روزنامه قانون
1396/06/22
روستا گر دي گمشده در پیچ جاده ها
سفر براي رهايي از دود، ترافيك و ازدحام شهرها بهانه سفر مردم در تعطيلات است اما در اغلب موارد آنها بهجاي رفتن به منطقهاي آرام به شهرهايي سفر ميكنند كه ساعتها براي رسيدن درترافيك جادهها سرگردان ميمانند و البته از ازدحام جمعيت نيز نميتوان چشمپوشي كرد. واپسين روزهاي تابستان، بهترين زمان براي سفر به روستاهاي خوش آب و هواي كشور است. روستاهايي كه ميتواند زيباترين خاطرات شما را رقم بزند؛ چرا كه ميهماننوازي و خونگرمي روستاييان زبانزد خاص و عام است. در روزگاري كه صنعت نوپاي گردشگري ايران با مشكلات بسياري مواجه است و از طرفي شاهد مهاجرت بيرويه روستاييان به شهرها بهدليل فقر و محروميت هستيم، روستاگردي ميتواند كليد توسعه صنعت گردشگري، ايجاد اشتغال و رفاه در روستاها باشد. نكته قابل توجه اينجاست كه ايجاد زيرساختهاي گردشگري در روستاها با رويكرد بومگردي هزينه چنداني براي دولتها نخواهد داشت اما ميتواند انقلابي در گردشگري كشور بهوجود آورد. در اين گزارش به معرفي روستاهاي گردشگري كشور پرداختهايم كه درادامه ميخوانيد.روستای فلفلی در کویر سبزوار
یکی از نمودهای کهن روستای فرومد، «مسجد جامع» آن است؛ بنایی شگفت انگیز که هر بینندهای را به حیرت وا میدارد. اگر به این روستا سفر کردید، یقین بدانید که عظمت این بنا چنان خواهد بود که ناخودآگاه برای دیدار از این مسجد خواهید شتافت.گفته می شود مسجد جامع «فرومد» سبزوار که به لحاظ معماری نیز جایگاهی ویژه دارد، روی بقایای یک آتشکده بنا شده است. کمتر روستایی را در ایران می توان یافت که دو چهره برجسته؛ یکی در ادبیات و دیگری در تاریخ داشته باشد اما روستای «فرومد» این ویژگی را داراست. بنا بر فصلی که به فرومد سفر می کنید، می توانید انار، انگور، انجیر، گردو، توت، شاتوت، فلفل قرمز و گیاهان دارویی چون مرزه و شیرین بیان را از اینجا به خانه ببرید؛هرچند فلفل قرمز، کنجد و ادویه به عنوان سوغات شاخص این روستا به حساب می آیند. چند ساليست که «فرومد» به مرکز کشت فلفل ایران تبدیل شده است.
روستای «خماط» سرزمین اسطورهای
بهگزارش توريسم؛اگر ساکن جنوب کشور یا مسافر شوش هستید، دهکده قدیمی «خماط» را از دست ندهید؛ جایی که در آن آرامگاه بزرگ دانیال نبی قرار دارد.نام خماط از واژه ای عربی می آید. دهخدا آن را «بریان کننده گوشت» معنی کرده و بیشتر ساکنان آن عرب زبان هستند. از معنای نام این روستا، می توانید دريابيد که چه جای گرم و سوزانی است! شاید نام این روستا برای خیلی ها ناآشنا باشد اما آثار تاریخی اینجا بسیار شهره اند.در نزدیکی روستای خماط، آثار تاریخی متعددی وجود دارد که یکی از آنها «معبد زیگورات چغازنبیل» است. این معبد که درست در کنار روستا خودنمایی می کند، 1300 سال قبل از میلاد مسیح بنا شده است. مورخان، آن را به دوره عیلامیان منسوب کردهاند و چنانچه نقل شده، یک پادشاه عیلامی به نام «ونتاش گال» دستور ساخت آن را داده است.سرزمین اسطوره ای «خماط» که مکان زایش فرهنگ و تمدن بوده، به غیر از میراث باستانی، جاذبه های معنوی زیادی برای مسافران دارد؛ موسیقی محلی عربی یکی از آنهاست. موسیقی به طور شگفت انگیزی در میان مردم خماط، به ویژه در جشنها رواج دارد.اگرگذرتان به خماط افتاد، سری به مناطق حفاظت شده دز و کرخه بزنید و چشم انداز مزارع نیشکر هفت تپه در میان آب و پوشش گیاهی متنوع این منطقه را ببینید. خماط، جایی است که در آن، نیشکر در کنار درختان اوکالیپتوس روییده و درخت کُنار و زبان گنجشک نيز این روستا را زینت داده اند.
شب مانی در روستای پنج هزار ساله
روستای «شال» در جنوبی ترین نقطه استان اردبیل، با آب و هوای مطبوع و خنک و باغات و درختان میوه، این روزها پذیرای گردشگران مناطق مختلف کشور است و هنوز رنگ و بوی تمدن و فرهنگ کهن را در خود جای داده است.«شال» به فاصله 44 کیلومتری از شهرستان خلخال و در مسیر منتهی به ماسوله، با قدمتی بیش از پنج هزار سال در بخش شاهرود خلخال واقع شده و در این فصل زیبای پاییز، جاذبههای طبیعی و کهن آن واقعا دیدنی است. در لحظه ورود به روستای شال، سرسبزی و باغات میوه، چشم هر بیننده ای را خیره می کند.جالب این است که از بلندای کوهسار زیبای «پلنگا» و ارتفاعات قله شاه معلم، می توان زیبایی این روستا را عین کف دست دید و لذت برد. وجود چشمه سارهای کهن از جمله «شیران چشمه» در بالادست روستای شال، جاذبه های آن را دوچندان می کند.گشتوگذار اهالی روستا با لباس محلی و کلاه های زیبای موسوم به «شال» بر سر مردان روستا، نشان دهنده ارتباط فرهنگی اهالی این دهستان با روستاهای حاشیه شهرهای استان گیلان است. این ارتباطات در پوشش اهالی روستا نیز تاثیر گذاشته و لباس روستاییان «شال» به شکل بسیار زیبا و خیره کننده، نظر هر بیننده ای را جلب می کند. اهالی «شال» نيز مانند سایر تات نشینان کشور، به زبان شیرین تاتی، از زبانهای باستانی ایران صحبت می کنند.
«سنگ تراشان» در زیر دریايی از ابر
روستای «سنگ تراشان» در حوالی خرم آباد و در محدوده آبشارهای «نوژیان» و «وارک» واقع شده است که به ماسوله لرستان شهرت دارد؛ روستایی پلکانی با مناظر طبیعی بسیار زیبا که در بیشتر اوقات سال، مقصد بسیاری از گردشگران است.دره ای که در پایین دست این روستا قرار دارد، بعد از بارش هر باران، مملو از توده های عظیم و پیوسته ابر می شود؛ به صورتی که در پایین دست روستا، صحنه ای بی بدیل به شکل دریایی از ابر پدید می آید و جلوه ای خاص به منطقه «سنگ تراشان» می بخشد که از پدیدههای نادر طبیعت ایران به شمار می رود. اما آنچه روستای سنگتراشان را در بین محافل علمی مطرح کرده، وجود یک محوطه باستانی است که سال 82 در حاشیه شمالی این روستا، سایت ارزشمندی از دفینه های مفرغی مربوط به عصر آهن کشف شد و حیرت باستان شناسان را برانگیخت.این اشیای نفیس مفرغي که قدمت آنها به هزاره اول پیش از میلاد می رسد، از جمله کم نظیرترین گنجینههای مفرغی جهان به شمار می آیند که تاکنون 6فصل مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفته است. برخی اشیای شاخص حاصل از کاوش محوطه «پاتخت» سنگتراشان، هماکنون در موزه قلعه فلک الافلاک خرم آباد در معرض بازدید گردشگران قرار دارد.
همنشینی با یوز و زاغ بور در «قلعه بالا»
کمتر مسافری می داند که دشت خارتوران و زیستگاه یوز ایرانی در همین مسیر واقع شده است.
کافی است از شهر میامی به سمت بیارجمند بپیچید و از آنجا راهی روستای «قلعه بالا» شوید تا بتوانید در آنجا، هم گورخر و هم یوز ایرانی را به چشم ببینید، ضمن اینکه گذراندن یک روز خوش با مردمان کویر و رفتن به پارک ملی توران، می تواند این بخش کسل کننده را به یکی از هیجانانگیزترین مسیرهای سفر تبدیل کند.«قلعه بالا» به واسطه قرار گرفتن در یک موقعیت جغرافیایی بی نظیر و همچنین به واسطه ساختار و شکل پلکانی ویژه اش، جزو روستاهای هدف گردشگری محسوب می شود؛ روستایی که سراسر آن با سنگفرش پوشیده شده است. کسانی که تجربه حضور در ماسوله یا شهرهای هدف گردشگری را داشته باشند، با ورود به قلعه بالا مشاهده می کنند که این روستا نیز چیزی از روستاهای سرشناس کم ندارد، جز اینکه به واسطه گمنامی و حضور کمرنگ گردشگران در این روستا، از شلوغی و همهمه خبری نیست. امکانات «قلعه بالا» به واسطه همین سابقه اندک حضور در لیست روستاهای هدف گردشگری، مانند همتایان خود زیاد نیست و تنها منحصر به خانه های روستایی است که با میهمان نوازی مثال زدنی اهالی آن در اختیار گردشگران قرار می گیرد.آمیختگی مناظر زیبای کوهستانی و چشم اندازهای اغواکننده سراب های کویری، از جلوه های کم نظیر طبیعت روستای قلعه بالا ست. همچنین جشنواره سالانه، «قلعه بالا» که در آبان برگزار می شود و از معروف ترین جشنواره های این روستا ست، جشن «سفر به زیستگاه زاغ بور» و «سفر به توران» نام دارد که گامی هرچند کوچک اما موثر در شناخت قابلیتهای منطقه بی بدیل خارتوران به شمار می رود.
یک روز با آفتاب کویر همسفر شوید!
اهل کوهنوردی یا کویرگردی هستید؟ یا اهل طبیعتگردی هستید و می خواهید چشمه سارهای جدید را کشف کنید؟ همه اینها را در یک روستای کوچک و باصفا، آن نيزدر نزدیکی یکی از قدیمی ترین و توریستپذیرترین شهرهای مرکزی کشور می توانید تجربه کنید.اگر برای سفر به اصفهان در حال برنامهریزی هستید، توصیه می کنیم یکی دو روز از سفرتان را به روستای آبگرم اختصاص دهید؛ روستایی که در 30 کیلومتری شهرستان خور و بیابانک قرار دارد. این منطقه در حاشیه جنوبی دشت کویر قرار دارد و یکی از بهترین مناطق گردشگری خشک ایران به حساب می آید که دیدن آن برای یک بار نيز که شده، لازم است.روستای آبگرم، همانگونه که از نامش پیداست، چندین چشمه آبگرم دارد که هر کدام از آنها برای درمان بیماریهای پوستی، عضلانی و حتی بیماریهای قلب و عروق بسیار مفید است. اگر گذرتان به آبگرم افتاد، فراموش نکنید که تا غروب آفتاب در روستا بمانید، چون این روستا 1079 متر از سطح دریا بالاتر است و همین باعث شده که غروب آفتاب تا آخرین لحظات در آن قابل تماشا باشد.
پا به پای عطار نیشابوری در مسیر «خرو»
«دره ای است در میان کوه نیشابور و طوس و چون از این شهر به طوس راهی شوند، راه بر سر این دره است و آبی بس زلال در آن دره فرود می آید و در رود جاری می شود»؛ این چند نکته را درباره آثار تاریخی نیشابور و روستاهای زیبا و قدیمی آن می خوانید.اگر می خواهید در این سفر، آثار تاریخی ببینید، از زیباییهای طبیعت لذت ببرید، با صنایع دستی منحصر به فرد ایرانی آشنا شوید و همچنين با دست پر از سفر برگردید، ما نيز مثل «عطار نیشابوری» در «تذکره الاولیا»، روستای «خَرو» نیشابور را به شما پیشنهاد میکنیم؛ روستایی تاریخی با محلههای قدیمی به نامهای «خرو علیا» و «خرو سفلی» که ده ها جاذبه طبیعی مانند آبشارهاي دلانگیز و باغات مفرح و زیبا دارد.در بافت تاریخی روستای «خرو» نیز می توانید معماری100 سال پیش ایران را از نزدیک ببینید. ارتفاعات سرسبز خرو و آبشارهای روستا نيز گوشه ای از طبیعت دیدنی کوهپایه بینالود را به نمایش میگذارند. فصل بهار و پاییز، بهترین فصلها برای رفتن به این روستای تاریخی است اما در فصل های بارندگی، مراقب سیلاب ها باشید؛ در این زمان، حتی در آفتابی ترین روز سال نيز ناگهان می توان شاهد بارش باران سیل آسا بود. بنابراین از چادر زدن در کنار رودخانه «خرو» پرهیز کنید و یادتان باشد که حتما قبل از ورود به باغ ها، از صاحبانشان اجازه بگیرید.مسیر رسیدن به روستای خرو بسیار ساده است. از مشهد به نیشابور و 20 کیلومتر مانده به شهر، به ابتدای راه «خرو» می رسید که در سمت چپ جاده قرار دارد. از حاشیه جاده تا روستا 6 کیلومتر راه است. همچنین می توانید از سواری هایی استفاده کنید که در ایستگاه «پنجراه» نیشابور صف کشیده اند تا مسافران را به روستای «خرو» برسانند. ایستگاه مینی بوس های «خرو» نيز در حاشیه «میدان بار» نیشابور قرار دارد.
روستایی در دو طبقه با خانههای دستکند
در 24 کیلومتری شهرستان بناب، دو روستای هدف گردشگری قرار دارد که معماری پلکانی آنها برای بسیاری از گردشگران، زیبا و جذاب است؛ روستای تاریخی «توتهخانه» در 22 کیلومتری شهر بناب و محصور در میانههای کوه سرسبزي، این روزها هوای بسیار مطبوع و طبیعت جذابی دارد.یکی از مهم ترین جاذبه های «توتهخانه»، معماری صخره ای این روستاست که در نوع خود کم نظیر و دیدنی است. اما دو کیلومتر دورتر از روستای «توته خانه»، روستای دیگری با جمعیت 70 خانوار قرار دارد که به آن «سِوِر» می گویند. معماری منحصر به فرد این روستا نیز سبب شده است که در کنار روستاهایی مانند «کندوان» و «توته خانه»، مقصد گردشگرانی باشد که در ایام تعطیلات به ویژه قبل از فرارسیدن هوای بسیار سرد، به این مناطق سفر می کنند.«سور» نیز مانند «کندوان» و «توته خانه»، دارای بافت صخره ای است و خانههای دستکند آن که وسعتشان حدود 150 تا 200 متر است، به صورت تو در تو ساخته شده اند. در اعماق زمین های روستای حیرت انگیز «سور» نیز ده ها خانه دستکند در دل سنگ ها و گدازه های آتشفشانی ساخته شده اند، اما با توجه به اینکه این دستکندها در زیر خانه های شخصی اهالی روستا قرار دارند، دسترسی به آن دشوار است. در حال حاضر نیز نمی توان وسعت این شهر زیرزمینی را تخمین زد؛ حتی این امکان وجود دارد که بخشی از تاریخ این منطقه، در همین دستکندهای زیرزمینی یافت شود.
سرسبزترین روستا در کویر بلوچستان
این روستا که حدود 75 کیلومتر تا گرمای سوزان کویر «ریگ ملک» فاصله دارد، گویی که قطعه ای از بهشت است تا شاهدی بر قدرت پروردگار باشد؛ سرسبزی و طراوت آن نیز نمای بسیار دل انگیزي دارد.درواقع، روستای «تمین» بهشتی در بلوچستان و دری بر دامان تفتان است. اگر مسیر رودخانه این روستا را تعقیب کنیم، روستاهای دهستان یکی پس از دیگری در مسیر آن قرار گرفته اند.اثر برجسته و شناسایی شده تمین، قلعه ای با 25 متر ارتفاع از سطح دره تمین مرکزی بر فراز صخره ای بلند با مصالح بومی همچون گل رس ساخته شده، در حالی که قلعه «باذ» قدمت 250 ساله، مرکز فرماندهی حاکمان منطقه بوده است.از آثار دیگر این دهستان، «چله خانه» است که در گذشته های دور، مردم مسلمان این دیار در این مکان که در دل کوه کنده شده بود، به مدت 40 شبانه روز به دعا و عبادت میپرداختند و غذایشان فقط آب و در صورت نیاز یک عدد خرما بوده است.تمین از زاهدان 135 کیلومتر و از میرجاوه 65 کیلومتر فاصله دارد و کار عمده مردم منطقه، کشاورزی است. انجیر، توت، شاه توت و دهها میوه دیگر در آن به عمل می آید و بادام، پسته و گردو نیز در آن قابل برداشت است.
سایر اخبار این روزنامه
جادههايي كه جان ميگير د
سقف آزادی
تسويهحساب پس از يك دهه
دختر دکوری!
نذريهاي ميلياردي
دادگاهی در غیاب خـاوری
روستا گر دي گمشده در پیچ جاده ها
منظور از اقدام عملی عليه ميانمارلشکرکشی نیست
کسادي در کر انه مکر ان!
املاك نجومي، مدل ۹۶
چرا توسعه صنعتی به دغدغه روشنفکران ایرانی تبدیل نمی شود؟
خاورمیانه در کشاکش استراتژی روسیه و اعراب
پرسپوليس موفق شد به جمع ۴ تيم پاياني ليگ قهرمانان صعود كند با كمال خوشبختي