دور افتخار، دور آزادی

بازیکنان پرسپولیس دیروز محکم‌تر بازی کردند و آمده بودند که قهرمان شوند. معمولا در تمام تیم‌های دنیا وقتی یک تیمی زودهنگام می‌خواهد پا در کفش قهرمانی بگذارد، دست و بالش می‌لرزد. قهرمان شدن واقعا با فشار و استرس زیادی همراه است. یک تیم در طول یک فصل زحمت کشیده و در یک بازی اگر ببرد یا مساوی کند، قهرمان می‌شود و این حساسیت در تمام دنیا هست و کاری به بازیکن ایرانی یا بنگلادشی ندارد. طی هفته‌های اخیر بازیکنان فقط برای بردن به میدان می‌رفتند. دیروز پرسپولیس آن دقت و تمرکز لازم را نداشت اما تمام توانش را در مقابل جنگندگی تیم پدیده گذاشت. ضمن اینکه از صبر و حوصله هم برخوردار بود. پرسپولیس صبر و حوصله به خرج داد و جنگید و این دو فاکتور باعث شد که روی یکی از حملاتش امتیاز لازم را کسب کند و پیروز میدان باشد. البته شاید پرسپولیس روی مسائل انضباطی «مسلمان» را ندارد. مسلمان بازیکنی است که در مرکز زمین توپ نگه می‌دارد و بازیساز است. پرسپولیس با بازیکنان‌ فعلی، بازیکن توپ نگه‌دار در وسط زمین ندارد. وقتی بازیکنی در وسط زمین توپ را نگه ندارد، کل تیم به هجده قدم یا محوطه جریمه حریف نمی‌رسد و این همان کمبودی بود که پرسپولیس در مقابل نسف‌قرشی داشت. پرسپولیس در خانه خودش به نسف‌قارشی سه گل می‌زند ولی در خانه نسف‌قرشی، صفر-صفر می‌کند و نمی‌تواند گل بزند. برای اینکه آن مهره توپ نگه‌دار را در وسط زمین خودش نداشت و در نتیجه بازیکن‌ها از حالت دفاعی به محوطه جریمه حریف نمی‌رسند. 30 دقیقه از بازی در مقابل نسف‌قارشی گذشته بود اما پرسپولیس حتی یک پاس به یار خودی در محوطه جریمه حریف نداده بود. دیروز هم مهره توپ نگه‌داری مثل مسلمان وسط زمین نبود ولی پرسپولیس با دو عامل صبر و حوصله و جنگندگی موفق شد که پیروز شود. باید به پرسپولیس برای قهرمانی دوم و پی‌درپی‌اش تبریک گفت. قهرمان شدن کار سختی است و پرسپولیس این کار سخت را انجام داد. برای اینکه نظم، انضباط، پیوستگی و همبستگی لازم را داشت و البته مورد تهاجم عناصر خارجی هم در طول فصل قرار گرفت. ما فوتبالی‌ها از قهرمانی پرسپولیس خوشحالیم و شاید بعد از این قهرمانی با خیال راحت‌تر بتواند به مسابقات آسیایی ادامه دهد. اگر بعضی از تنبیهات در این تیم کنار گذاشته و مسائل با صحبت حل شود، اگر پرسپولیس مهره‌ای داشته باشد که بتواند در مرکز زمین توپ را نگه دارد تا تیم بتواند به دروازه حریف حمله کند، احتمالا شانسی هم برای قهرمانی آسیا خواهد داشت. پرسپولیس قوی‌ترین تیم آسیا نیست ولی همیشه قوی‌ترین تیم‌ها قهرمان نمی‌شوند و استثنا هم وجود داشته است. چاشنی غیرت، دوندگی و جنگندگی می‌تواند این تیم را به فینال ببرد و پیروز از میدان بیرون بیاید تا ما هم بتوانیم دور میدان آزادی، یک دور افتخار بزنیم!
* کارشناس فوتبال