چیزی بیش از مرثیه لازم است

این روزها واژه تسلیت، مرثیه سرایی‌ها و مراسم‌های عزاداری گوناگونی در سراسر کشور برای دانش آموزان هرمزگانی و هموطنان جنوب کشورمان درحال برگزاری است. بسیاری از فعالان اجتماعی، سیاستمداران، مسئولان کشوری و حتی مقامات لشگری در باب این موضوع سخن می‌گویند و بحق ناراحتی خود را در قالب جملات گوناگون بر صفحات کاغذ جاری می‌سازند. تسلیت و مرثیه‌سرایی برای دانش‌آموزان در هرمزگان می‌تواند وظیفه‌ای غیر قابل انکار اما کوچک برخاسته از ادب و احترام و همچنین انجام وظیفه‌ای اندک در برابر خانواده‌های داغداری باشد که فرزندان خود را از دست دادند یا اکنون باید به پرستاری بیمارانی بپردازند که در عنفوان جوان خاطره‌ای بد در اذهان آنها تا روزگارانی دور از حال تا آینده استمرار خواهد داشت. از این رو باید گفت اگر چه این انجام وظیفه ابتدایی ضروری است و برگزاری جلسات به احترام این دانش‌آموزان از دست رفته انجام وظیفه است، اما باید تلاش کرد که با همتی بلند و با انجام اقدامات آینده نگارانه از غافلگیری استراتژیک در برابر چنین حوادثی جلوگیری نمود. این یک حادثه است اما حادثه‌ای که می‌توان بر اساس سابقه‌های موجود گذشته و تحلیل روند و برون‌یابی روندها پیش‌بینی داشت که می‌تواند حادثه‌های بعدی را به دنبال داشته باشد. از این جهت باید بر این نکته توجه داشت و به دنبال ایجاد فضای مناسب در جهت تغییر و تحولات لازم در ساختار، کنشگران، قوانین و ایجاد ارتباط ساماندهی شده و سازماندهی شده میان ساختار، عاملیت یا کنشگر و همچنین قوانین مورد لزوم برای این معنا بود.
ادامه صفحه16