آینده‌ای روشن حق کارگران است

حمید حاج‌اسماعیلی*- باری دیگر روزی برای پاسداشت و نگاه به زندگی مظلوم‌ترین قشر جامعه یعنی کارگران آغاز شد. روزی برای نگاه به سختی‌هایی که روزمره کارگران را دچار چالش کرده است. حالا اما حال و روز کارگران و زندگی‌شان خوب نیست. کارگرها هر روز فقیر‌تر می‌شوند و کرامت آنها از دست می‌رود. بیکاری عذاب‌آور‌ترین بخش از زندگی آنهاست و ثمره تلاش آنها برای ادامه حیات در روزهای دشوار اقتصاد کشور قابل توجه است.
بر‌اساس آمار رسمی بیکاری سه میلیون و سیصد هزار نفر اعلام شده است اما واقعیت این است که آمار واقعی بیکاری جامعه بسیار فراتر از آنچه مطرح می‌شود جامعه را رنج می‌دهد. درمان این زخم عمیق اما راهکاری ندارد مگر اینکه امکان افزایش اشتغال و بهبود فضای کار فراهم شود. مگر آنکه بخش خصوصی را به بهترین شکل خود گسترش دهیم. اما این موضوع امکانی فراهم خواهد کرد تا سیل گسترده‌ای از نیروی انسانی بیکار جذب بازار کار با انگیزه شود.نکته دردآور دیگر اما معیشت کارگرهاست. بر اساس هزینه‌های بالای زندگی امروز در جامعه گذران زندگی به سختی ممکن است. از همین رو با نگاهی به دستمزدها و توجه به تقسیم‌بندی هزینه‌ها شاهد آن خواهیم بود که دستمزد و درآمد فعلی معادل یک سوم هزینه‌های زندگی روزمره است. از همین رو در راستای بهبود شرایط فعلی زندگی کارگران بهتر آن است که دولت حمایت‌های ویژه از کارگران را طراحی و اجرا کند. تامین بن کالا، پرداخت وام‌های ودیعه مسکن و حمایت‌های درمانی در گروه نیازهای معیشتی جامعه کارگری قرار دارند.در پی گذر از پله معیشت، ایجاد استقلال سازمان کارگری دیگر موضوعی است که جامعه کارگری نیازی ویژه به آن دارد. به واقع آنچه امروز به عنوان سازمان‌های کارگری وجود دارد کمتر از 10 درصد از نیاز واقعی جامعه کارگری است. بنابراین باید تلاش کرد در راستای قوانین‌ بین‌المللی حرکت کرد و مطابق کنوانسیون 88 بین‌المللی کار و بر اساس استانداردهای جهانی قدم برداریم. سازمان‌های مستقل نیاز جدی کارگران است که امید به تحقق آن است.افزون بر همه این مسایل باید به نکته مهم سازمان تامین اجتماعی و حواشی مربوط به آن اشاره کرد. سازمان تامین اجتماعی این روزها نه تنها نگرانی‌های کارگران تحت پوشش خود را کاهش نمی‌دهد بلکه تبدیل به یکی از دلواپسی‌های آنها در بلند‌مدت شده است. این موضوع که آیا سازمان تامین اجتماعی امکان و توانایی آن را دارد تا آینده زندگی آنها را تامین کند یا نه. از همین رو است که دولت موظف است آینده سازمان تامین اجتماعی را مدیریت کند و آرامش را به زندگی کارگران بازگرداند.
* فعال کارگری