ذوب شدن ثروت کشور

ادوارد انجرقلی*- ثروت ایران روز‌به‌روز در حال ذوب شدن است و در حال حاضر روند اقتصادی کشور به‌گونه‌ای پیش می‌رود که گویی در یک مارپیچ منفی به سمت پایین قرار گرفته‌ایم‌‌؛ مارپیچی که امکان خروج از آن به سادگی فراهم نخواهد شد‌‌. تولیدکنندگان و سرمایه‌داران حوزه تولید هر لحظه دچار ضعف و مشکلات مالی بیشتر شده و اگر این‌گونه پیش رویم دیگر قادر به مدیریت شرایط نخواهیم بود‌‌.
ریال ایران در برابر دلار و دیگر ارزها تضعیف شده و تاوان این موضوع را نه‌تنها تجار و سرمایه‌داران بلکه مردم عادی نیز پرداخت می‌کنند‌؛ کارگرانی که پیش از این برای کارخانه‌های کوچک و بزرگ خصوصی کار می‌کردند به دلیل تعدیل نیروهای گسترده بیکار خواهند شد و معیشت خانواده‌های ایرانی روز‌به‌روز بدتر خواهد شد‌.
دولت و حاکمیت به عنوان مسوولان و آگاهان اصلی این موضوع باید هرچه زودتر نسبت به راهگشایی قدم‌هایی بردارند تا این موضوع کنترل شود‌‌. به هر روی مسوولان اقتصادی بیش از هر فرد دیگری در کشور به شرایط آگاهی دارند و راهکار را قطعا می‌دانند‌‌. در حال حاضر کارآفرینان در کارخانه‌ها به هر قیمتی تلاش می‌کنند تا موقعیت واحد تولیدی خود را به ثبات نزدیک کنند تا در نهایت مجبور به حذف نیروهای کارآمد خود از چرخه تولید نشوند، اما این موضوع را تا چه روزی می‌توان ادامه داد؟
همچنین از سوی دیگر خبرهایی به گوش می‌رسد که بر اساس آن واردات رسمی از کشورهای چین و ترکیه با دلار ممنوع شده است و تاجر بعد از این قادر نخواهد بود حتی برخی مواد اولیه را از این کشورها وارد کند‌‌. شرایط کنونی اما نه‌تنها وضعیت را بهبود نمی‌بخشد بلکه باعث بالا رفتن لحظه‌ای بهای ارز و سکه و همچنین افزایش هیجانات مردم شده و ترس آنها به بازار رسوخ کرده و در نتیجه موقعیت آشفته‌تر خواهد شد‌‌.


گمانه‌زنی‌هایی برای حرکت به سمت ورشکستگی مالی اقتصاد کشور وجود دارد که هیچ یک از آنها را نمی‌توان باور کرد یا حتی پذیرفت‌‌. چگونه ممکن است کشوری با حجم بالای سرمایه و ثروت ملی امروز چنین شرایطی پیدا کند‌‌. ایران معادن گسترده‌ای دارد که این تنها یکی از ده‌ها ثروت کشور است‌‌. مدیریت دارایی‌های کشور موجب خواهد شد تا هرگز آسیب‌هایی با این حجم را تجربه نکنیم‌‌. امروز نمی‌توان چشم بر چالش‌های اقتصادی بست و از کنار آنها عبور کرد‌‌.
ترس و وحشت مردم موجب شده است تا به هر روشی زندگی خود را حفظ کنند و یکی از همین روش‌ها نگاه به زندگی سرمایه‌گذاران، کارگران و تاجرانی است که لحظه به لحظه سرمایه‌هایشان ذوب می‌شود‌‌. زنجیره‌ای که زندگی را در کشور جاری می‌کند گویا زنگ زده است و این خود آغاز افزایش آسیب در حوزه‌‌های مختلف مخصوصا صنعت کشور است‌‌.
به هر روی خردورزی مسوولان و نگاه به آینده کشور به‌‌طور قطع می‌تواند راهگشای آسیب‌های حوزه ارز باشد تا امکان خروج از مارپیچ مالی کشور فراهم و بن‌بست اقتصادی باز شود‌‌. دولت باید از فاکتورهای مهمی که خود بهتر از هر کارشناس دیگری بر آن آگاه است استفاده کند که بی‌شک دقت در اتخاذ تصمیم‌های کارآمد، نقش بزرگی در خروج از بحران بازی خواهد کرد‌ ‌اما تصمیم ناگهانی دولت در ارتباط با نرخ جدید ارز بی‌تردید بیانگر خرد‌ورزی مورد بحث نیست چراکه چنین شرایطی از بیم و نگرانی تولید‌کنندگان نه‌تنها کم نمی‌کند بلکه آینده را مبهم‌تر از قبل کرده و تصمیم‌گیری‌ها را دشوار می‌‌سازد.
*کارآفرین