روزنامه همدلی

رسانه ملی؛ مدافعی که نقش خود را وا نهاده

خدامراد شجاعی- برهمگان واضح است که رادیو و تلویزیون در جهان معاصر جایگاه ویژه‌ای در شکل‌گیری اذهان و افکار افراد یک جامعه دارد و اثرگذاری این رسانه جادویی در مجموع از دیگر رسانه‌های اجتماعی برتر و پیامدهای آن عمیق‌تر خواهد بود.( اگرچه گستره تاثیر آن در سال‌های اخیر توسط شبکه‌های اجتماعی فضای اینترنت به چالش کشیده شده است.) در ایران رسانه ملی هم به لحاظ فراگیری حوزه گسترش آن و تحت پوشش قرار دادن اکثریت افراد جامعه( و مهم‌تر از آن بی‌رقیب بودن آن) امکان اثرگذاری بیشتری دارد. ماموریت اصلی این رسانه بزرگ، در واقع دفاع از منافع ملی کشور، آموزش دانش اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، بهزیستی و نقش‌آفرینی جمعی، آگاه‌سازی اجتماعی، حمایت از آرمان‌های جامعه و مقابله با آسیب‌های داخلی و بین‌المللی است.لذا ضروری است که در راستای اهداف معین، حمایت‌کننده‌ای بی‌طرف از خاستگاه ملی و اجتماعی باشد و از مسائل مخاطره‌آمیز و جهت‌دار پرهیز کند.هرگاه رسانه ملی به جریان یا گروهی خاص احساس تعلق کند و این گرایش نیز بر خلاف سمت وسوی خواسته‌های جامعه باشد ، نه تنها نقش ملی و فراجناحی خود را از دست داده، بلکه به خودزنی سیاسی نیز اقدام می‌کند و در حقیقت نقش یک مدافع نظام را وانهاده و جایگاهی که قانون و نظام به او داده را تخفیف و تنزل می‌دهد.
به نظر می‌رسد رسانه ملی در چند سال گذشته به‌خصوص از زمان روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، بیش از آنکه عامل تقویت روحیه دولت و ملت باشد، باعث تزریق ناامیدی و یاس در بدنه جامعه بوده و میزان نارضایتی عمومی از دولت و به تبع آن نظام حاکم را افزایش داده است. از آنجایی که نگاه حاکم بر اعمال و رفتار این رسانه‌ بزرگ، بیش از آنکه جامع و فراجناحی باشد، به جریان‌های فکری خاصی همسویی دارد، لذا به جای ارائه، تبیین و تشریح اهداف دولت مستقر و زیر مجموعه نظام، به حاشیه‌های کم‌اهمیت می‌پردازد و بیش از آنکه راهبردهای مفید و موثر نظام و دولت را ارائه دهد، موضوعات مورد نظر بعضی از گروه‌های جامعه(که نتوانسته‌اند در دو انتخابات‌ اخیر توجه مردم را جلب کنند) را تکرار می‌کند و خواسته یا ناخواسته،کار مخالفان نظام را آسان می‌کند که تبلیغ می‌کنند رای مردم تاثیری در اداره کشور ندارد. امروزه فرار مردم از رسانه ملی به سمت ماهواره‌ها، اینترنت، شبکه‌های مجازی( که در صحت اخبار آن‌ها تردید وجود دارد) ریشه در ناتوانی جذب حداکثری شبکه ملی دارد. به نظر می‌رسد، بازگشت رسانه ملی به کارکرد اصلی‌اش و اجرای وظایف قانونی و ملی، فارغ از جناح بندی‌های سیاسی و حفظ بی‌طرفی، ارائه برنامه بر اساس نیازسنجی‌های علمی، مخاطب‌شناسی و... می‌تواند به استانداردهای مورد نظر برای یک رسانه- که عنوان ملی را برخود دارد- را به دست آورد و بتواند، سمت وسوی نگرش مردم را به سوی خود جلب
کند.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
«حشاشین» چرا ممنوع شد؟ و چرا حالا ممنوع شد؟! (شهروند)پايان يك راهبرد (اعتماد) آقایان زیباکلام، فاضلی، ارمکی! این بود غایت لیبرال‌بودن شما؟! (جوان) گاف «بی‌بی‌سی» درباره پروژه هواپیمای جت ۷۲ نفره ایرانی (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
داریوش قنبری فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با همدلی: احمدی‌نژاد جزئی از جریان اصول‌گراست واکنش خانواده هاشمی به تغییر نام خیابان سرو تحلیل معاون رئیس جمهور از سکوت دربرابر تحرکات احمدی‌نژاد کسی وارد این بازی نمی‌شود رهبر انقلاب احکام اعضای دوره هفتم را در سال آینده صادر می‌کند دور تازه گمانه‌زنی درباره ریاست مجمع تشخیص نمایندگان با 137 بر نظر قبلی خود پافشاری کردند اصرار بهارستان بر استفساریه جنجالی رضا پدیدار نایب‌رئیس کمیسیون انرژی صنایع پالایشی و پتروشیمی اتاق ایران در گفت‌وگو با همدلی: نهادهای اجرایی و نظارتی فعالیت مربوط به انتخابات را شروع کردند انتخابات آغاز شد در گفت و گوی همدلی با آذین نظری، بازیگر نمایش «تِرَن» مطرح شد یک عاشقانه از جنس شهدای گمنام نامزد جریان اصلاحات به اتفاق آرا مشخص شد تکرار روحانی آیت وکیلیان اصول‌گرایان و ریزش‌های بدون رویش رسانه ملی؛ مدافعی که نقش خود را وا نهاده