تل‌آویو و آتش‌افروزی برای امنیت

رژیم ‌صهیونیستى همواره نگران امنیت خود است و دائما در حال توطئه‌چینى است تا كشورهاى منطقه را كه احتمال مخالفت با اسرائیل از جانب آنها وجود داشته باشد، به جان هم بیندازد و در نتیجه احساس آرامش كند، اما اسرائیل نمى‌تواند هیچ‌گاه به آرامش دلخواهش برسد، زیرا: 1- عمق استراتژیك اسرائیل كم است و هر نوع تهاجمى مى‌تواند به‌سرعت به مركز آنها برسد و عامل تزلزل آنها شود، به ‌این دلیل هر گاه كمترین تهدیدى را دریافت كنند، واكنش‌هاى عصبى در قبال آن نشان مى‌دهند. 2- ساکنان رژیم‌صهیونیستی عمدتا از نقاط مختلف دنیا با تمهیداتى جذب شده و به آن سرزمین مهاجرت كرده‌اند، لذا عاملى به‌عنوان ملیت براى آنها فاقد موضوعیت است و در نتیجه چنین امری نمى‌تواند عامل وحدت و انسجام آنها باشد و از این جهت مشاركتى در امر دفاع ملى ندارند. ارتش اسرائیل به ‌شكل استخدامى و حرفه‌اى عمل مى‌كند و با كمترین شكست، تزلزل در اركانشان عامل ضعف آنان مى‌شود و می‌تواند بر عملكرد دولت اثرگذار باشد. دولت‌های حاكم همه تلاششان را به كار می‌برند كه چنین تهدیدى اتفاق نیفتد. خفت عدم‌ موفقیت در جنگ ٣٣روزه تا مدت‌ها در رسانه‌های اسرائیلى و جهان مطرح بود و هم از این جهت، عملكرد تند و افراطى همه دولت‌های حاكم بر اسرائیل می‌تواند از چنین ترسى نشات بگیرد. 3- به‌رغم مساعدت دول غربى براى تجهیز اسرائیل به سلاح‌های پیشرفته متعارف و همچنین سلاح‌های هسته‌ای تا با آن رعب و وحشت در دیگران به‌خصوص فلسطینیان ایجاد كنند تا كمتر معترض آنها شوند، اما روزبه‌روز كارایى سلاح‌ها كمتر شده و انتفاضه جسورانه و مقاومت در برابر جنایات رژیم صهیونیستى شكل ساختارى به‌خود گرفته و كارایى رژیم را به حداقل ممكن كاهش داده است. 4- دایره تهدیدات متوجه ‌این رژیم از همسایگان فراتر رفته و به یُمن برگزارى راهپیمایى روز قدس كه به ابتكار امام‌خمینى(ره) برگزار می‌شود و همچنین به‌بركت توسعه روزافزون وسایل ارتباط‌جمعى به‌خصوص شبكه‌های اجتماعى كه از هر فرد یك رسانه ساخته است، مردم سراسر جهان از جنایات این رژیم در لحظه مطلع می‌شوند و لذا تمهیدات آنان روزبه‌روز محدودتر شده، قدرت عمل آنان را كاهش داده است و این است كه به‌سهولت گذشته نمی‌تواند به هر اقدامى مبادرت ورزد. 5- اسرائیل در سال‌های اخیر امیدوار شده بود كه داعش بتواند موجبات تضعیف هرچه بیشتر كشور‌های منطقه را فراهم كند و دسترسى ایران و جبهه مقاومت به مرزهایش را از بین ببرد اما با شكست افراط‌گرایى و در راس آنها، داعش كه همه متصرفاتش را از دست داد، اسرائیل امیدوار به همه‌پرسى در اقلیم كردستان عراق شد كه آن‌هم با شكست مواجه شد، اینك فاز جدید توطئه را پیگیرى می‌کند. 6- با روى كارآمدن آقاى ترامپ در آمریكا و نیز قدرت‌گرفتن محمد بن ‌سلمان در عربستان، اسرائیل انگیزه دوباره یافته است تا با حمایت لابى اسرائیلى در آمریكا و كنگره آن كشور، بتواند دست در جیب عربستان كند و محمد بن‌سلمان را امیدوارکند كه می‌تواند ناكامى‌های گذشته عربستان در لبنان و سوریه و عراق و حالا در یمن را جبران كند و با ایجاد یك جنگ جدید در منطقه پاى آمریكا را نیز به معركه بكشند؛ امرى كه اوباما به‌شدت از آن پرهیز داشت و به‌نظر می‌رسد ترامپ هم مایل به آن نیست، بلكه منش فرصت‌طلبى‌های تاجر مآبانه ترامپ او را بدین سمت سوق می‌دهد كه نهایت استفاده را از بحران به‌وجودآمده ببرد تا به قرارداد‌های پرسود با امثال عربستان سعودى برسد، اما بدون ورود به درگیرى جدى در منطقه. اسرائیل ممكن است زمینه‌ای را مهیا كند كه نهایتا پاى آمریكا به معركه باز شود، در آن صورت ممکن است شرایط خطرناكى براى منطقه به‌وجود آید. تلاش براى ممانعت از ورود آمریكا به جنگ و خنثى‌سازى توطئه صهیونیستى می‌تواند هنر دیپلماسى ایران در منطقه باشد، زیرا هم اسرائیل و نیز عربستان به‌عنوان بازیچه دست رژیم صهیونیستی هر دو به‌خوبى می‌دانند كه به‌تنهایى حریف ایران نخواهند بود.
* دیپلمات و تحلیلگر