خطر درکمین است

خطرناک‌ترین اتفاقی که می‌تواند برای شورای شهر جدید - چه در تهران و چه سایر شهرها- رخ بدهد، درگیر شدن اعضای شورا در رانت‌ها و امکانات وسیعی است که در شهرداری ها وجود دارد. هر چند مطمئنیم که اعضای فعلی شورای شهر تهران به منظور خدمت به شورا وارد شدند اما تجربه نشان می‌دهد که فضای شورای شهر می‌تواند به طور نامحسوس بسیار خطرناک باشد. با یک اشاره شهرداری میلیاردها رانت جابه‌جا می‌شود، چون مثلا وقتی یک امتیاز به یک سازنده داده می‌شود می‌تواند میلیاردها تفاوت بین مردم ایجاد کند. بنابراین اعضای شورای شهر اگر می‌خواهند برای شهر تهران کاری انجام دهند باید هم‌پیمان شوند و در وهله اول سوگند بخورند که وارد این قبیل سفارش‌ها و توصیه‌ها و رانت‌ها نمی‌شوند و...
... از طرفی نسبت به این مسائل کاملا سختگیرانه رفتار می کنند.
در جلسات غیرعلنی اگر قرار به امتیازدادن به یک شخص است باید هر 21 نفر عضو شور ا در جریان آن باشد و این موضوع را به مصلحت شهر بدانند. به هر حال طبیعی است که گاهی برای انجام یک پروژه شهرداری باید به یک فرد امکانات دهد اما مشکل از جایی آغاز می شود که اعضای شورا به صورت فردی وارد معامله شوند! اگر تمام اعضای شورای شهر به پیمان 21 نفره شان متعهد باشند می‌توانند وارد دوره‌ای از ضابطه‌مند کردن شهرداری شوند.
به عنوان یک شهروند بیشترین توقعی که دارم این است تا ساختار شهرداری ساختار سالمی شود. هرچند نیروهای خدوم بسیاری در شهرداری وجود دارد اما متاسفانه با نهادی روبه رو هستیم که بر آن نظارت کمتری صورت گرفته ، بنابراین معمولا تقسیم امکانات و بودجه‌های شهرداری نیز با اعمال سلیقه‌های شخص همراه بوده و از ضوابط، فاصله داشته است.


اگر به عنوان مثال قرار است امتیاز تراکم به کسی داده شود، باید برای آن ضابطه‌ای برقرار شود و اعضای شورای شهر نیز هرگز به طور فردی و شخصا درگیر آن نشوند
حتی اگر هیچ پروژه ساختمانی، ساخته نشود ، اما تکلیف مردم با شهرداری مشخص شود و اطمینان از دست رفته به شهرداری که توسط برخی از مردم عنوان می‌شود، احیا شده و ملت حس کنند این نهاد قانونمند رفتار می‌کند و امتیازات داخل شهرداری دلبخواهی نیست.
باید مسیر شهرداری روی ریلی قرار بگیرد که امکان توسعه را برای دهه‌ها فراهم کند.
احتمال می‌دهم یکی از چالش‌های شهرداری و شورای شهر در این دوره برقراری منابع ثابت و قابل اتکای سالم برای شهرداری است. در حال حاضر درآمد شهرداری‌ها از فروش تراکم و به عبارتی ضابطه‌فروشی است! این مسیر، مسیر سالمی نیست. باید درآمد شهرداری سالم باشد. البته سالم‌سازی درآمد شهرداری‌ها و ضابطه‌مند کردن آن ممکن است در مواردی فشارهایی به مردم بیاورد ولی به هر حال هر سالم‌سازی به مانند یک جراحی دردناک است! که نتیجه بهبود پس از جراحی حاصل می شود .