کناره‌گیری رئیس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی از سمتش فرشته مهربان ممیزی رفت!

محمدعلی بهمنی: می‌روم که مزاحم ترانه‌های ضعیف نباشم!
مهدی فیضی‌صفت- در سال های اخیر دو چهره داشت، یک سو شاعری قابل اعتنا بود، نامش را می گذاشتند کنار قیصر امین پور و حمید مصدق، غزل هایش، جان دار بودند و لطیف، چه کسی جز او غمِ رقص ماهی زلال‌پرست را داشت در شب نشینی خرچنگ های مردابی و چه کسی جز او یک عمر دور و تنها ماند به جرم دلسپردگی به یاری که سر سپرده می خواست اما چهره دیگرش را دوست نداشتند بسیاری، از وقتی خط کشش را گذاشت برای تمیز دادن ترانه و شعرِ خوب از بد؛ محمدعلی بهمنی.
زخم‌دیده‌ تیغ در دست
اولینش نیست، آخرینش هم نخواهد بود، اما انگار لکه ای سیاه نقش بسته درون کارنامه اش، بزرگترین شان هم نیست، سال ها قبل، هوشنگ ابتهاج، «سایه»، پیر پرنیان‌اندیش، سرپرست برنامه «گل ها» بود در رادیو ایران، گلایه مند بود از هم‌عصرانش؛ آنها که دستی داشتند بر آتش موسیقی، یکی از آنها اتفاقا محمدعلی بهمنی بود، در دهه 50 ترانه ای گفت برای بانوی خواننده سرشناسِ آن روزها: «دریا با من حرف بزن، نذار منو موجا به ساحل بدن...» خودش می گفت تیغِ تیزِ ابتهاج، راه بست بر انتشارش، «سایه» معتقد بوده ترویج می کند خودکشی به سبک غرقِ دریا شدن را! «لبت روی لبم تنگِ شراب شد/ برای بوسه هات دلِ من آب شد... جواب بوسه رو با بوسه دادی/ کاشکی می شد جواب بدی دوباره/ نمک لبات چشامو بگیره، اگه عشق تو در دل من بمیره...» شاید باورش سخت باشد اما این ترانه را همان کسی سروده که واژه «آغوش» را دلیلی می دانست بر «عریانی» آلبوم جدید محسن چاوشی و برهانی قاطع برای ایستادن پشت خط قرمز مجوز. یغما گلرویی، ترانه سرای شناخته شده نامش را گذاشت «فرشته مهربان ممیزی»، دعوای شان بالا گرفت و بهمنی جوابش را داد، از روزهایی گفت که الفبای ترانه را یادِ گلرویی داده. اعتبار و چهره دوست داشتنی اش را غبارآلود کرد اما در سال های حضور در شورای شعر و ترانه موسیقی. وقتی به وزارت فرهنگ و ارشاد رفت و ترانه ها از زیر دستش گذشتند و یکی، مجوز گرفت و دیگری نه، دیگر محمد علی بهمنی سابق نبود و نشد برای بسیاری از اهالی شعر و ترانه.


تبرِ ابراهیم بر پیکر بهمنی
ترکش های آلبوم «ابراهیم» اما رفتنی کرد رئیس شورای شعر و ترانه را. محسن چاوشی خسته از بالا و پایین کردن پله های وزارت ارشاد، چندی قبل پیامی منتشر کرد که اگر مجوز ندهند، آلبومش را منتشر می کند. چاوشی فرق داشت با دیگر خواننده ها، پایگاه اجتماعی اش حداقل متفاوت بود با هم صنفانش، به قدری طرفدار داشت و مهم بود برای رسانه‌ها که بپردازند به اتفاقاتش و جواب بخواهند از مسئولان شورای شعر و ترانه. بهمنی اما بدترش کرد، علی ترابی، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد از «سیاسی» بودن ترانه ها گفت و ورود نهادهای دیگر اما محمدعلی بهمنی، «عریانی» را مشکل آلبوم دانست، از کلمه «آغوش» نام برد که ممنوع است در هر ترانه ای، این جا بود که فضای مجازی پر شد از ترانه های ضعیف با مضامین گاهی «اروتیک» که بهمنی و دوستانش، پای نامه های شان را امضا کردند ولی به شعرهای قابل اعتنای حسین صفا، مجوز ندادند. از «دیگه خسته‌ام از حالت چشم تو و حالای باحالِ نصفه کاره» تا ترانه های پر طرفداری مثل «هر بار این درو، محکم نبند نرو...» مورد نقد قرار گرفتند و شدند دستاویزی برای هجمه علیه شورای شعر و ترانه.
رفتنِ طعنه‌آمیز
«ابراهیم» مجوز گرفت و مورد استقبال واقع شد اما بهمنی تصمیم گرفت که برود، رفتنش هم طعنه آمیز بود، کوتاه نیامد از مواضعش، نپذیرفت که نباید قیچی دست گرفت و شعر و ترانه را بُرید، نامه ای نوشت در صفحه شخصی‌اش و خبر از بستن کوله بارش داد: «نه، امروز دیروز‌ است‌، نه من‌ آن شاعری که دیروز‌ از فردایی می سرود که امروز نیست. از سال 1342 که به مهر‌بانی استادم گرامی یاد فریدون مشیری در‌ رادیو سرودن ترانه را تجربه می کردم تا امروز، هرگز از تشویقی مغرور و از انتقادی دلگیر نشده‌ام. در حال‌ حاضر‌ هم با همه‌ تلخی هایی که در شورا تحمل می کنم، دوست ندارم گله مند شرایط باشم اما صادقانه اعتراف می کنم که در جوانی‌ اگر ذات کلام در بیان را به‌ درستی نمی شناختم، در مسیر تا هفتاد‌وشش سالگی اندکی شاید آموخته باشم.»
شعری نوشت و به تخریب‌گران موسیقی اشاره کرد، رفت تا به زعم خوش مزاحم ترانه های ضعیف نباشد؛ ترانه هایی که در حال حاضر تنها «ابراهیم» را در نظر می آورد، همان ها که از نظر اهالی فن نمره قبولی می گیرند: «لبم عطش زده‌ی بوسه نیست حرف‌ بزن
شنیدنت عطشِ روح را می‌افزاید
متاسفانه روزگاری را می گذرانیم‌ که‌ برای تخریب «موسیقی» رندانه‌ دارند (ارج باید و نبایدهای) کلمه در ترانه را از باورهامان می ربایند.
جهت اطلاع: من با آگاهی‌ِ اشتباهم از قبول (ریاست شورای ترانه) - نه به‌دلیل این که شش ماه است کارشناسانش هم حقوقی دریافت نکرده‌اند. فقط به این دلیل که دیگر مزاحم ترانه‌های ضعیف نباشم. با شرم خداحافظی می‌کنم».
سایر اخبار این روزنامه
روحانی در اختتامیه جشنواره شهید رجایی به یادآوری روزهایی در دهه 60 به قیاس آن دوران با امروز پرداخت گزارش «همدلی» از روی آوردن بازنشستگان به حرفه رانندگی و روایت آنها از راننده‌ای که پس از سوختن تاکسی‌اش، دست به خودکشی زد ثبت نام مشقت بار در سایت خودرویی‌ها، احتکار، یورش برای خرید پوشک و مسائلی از این دست، نمایی از یک بی‌اخلاقی اجتماعی را به تصویر می‌کشد؟ نگاهی به زندگی کلنل وزیری؛ معمار موسیقی مدرن ایران به بهانه سالمرگش وطن پرستی که غرب زده نامیده شد «همدلی» واکنش‌های داخلی و جهانی حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در عراق را بررسی می‌کند اروپا با نگرانی انتخابات امروز سوئد را دنبال می‌کند تَرَک راست افراطی بر دیوار قلعه سوسیال‌دمکراسی کناره‌گیری رئیس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی از سمتش فرشته مهربان ممیزی رفت! گلایه‌های حجتی، وزیر جهاد کشاورزی از پتروشیمی‌ها در ششمین گردهمایی سراسری کشت محصولات زراعی سال ۹۸ - ۹۷ علی دهقان ما هم مقصریم آلرژی به قانون اساسی آشنایی مختصر با دانشنامه ایرانیکا