کسی بالاتر از قانون نیست

طی سالیان اخیر، محدودیت‌های فرهنگی پیش‌بینی‌نشده‌ای علیه هنرمندان وجود داشته است. آخرین مصداق این محدودیت‌ها لغو کنسرت شهرام و حافظ ناظری در یکی از شهرهای خراسان رضوی یعنی قوچان است. یک سوال بسیار مهم این است که چرا در خراسان، کنسرت‌های قانونی لغو می‌شوند در حالی که همین کنسرت‌ها در سایر نقاط کشور برگزار می‌شوند؟ نکته مهم اینکه مورد اخیر در مرکز استان خراسان رضوی رخ نداده است، بلکه کنسرتی در قوچان لغو شده است. اکنون اوضاع فرهنگی کشور مساعد نیست و یکی از مصادیق آن، موضوع کنسرت‌هاست. به نظر نگارنده، بدنه فرهنگی دولت و به‌خصوص وزیر فرهنگ نسبت به‌این مسائل باید پاسخگو باشند و یکبار برای همیشه مشکل برگزار نشدن کنسرت را حل کنند. هنرمندان ارزش آفرینند و برخورد ناشایست با این قشر، به هیچ عنوان پسندیده و موجه نیست. در خصوص مسائل شرعی، تنها نظر مقام معظم رهبری ملاک است و نه نظر هیچ شخصیت دیگری. عمل کردن به نظرات شخصی، باعث شده که در برخی موارد به جای قانون، سلایق اشخاص ملاک قرار بگیرد. نظر شریعت در مورد برگزاری کنسرت‌ها این است که اگر مفسده شرعی نداشته باشد، هیچ ایرادی ندارد. نه‌تنها کنسرت بلکه هرکاری اگر مفسده شرعی داشت مغایر مذهب است. حتی اگر غذاخوردن هم مفسده شرعی داشته باشد اشکال دارد، اما نمی‌توان به صرف بهانه احتمال مفسده شرعی جلوی انجام فعل حلالی را گرفت. امام راحل نیز در مورد موسیقی نظر منفی نداشتند چراکه در مقابل ایشان، موسیقی «ای مجاهد شهید مطهر» اجرا شد که مورد تحسین و توجه حضرت امام قرار گرفت. این محدودیت‌های زائد و غیر قانونی، آسیب‌زا هستند. البته دولت باید در برابر این محدودیت‌ها ایستادگی کند و وزیر فرهنگ در مقابل این مسائل پاسخگو باشد. موسیقی‌های اجراشده در کنسرت‌ها، از صدا و سیما نیز پخش می‌شوند و صدا و سیما در خصوص این مسائل، به صورت کامل نظرات مقام معظم رهبری را اعمال می‌کند، پس این موسیقی‌ها فی‌حد نفسه هیچ ایراد شرعی ندارند. قانون برای همه استان‌ها صادق است و هیچ استانی نمی‌تواند خودمختار عمل کند و هیچ کسی نباید خود را بالاتر از قانون بداند. در قانون اساسی حقوق و آزادی‌های یکایک شهروندان دیده شده و در قوانین عادی به تفصیل بیان شده است، پس همه به قانون تمکین کنند. حق مردم است که مطالبه برگزاری کنسرت‌ها را مطرح کنند. البته عده‌ای معتقدند که کنسرت، بهانه بوده و این اقدامات برای تخریب دولت است. موضوع مشخص این است که چون این دولت با رای اکثریت قاطع 24میلیون نفر از شهروندان بر سر کار آمده است، هر اقدامی در جهت تخریب دولت، اقدامی علیه جامعه است. نظر نگارنده بر این است که تخریبگران به دنبال عصبانی کردن دولت هستند. هنگامی که دولت عصبانی شود، آنها به مظلوم‌نمایی می‌پردازند. پس مسئولان دولت در شرایط فعلی از سویی آرامش خود را حفظ کنند و از سوی دیگر به صورت جدی از طرق قانونی، لغو کنسرت‌ها را پیگیری کنند.
* پژوهشگر دینی