توضیح «جهان‌صنعت»

سرمقاله دیروز سوء‌تفاهم‌هایی ایجاد کرده که برای برطرف شدن آن لازم است توضیح‌هایی به مخاطبان محترم ارائه شود.در وهله اول باید بر این نکته پای فشرده شود که روزنامه «جهان‌صنعت»، که رشد و اعتلای کشور عزیز و نظام مقدس‌مان را هدف خود قرار داده، همواره بر پاسداری از ارکان نظام و منافع ملی تاکید کرده است. از این بابت نویسندگان و خبرنگاران این روزنامه ضمن حفظ استقلال و بی‌طرفی حرفه‌ای، از کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و ارکان آن که جایگاه و شان رهبری در صدر آن قرار دارد دفاع کرده‌اند. این دقیقا به آن معنی است که پاسداری از نظام جمهوری اسلامی و تمکین به اوامر مقام معظم رهبری، از اصول همکاری در روزنامه «جهان‌صنعت» بوده و هست.بر این پایه، آنچه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را خدشه‌دار یا آسیب‌پذیر کند، هیچ‌گاه و به هیچ صورتی در این روزنامه محلی برای عرضه یا انعکاس نداشته و نخواهد داشت. نویسندگان و همکاران روزنامه «جهان‌صنعت» می‌دانند که اگر قرار است منافع جامعه و شهروندان ایرانی حفظ و تحصیل شود باید حکومتی که اکثریت جامعه به آن اعتماد کرده و مقاماتی که مستقیم یا غیرمستقیم توسط ایرانیان انتخاب شده‌اند، تحکیم و تثبیت شوند تا ساختار و شیرازه جامعه حفظ شود و دشمنان نتوانند در ایران اسلامی طمع کنند. از این بابت حتی تضعیف نهادهای میانی حاکمیت نیز به هیچ روی در قاموس فعالیت‌های «جهان‌صنعت» نمی‌گنجیده و نخواهد گنجید.در مورد آنچه در بند پایانی سرمقاله نگاشته شده نیز بیان این نکته ضروری است که نمایندگان مردم بر اساس فرمایش مقام معظم رهبری به جای توجه و رعایت ملاحظات قدرت و قدرتمندان همواره باید رای مردم را امانت الهی تلقی کنند و تصمیم‌هایی بگیرند که در آن منافع مردم و کشور سرلوحه قرار گرفته است. بنابراین برخلاف آنچه تفسیر کرده‌اند این بند دقیقا عملیاتی کردن منویات مقام معظم رهبری است چراکه ایشان همواره بر در نظر داشتن خداوند و پرهیز از مصادره شدن به نفع قدرتمندان تاکید فرموده و هدف کارگزاران نظام در هر مقام و رتبه را خدمت به پابرهنگان و مظلومان جامعه تبیین کرده‌اند. در این یادداشت نیز نگارنده به اعضای شورای شهر توصیه می‌کند که از قدرتمندان جامعه (اعم از کسانی که خود را قدرتمند می‌پندارند یا به سبب جناح سیاسی به چهره‌ای قابل توجه تبدیل شده‌اند) فاصله بگیرند و خواست و اراده رای‌دهندگان شریف تهرانی را بر خواست جناح‌های سیاسی ترجیح دهند.