روزنامه ابتکار
1396/10/20
گزارشی از سالن‌های سینمایی در گوشه و کنار کشور سالن‌هایی که به عشق «جمشید آریا» پُر می‌شدند
سعید طاهریسالنهای سینمایی در شهرستان‌ها با تعداد انگشت‌شمارِ آدم‌های علاقمند به تماشای آثار روز سینمای ایران، همچنان کج‌دار و مریز به راه‌شان ادامه می‌دهند و تنها سالن‌هایی که به زور در دل مال‌های بزرگ و مجلل گنجانده شده‌اند، کمی توانسته‌اند خودشان را از این روزهای سوت و کور نجات دهند. در این گزارش سراغ چند سینمادار در شهرهای مختلف ایران رفته‌ایم و وضعیت این روزهای سینمای را جویا شده‌ایم؛ نظرهایی که تقریبا مشابه است و خبر از اوضاع آرام و سینماهای کم‌رونق می‌دهد...
سینمایی که با 20 نفر به اوج شلوغی می‌رسد!
عطاالله مرادی، مدیر سینما شیدای سنندج با سابقه بیش از بیست سال سینماداری درمورد وضعیت سینماها در استان کردستان که با وجود جمعیت یک و نیم میلیون نفری تنها 5 سالن سینما دارد، می‌گوید: «فیلم‌ها را با هفت یا هشت نفر نمایش می‌دهیم و در بهترین حالت بیست نفر در سالن سینما برای تماشای فیلم حضور دارند. واقعیت این است که وضعیت سینما و سینماداری در کردستان و فکر می کنم تمام شهرستان‌های ایران جز چند شهر مشخص، همین گونه است و تنها فیلم‌های خاص می‌توانند رونقی موقتی به گیشه بدهند.» مرادی درمورد سینما شیدا و درآمدزایی در این سینما می‌گوید: «مشتری‌های پرو پا قرص سینمای ما دانشجویان هستند که تعدادشان بسیار کم است و فقط برای تماشای فیلم‌های خوب می‌آیند. فیلم‌هایی که این روزها در گیشه نیستند. راستش را بخواهید تنها دو راه برای درآمدزایی سینما برای‌مان باقی مانده است؛ یکی قرارداد با آموزش و پرورش برای نمایش فیلم‌های کودک و نوجوان است که البته این روزها تعدادشان بسیار کم شده است و راه دیگر اجرای کنسرت در سالن سینما است و معمولا سالی یکی‌دو بار برگزار میشود و کمی از هزینه‌های ما را جبران می‌کند.» او درمورد سالن‌های سینمایی در کردستان و دلیل کسادی آن می‌گوید: «فیلم‌هایی مانند «مارمولک» و «اخراجی‌ها» با فروش بالایی در سالن‌های ما مواجه شدند و بعد از آن دیگر کمتر فیلمی توانست آن موفقیت را تکرار کند. سینما در سالهای آخر دهه هفتاد روزهای شلوغی را گذراند و با ورود ماهواره به خانه‌ها مردم دیگر سینماها را فراموش کردند. البته معتقدم اگر فیلم خوب وارد چرخه اکران شود، تماشاگران را به سالن می‌کشد. مطمئن باشید اگر فیلم خوب باشد، سینما اگر وسط بیابان هم باشند، پر از تماشاگر میشود. »
فیلم‌هایی که سینماها را پر از تماشاگر می‌کردند
مهرداد تیغ‌بخش، مدیر سینما ساویز کرج یکی از دیگر مدیران سینمایی است که تجربه چنددهه‌ای در این حوزه دارد. او درمورد فروش فیلم‌ها می‌گوید: «از سال گذشته فروش سینماها در کل کشور با رونق مشهودی مواجه شده و فیلم‌ها فروش بالایی داشته‌اند. طوری که سینماهای بیشتری در کرج در حال ساخت هستند و بخش خصوصی وارد این حوزه شده است.» تیغ‌بخش معتقد است: «در سالهای اخیر تنها سینماهایی با رونق اقتصادی همراه شده‌اند که در دل مال‌ها جا گرفته‌اند و مردم در کنار خرید، از امکاناتی چون شهربازی و رستوران‌های زنجیره‌ای بهره‌مند شوند.» او در آخر به سالهای اوج سینماها در کرج اشاره می‌کند و می‌گوید: «سال گذشته سینماها با رشد چشمگیری در میزان فروش بلیت همراه شد. امسال استقبال از فیلم‌های روی پرده مانند سال گذشته نبود. درمورد سالهای باشکوه سینمای ایران، اواخر سالهای دهه شصت، رونق سینمایی وجود داشت و «عقاب‌ها»ی ساموئل خاچیکیان و «کانی‌مانگا» سینماها را پر از عشق‌فیلم‌ها می‌کردند.»
انحصارطلبی حوزه فرهنگی واقعیت ندارد
سیدمصطفی حسینی، مدیر امور سینمایی حوزه هنری اصفهان با اعلام تخریب یکی از سینماهای قدیمی این شهر که در اختیار بنیاد شهید بوده و قرار است تبدیل به بانک «دی» شود، می‌گوید: «سال 1392 این سینمای قدیمی که اتفاقا از بهترین سینماهای اصنفهان با 1200 صندلی است، طبق دستور مستقیم رهبری باید در اختیار حوزه هنری قرار بگیرد، توسط بنیاد شهید به آرامی رو به تخریب و ویرانی رفت. ابتدا با شکایت و ورود شهرداری جلوی این اتفاق را گرفتیم اما بنیاد شهید که عزمش برای بدل کردن این سینما به بانک دی که اتفاقا زیرمجموعه خودش هم هست، جزم است و به آرامی و هر چند وقت یک بار، تکه‌ای از ساختمان را تخریب می‌کنند. به تازگی هم، سقف این سینما را تخریب کردند و باز توانستیم جلوی آن را بگیریم.» مدیر امور سینمایی حوزه هنری درمورد فعالیت‌های حوزه در این زمینه می‌گوید: «سینما فلسطین پس از 8 سال توسط حوزه بازگشایی شد یا پیش‌تر پردیس خانواده به پردیس چهارباغ با هشت سالن بدل شد و یکی از بهترین سینماهای اصفهان لقب گرفت. شهر اصفهان با 3 میلیون جمعیت باید سالن‌های متعدد سینمایی و فرهنگی داشته باشد اما اکنون فقط 40 سالن دارد و متاسفانه شاهد این موضوع هستیم که با کلنگ به جان سالن‌ها افتاده‌اند و می‌خواهند مجتمع تجاری و بانک بسازند.» حسینی درمورد انتقادهای وارد به حوزه و انحصارطلبی این نهاد در بخش سینما می‌گوید: «حوزه سال‌هاست در بحث به روز رسانی سینماها در شهرستان‌های کوچک فعالیت می‌کند. اقدام‌های حوزه در زمینه راه‌اندازی سالن‌های متروکه و سینماهای ورشکسته در این سال‌ها بر کسی پوشیده نیست. حتی بحث انحصارطلبی و مالکیت 100درصد حوزه هنری روی سینماها هم واقعیت ندارد و بارها پیش آمده که مالک سینما با حفظ ملک و تنها دادن مدیریت سینما به حوزه سینمایش را دوباره رونق بخشیده است. در واقع رویکرد حوزه کاملا فرهنگی است و فارغ از بحث مادی و مالکیت روی املاک به دنبال راه‌اندازی سینماها و رونق بخشیدن به فرهنگ کشور است.»
جمشید هاشم‌پور چراغ سینماها را روشن نگه می‌داشت
احمد حامدی، مدیر سینما ستاره جنبو بندرعباس، مدعی است که بیش از 50 سال در سینما بوده و همچنان پای عشقش به جادوی پرده ایستاده و با وجود رونق نداشتن سینما، همچنان در این مسیر حرکت می‌کند. او با اشاره به نحوه ورودش به سینما می‌گوید: «از ده سالگی وارد سینما شدم و در حال حاضر پنجاه سال از آن روزها می‌گذرد. واقعیت این است که استقبال از سینماها در حال حاضر افتضاح است و دلیل اصلی آن نبودن فیلم‌های خوب در چرخه اکران است. تجربه نشان داده که هر سال پیش از شروع جشنواره فیلم فجر فیلم‌های خوبی اکران نمی‌شوند و گیشه روزهای سردی را پشت سر می‌گذارد. به این ترتیب سینماها هم روزهای سوت و کوری را می‌گذرانند و درآمد اصلا کفاف نمی‌دهند. راستش با یک فیلم و چند فیلم بهار نمی‌شود و حتی سالی که چندین فیلم خوب به گیشه راه پیدا می‌کنند هم سالن‌ها درآمد چندانی ندارند.» او در ادامه می‌گوید: «راستش فرهنگ سینما و فیلم دیدن روی پرده عریض در شهرهای بزرگ جا افتاده اما در شهرهای کوچک اصلا اینچنین نیست.
طوری که تمام استان هرمزگان با 3 سالن سینما در بندرعباس و شهرستان میناب، سهم بسیار ناچیزی در این زمینه دارند. البته یک سالن سینمایی دیگر هم وجود داشت که متعلق به حوزه هنری بود و پس از تخریب قرار شد دو سالن جای آن سر برآورد که امروز تنها زمین خالی آن به جا مانده است.»
حامدی در انتها به سالهای پرشور سینما در ایران از نظر خودش اشاره می‌کند و می‌گوید: «زمانی که جمشید هاشم‌پور در اوج بود و فیلم‌های اکشن بازی می‌کرد، سینماها پر از عشق‌فیلم‌هایی بود که می‌آمدند و فیلم‌های او را چندبار تماشا می‌کردند. یادم می‌آید از ساعت 9 صبح فیلم نمایش می‌دادیم تا آخرین سئانس که ساعت 11 شب بود. فکر می‌کنم اگر امروز هم سالن‌های خوب ساخته شوند باز هم می‌توان به گرایش مردم به سینما و فرهنگ فیلم‌بینی امیدوار بود.»
سایر اخبار این روزنامه
رهبر انقلاب در تحلیل وقایع اخیر کشور:
به آینده بسیار روشن کشور امیدوار هستم
نگاهی به راهکارهای دولت در مواجه با صدا و سیما
شکایت دولت، رسانه ملی را سربه راه می‌کند؟
چرا خوانندگان خارج‌نشین ، پس از بازگشت به ایران مجوز فعالیت نمی‌گیرند؟
نوشدارو پس از مرگ حبیب
سیدعلی محقق
تاریخ قضاوت خواهد کرد
گزارشی از سالن‌های سینمایی در گوشه و کنار کشور
سالن‌هایی که به عشق «جمشید آریا» پُر می‌شدند
«ابتکار» سناریوهای کاخ سفید برای ماندن یا خروج از توافق هسته‌ای را بررسی می‌کند
مواجهه ترامپ با برجام؛ مقابله یا عقب‌نشینی؟
«ابتکار» از وضعیت تاثیرات سیاستگذاری کسب و کارهای اینترنتی گزارش می‌دهد
بازار آزاد یا بازار بسته بندی شده؟
«ابتکار» از شکاف عمیق جنسیتی در پست‌های مدیریتی بانوان گزارش می‌دهد
توفان مشکلات برای مدیریت زنان
تحقیقات از ماموران زندان درباره خودکشی یکی از متهمان
نخستین کنگره سالگرد آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برگزار شد
روایت یاران از «آیت الله»
واکنش اصغر فرهادی به اعتراضات اخیر
معاون اول رئیس‌جمهوری:
آیت‌الله هاشمی بعداز ۸۸ مانع حذف اصلاح‌طلبان شد
گاردین:
ترامپ قصد دارد تا تحریم های علیه صدا و سیما را بازگرداند
