آفات روشنفکری

«مهم‌ترین آفاتی که می‌توانند دامنگیر روشنفکر شوند عبارتند از: 1. نماینده و سخنگوی مردم دانستن خود. اینکه روشنفکر خود را نماینده و سخنگوی مردم(لابد در برابر قدرت حاکمه) و طبعا پاسدار باورها، نگرش‌ها، و ارزش‌های آنان بداند. خیر و صلاح مردم در این است که به بازنگری مدام در باورها، نگرش‌ها و ارزش‌های خود تشویق و ترغیب شوند و روشنفکر راستین فقط معلم، مربی و راه‌نُمای آنان در این طریق است، نه چیزی دیگر. 2. کنشگر سیاسی دانستن خود. اینکه روشنفکر خود را کنشگر سیاسی ببیند و بالطبع، نرم نرمک و کمابیش به اقتضائات این کنشگری، از جمله ورود در جناح‌بندی‌ها و حزب‌های سیاسی، تن در دهد. کنشگری سیاسی، چه به اقتضای شغل و حرفه صورت گیرد، چه به اقتضای علقه پردازی و چه به اقتضای رایگان بخشی، البته کاری است بسیار سودمند و گریزناپذیر، اما همه کارهای سودمند و گریزناپذیر بر عهده روشنفکر نیست».
* نویسنده و محقق