تردید در موفقیت استراتژی آمریکا در افغانستان

تحقیقات گوناگون در‌باره بحران افغانستان نشان می‌دهد که سیاست آمریکا در این کشور با ناکامی روبه‌‌رو شده و دورنمای صلح با طالبان وجود ندارد. آیا آمریکا نیز چون اتحاد شوروی سابق نیروهای خود را از افغانستان بیرون خواهد برد؟
17 سال از حمله نظامی به افغانستان با رهبری آمریکا می‌گذرد و دیگر مشخص شده است که این حمله کارایی نداشته و به نتیجه‌ای مطلوب نرسیده است. هنوز نیروهای ناتو زیر عنوان «پشتیبانی جدی» ۲۰ هزار سرباز را در این کشور مستقر کرده اما این نیرو نیز هیچ تاثیری در برقراری صلح در افغانستان ندارد.
آمریکا و اشرف‌غنی، رییس‌جمهور‌ مورد حمایت آمریکا در افغانستان که در گذشته شهروند آمریکا بوده، ابتدای ماه ژوئن سال‌جاری میلادی (۲۰۱۸) با اعلام آتش‌بس یک‌طرفه به‌مناسبت عید قربان بسیاری را متعجب کردند.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهور‌ آمریکا، در ماه آگوست سال گذشته میلادی (۲۰۱۷) پیشنهاد کرده بود «راه‌‌حلی سیاسی» در افغانستان به وجود آید که در آن دیدگاه «بخش‌هایی از طالبان» نیز گنجانده شود.


از طرفی رییس‌جمهور افغانستان نیز ماه گذشته میلادی باز هم با پشتیبانی آمریکا آتش‌بسی سه ماه اعلام کرد. این آتش‌بس اما در موردهایی از طرف طالبان شکسته شده است.
اووِ کلوسمان، مفسر اشپیگل‌آنلاین در این باره نوشته است که گزارش‌های ناتو، نهادهای آمریکا و سازمان معتبر و غیردولتی «گروه بین‌المللی بحران» نشان می‌دهند که آمریکا با حمله به افغانستان همچون بریتانیا و روسیه که پیشتر به این کشور حمله کرده بودند، موفقیتی به دست نیاورده و همه این اشغالگران هنگام حمله قدرت خود را بیش از حد واقعی ارزیابی کرده بودند.
نتیجه تحقیقی که در آغاز سال ۲۰۱۸ از طرف بازرسی امور بازسازی افغانستان انجام شد، نشان می‌دهد که پول‌هایی که از طرف آمریکا به افغانستان سرازیر شدند یکی از عوامل فساد و تضاد در بیشتر گروه‌ها در این کشور بوده است.
این تحقیق به این نتیجه رسیده که آمریکا برای بازسازی افغانستان مبالغ «بسیار زیاد و فوری» در اختیار دولت افغانستان قرار داد‌ اما این پول‌ها برای بازسازی استفاده نشدند‌ بلکه به کیسه مالکان بزرگ این کشور سرازیر شدند.
به گزارش دویچه‌وله «گروه بین‌المللی بحران» در ماه ژوئن ۲۰۱۴ نیز نسبت به «روند بدتر شدن شرایط امنیتی» در افغانستان هشدار داده بود. در گزارش گروه بین‌المللی بحران از جمله آمده بود که نیروهای آمریکایی با حرکات وحشیانه، آدم‌ربایی و شکنجه مخالفان، شرایط را برای نیرومندتر‌ شدن طالبان فراهم آورده‌اند. طالبان به این وسیله توانست به نیروهای خود که بیشتر آنها از افراد بیکار تشکیل شده‌اند، بیفزاید.
در تحقیقی که از طرف کمیسیون دفاعی و امنیتی ناتو در ماه آوریل سال‌جاری میلادی (۲۰۱۸) انجام شد، مشخص شد ارتش و پلیس افغانستان دیگر نمی‌توانند در برابر پیشروی طالبان مقاومتی جدی کنند.
در این گزارش آمده است که «رهبری بد» در این کشور سبب شده تا به شمار سربازان فراری از ارتش افغانستان هرچه بیشتر افزوده شود.