آقای جهانگیری! هشدار جاده‌ها با نامه‌نگاری حل نمی‌شود

متاسفانه بدعت بدی که در بین وزرا و دست‌اندرکاران مسائل اجرایی وجود دارد، کلی‌گویی است و به همین خاطر اصولا توده مردم مطالبی را که مسئولان عنوان می‌کنند، کمتر باور دارند. این مساله تا به آنجا کشیده شده که مقام معظم رهبری هم به آن ورود و عنوان فرموده‌اند که چرا این رشد اقتصادی و توسعه‌ای که مقامات دولتی عنوان می‌کنند، در زندگی روزمره مردم قابل مشاهده نیست؟ در رابطه با کشتار مردم در جاده‌های ایران که بر پایه استانداردهای جهانی از نظر تعداد جمعیت در کشور و مساحت آن در رتبه نخست جهان قرار دارد، همه انتظار داشتند که پس از نخبه‌کشی که عملا در فاجعه جان‌باختن تعدادی از نخبگان دختر کشور روی داد، دولت فکری برای این مساله بکند. آقای جهانگیری به‌عنوان معاون اول رئیس‌جمهور به‌جای پرداختن به اصل مساله در نامه‌ای خطاب به وزارت راه و شهرسازی و سایر وزرای مربوطه عنوان کردند که فکری برای این مساله بکنند. اما مردم انتظار این را نداشتند که از طرف معاون اول رئیس‌جمهور کشور که مدعی است فارغ‌التحصیل معتبرترین مرکز علمی کشور است، تا این اندازه کلی‌گویی صورت بگیرد. مساله مرگ‌ومیر و تعداد بالای آنها در جاده‌های ایران با نامه‌نگاری و این‌گونه مسائل حل نمی‌شود و خود آقای جهانگیری هم می‌دانند که ارسال چنین نامه‌ای فقط مصرف داخلی دارد و توسط نهادهای ذیربط به دلیل اینکه مبانی اجرایی‌شان مشخص نشده، بایگانی خواهد شد. واقعیت این است که اکثر جاده‌های ایران برای زمانی ساخته شده‌اند که حداکثر سرعت اتومبیل‌ها 120کیلومتر بوده. یعنی اتومبیل‌ها در آن زمان حداکثر می‌توانستند با 80 تا 90کیلومتر در ساعت حرکت کنند. در حال حاضر حتی یک اتومبیل از رده‌خارج‌شده‌ای مثل پیکان یا پراید با سرعتی به‌مراتب بیش از 150 تا 160 کیلومتر هم می‌تواند حرکت کند. مشکل اصلی نداشتن شبکه‌های ریلی تندروست. مساله نداشتن شبکه‌های آزادراهی است. هنوز که هنوز است، میزان عدم آگاهی به علوم راهسازی کشور به‌گونه‌ای است که معاون وزیر مسکن و راه و شهرسازی رسما عنوان می‌کند ما به مشاوران خودمان دستور داده‌ایم که طراحی‌های خودشان را برای شبکه‌های ریلی به‌گونه‌ای انجام دهند که حداکثر سرعت تا 160 کیلومتر امکانپذیر باشد.
ادامه صفحه 6