آیت ا... هاشمی فرمانده صلح، نه جنگ

شرایط جامعه و زمانه به نحوی شده که در برخی مواقع واقعیت‌های مورد اعتقادمان را نیز زیر پا می‌گذاریم. بدین جهت نباید خدمات افراد را در دوران دفاع مقدس به دلیل آنچه پس از آن در صحنه سیاسی کشور به دلایل مختلف رخ داده را نادیده بگیریم. از این رو باید نقش آیت‌ا...‌هاشمی را نه صرفا در زمان جنگ بلکه از پیش از انقلاب تا زمان رحلتشان مدنظر قرارداد. باید ببینیم ایشان چه خدماتی را به انقلاب، جنگ و نظام داشته‌اند. نباید برخی به علت اختلاف سلیقه‌ها نقش ایشان را در راهبری مدبرانه جنگ نادیده انگارند. در زمان جنگ هرکس در قرارگاه یک استکان چای با آیت‌ا... هاشمی می‌خورد بسیار ذوق و شوق داشت که ایشان را ملاقات کرده و با آیت‌ا... به گفت‌وگو نشسته، اما با گذشت زمانه این پسندیده نیست به علت برخی اختلاف سلیقه‌ها و دیدگاه‌ها این خیل عظیم از زحمات و خدمات ایشان را در جنگ و پس از آن نبینیم و یا بی تفاوت از کنار آن عبور کنیم. در این راستا آنهایی که بعضا به انکار برخی حقایق جنگ یا خدمات آیت‌ا... می‌پردازند بد نیست تاریخ جنگ را مطالعه کنند که اساسا آیت‌ا... هاشمی که بود و چرا امام(ره) از بین بسیاری از افراد، ایشان را به فرماندهی جنگ منصوب کرد. این سوالاتی است که باید افراد تحریف‌کننده تاریخ جنگ و خدمات آیت‌ا... هاشمی از خود بپرسند. درابتدای جنگ چندان مشکلی وجود نداشت و اگر هم مشکلاتی میان برخی از نهادهای نظامی وجود داشت آشکار نشده بود، اما پس از عملیات‌های فتح‌المبین و بیت‌المقدس اختلافات شدید شد و امام(ره) نیز از این جهت نگران و ناراحت بود. از سوی دیگر شرایط به‌گونه‌ای نبود که فقط ارتش یا سپاه به تنهایی به جنگ با دشمن بپردازد بلکه باید هر دو به عنوان بازوان نظامی کشور جنگ را پیش می بردند و حضرت امام(ره) نیز تاکید داشتند که هردو نیرو باید در جبهه‌ها حضور داشته باشند. در این راستا بسیاری از مقامات بودند که یا با ارتش روابط حسنه‌ای داشتند و یا با سپاه و نمی‌توانستند هر دو نیرو را همزمان فرماندهی کنند. در این میان آیت‌ا... هاشمی تنها شخصیتی بود که می‌توانست به فرماندهی هر دو نیرو به طور مساوی برسد چون جایگاه و موقعیت بالایی نیز میان سپاه و ارتش داشت. به همین علت بود که حضرت امام (ره) نیز مسئولیت کار را به ایشان واگذار کرد.
ادامه صفحه 2