا و امریکا، سقوط «آودیوکا»، آشکار‌ترین نشانه از تغییر وضعیت جبهه جنگ به نفع مسکو تعبیر شده تا جایی که جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا، با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، گفتگو کرد و تقصیر سقوط این شهر را به گردن کنگره انداخت که با تصویب نکردن بودجه نظامی اوکراین باعث این رویداد شد. رئیس‌جمهور امریکا هشدار داده که اگر واشینگتن کمک‌هایش به کی‌یف را بیشتر نکند، ارتش اوکراین شهر‌های بیشتری را از دست می‌دهد.     عواقب جنگ نکردن اروپا دیمیتری کولبا، وزیر خارجه اوکراین دیروز در کنفرانس امنیتی مونیخ از شرکای غربی کی‌یف خواست تولیدات نظامی خود را افزایش دهند و تأکید کرد که خطاب به کسانی که نمی‌خواهند پولی برای تولید تسلیحات هزینه کنند می‌گویم که دوران صلح در اروپا به سر آمده است. کولبا روی «ایجاد یک برنامه مشترک تولید صنایع دفاعی میان اروپا و ناتو» انگشت گذاشته و گفته که «اگرچه پهپاد‌ها به بخش بزرگی از بازی تبدیل شده‌اند»، اما اوکراین نیاز بیشتری به گلوله‌های توپخانه دارد و پهپاد‌ها جای توپخانه را نمی‌گیرند.  این واقعیت را که دوره صلح در اروپا سپری شده، امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه حدود یک سال‌ونیم قبل در سپتامبر ۲۰۲۳ به زبان دیگر بیان کرده بود: «ما در پایان دورانی از فراوانی زندگی می‌کنیم.» صرف‌نظر از اینکه جو بایدن چقدر از سقوط شهر کلیدی «آودیوکا» برای فشار بر کنگره بهر می‌برد تا طرح جایگزینش برای اوکراین را تصویب کند، واقعیت این است که امروز در دومین سال شروع جنگ در اوکراین، اروپاییان بیش از هر موقع دیگری در طول دو سال گذشته، تهدید روسیه برای اروپا را جدی می‌گیرند. آلامتسا، دالونده و هارجان در مقاله دیروز خود گفته‌اند که اروپا دیگر نمی‌تواند روی حمایت ایالات متحده از اوکراین حساب کند و تأکید کرده‌اند: «اوکراین باید فوراً تمام ابزار‌های مورد نیاز خود از موشک‌های درجه یک گرفته تا جت‌های جنگنده غربی را دریافت کند.» آن‌ها به صراحت می‌گویند «اروپا در حال جنگ است» و هشدار می‌دهند «درک نکردن این موضوع و تأخیر یا تردید بیشتر در حمایت از اوکراین می‌تواند عواقب شدیدی برای کل اروپا در آینده نزدیک داشته باشد.» شاون والکر روز یک‌شنبه در تحلیلی مشابه در گاردین نوشت: «با نزدیک شدن به دومین سالگرد تهاجم تمام عیار روسیه، اخبار تلخ نشانه دیگری از این است که سومین سال جنگ می‌تواند سخت‌ترین سال برای اوکراین باشد.» هرچند والکر معتقد است «شکست کامل اوکراین اکنون برای ولادیمیر پوتین یک رؤیای غیرممکن به نظر می‌رسد»، اما به گفته او «تصور پیروزی کامل از جمله بازپس‌گیری کریمه که روسیه در سال ۲۰۱۴ آن را ضمیمه کرد نیز در کوتاه‌مدت سخت‌تر است.» در حالی که بسیاری ناظران از مدت‌ها پیش هشدار داده‌اند جنگ اوکراین «نقطه عطفی تاریخی برای امنیت اروپا» است که آن را به «مظهر تجدید رقابت ژئوپلیتیکی بین قدرت‌های بزرگ جهانی» تبدیل می‌کند، سخنان روز شنبه دیوید لامی، وزیر امور خارجه در سایه بریتانیا در کنفرانس امنیتی مونیخ، یک نشانه جدی از این واقعیت است که این جنگ چطور می‌تواند به بازسازی و تجدید ائتلاف‌ها در جهان منجر شود. لامی گفته که جنگ روسیه علیه اوکراین «نیاز به توافق امنیتی بین بریتانیا و اتحادیه اروپا را ضروری‌تر می‌کند.» او مقابل تهدید روسیه برگزیت را یک پروژه پایان یافته خوانده و گفته است: «این کاملاً اساسی است که بریتانیا و اروپا نزدیک‌ترین روابط را داشته باشند و دوران برگزیت به پایان رسیده و (شرایط) اوضاع را حل و فصل کرده است.»    امریکا از جنگ اروپا سود می‌برد صحبت‌های هفته قبل دونالد ترامپ که گفته بود روس‌ها را تشویق خواهد کرد با کشور‌هایی که صورتحساب خود را به ناتو نپرداخته‌اند «هر کاری می‌خواهد انجام دهد»، در واشینگتن و بروکسل مخالفت‌های زیادی برانگیخت. جوزف بورل، کمیسیونر سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت که این ائتلاف نظامی منوی غذا نیست که بسته به حال رئیس‌جمهور ایالات متحده فعالیت کند و در واشینگتن هم اندرو بیتس، از سخنگویان کاخ سفید گفت: «تشویق به تهاجم علیه نزدیک‌ترین متحدان ما توسط رژیم‌های خون‌ریز، منزجرکننده و نامتعادل است.» با وجود این مخالفت‌ها با موضع ترامپ، گزارش اخیر کنگره امریکا که ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴ منتشر شده، تصریح می‌کند که جنگ در اوکراین تغییر آشکاری را در محیط امنیتی جهانی از دوره تک‌قطبی تسلط ایالات متحده به وجود آورده که می‌تواند به بازتعریف رقابت بین قدرت‌های بزرگ منجر شود. این ارزیابی کنگره امریکا، نشانه همان چیزی است که ترامپ وعده کرده با ورود به کاخ سفید آن را دنبال کند؛ نزدیک شدن امریکا به روسیه که می‌تواند سنگ بنای جدایی اروپا از امریکا باشد. برخی تحلیل‌های بدبین، حتی فراتر از این رفته‌اند و معتقدند که قرار گرفتن اروپا در وضعیت جنگ، به سود امریکا خواهد بود. یکی از برجسته‌ترین این تحلیل‌های بدبینانه دیروز در وال استریت ژورنال، منتشر شد، جایی که تام فیرلس در مطلب خود با عنوان «چگونه جنگ در اروپا اقتصاد ایالات متحده را تقویت می‌کند» نوشته است: «در دو سال پس از حمله روسیه به اوکراین، صنعت دفاعی ایالات متحده رونق سفارشات سلاح و مهمات را تجربه کرده است.» جفری آ. سوننفلد دانشیار ارشد مطالعات رهبری و استیون تیان، مدیر تحقیقات، مؤسسه رهبری ارشد اجرایی در مقاله‌ای با استدلالی مشابه که روز ۱۵ فوریه در «ییل اینسایت (insights. som. yale) نوشته شده، استدلال کرده‌اند ۹۰ درصد از هزینه‌های کمک‌های اوکراین در ایالات متحده باقی می‌ماند و هزاران شغل ایجاد می‌کند، جایی که به گفته آن‌ها پیمانکاران دفاعی پیشرو، ده‌ها میلیارد دلار در بیش از ۱۰۰ نهاد تولید صنعتی جدید سرمایه‌گذاری کرده‌اند و هزاران شغل را در حداقل ۳۸ ایالت به‌طور مستقیم ایجاد کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند که درگیری اوکراین ناتو را احیا کرده است و بار اقتصادی نسبی ناتو بر ایالات متحده را کاهش داده است. این دو نوشته‌اند: «میزان پیشرفت اروپا [در هزینه‌های دفاعی]پس از حمله پوتین به اوکراین و تقسیم بار با ایالات متحده، قابل توجه است. قبل از حمله پوتین به اوکراین، تنها دو کشور اروپایی بیش از ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینه‌های دفاعی می‌کردند. در حال حاضر، ۱۱ عضو ناتو بیش از ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور دفاعی می‌کنند.» آن‌ها می‌گویند: «تقریباً تمام مهماتی که اوکراین بیشتر به آن‌ها متکی است، به طور کامل در ایالات متحده ساخته شده‌اند»، از سامانه‌های راکت پرتاب چندگانه هدایت‌شونده (GMLRS) که در ویرجینیای غربی، آرکانزاس و تگزاس تولید می‌شوند تا تجهیزات دید در شب، و مهمات سلاح‌های کوچک.